Postnatale depressie of gewone depressie?


#1

Hallo dames,

Ik heb eigenlijk een paar vragen. Ik ben half juli bevallen van een zoon. De dag voor de bevaling werd me op het hart gedrukt dat het nog wel een paar weken kon duren en de volgende dag was hij er. Naar het ziekenhuis en een uur later lag hij in mijn armen.

Tijdens de zwangerschap werd ik al steeds “downer” en nu na de bevalling is het echt pet. Ik voel me echt #*@$&. Ben nog steeds erg moe, ik kan heel moeilijk geluid verdragen (wat lastig is met een huilende baby). Heb nergens zin in, Kan 's avond niet slapen ook al ben ik erg moe.

Het is mijn tweede kindje, bij de eerste had ik hier allemaal geen last van. Wat ik gelezen heb kun je pas een postnatale depressie krijgen als je gestopt bent met borstvoeding en dat geef ik nog steeds, dus?

Wel heb ik eerder een depressie gehad en herken een beetje de grijze deken die over alles is komen liggen, ook hoor ik het aan mn praten. Erg monotoom en emotieloos lijkt het wel. Wel een verschil is dat ik de laatste tijd erg het gevoel heb dat het allemaal niet meer hoeft voor me. Dit had ik de vorige keer bij mijn “gewone” depressie niet, gelukkig heb ik de ballen niet om ook daadwerkelijk actie te ondernemen bij die gedachtes maar het is wel beangstigend.

Wat is het verschil tussen een depressie en een postnatale depressie?

Waaraan denken jullie bij deze klachten?

Deel twee is… Ik ga hulp zoeken maar wil me ook ziekmelden bij het UWV. Het gaat gewoon niet, ik krijg hier al niks gedaan en als men vraagt hoe het gaat moet ik al bijna janken. Schaam me er ook voor. Ik wil me ziekmelden bij het UWV (dit omdat ik een ww uitkering krijg), gaan zij erg moeilijk doen? Het zit me al zo hoog en kan dat er zeg maar niet meer bij gebruiken.

alsjeblieft jullie advies!

Liefs…


#2

Wat naar dat je je zo voelt. Ik stelde in je voorsteltopic net de vraag of het goed bevalt met 2 kinderen zo vlak na elkaar en toen las ik dit stukje. Een postnatale depressie en ‘gewone’ depressie zijn hetzelfde qua verschijnselen, alleen de ene krijg je na een zwangerschap en de andere niet.

Ik zou als ik jou was zo snel mogelijk hulp zoeken. Ga naar je huisarts en laat je doorverwijzen. En meld je daarna zsm ziek bij het UWV. Waarom zouden ze moeilijk doen? Als jij kan aangeven dat je hulp krijgt bij je klachten, dan hebben ze dat maar te accepteren. En anders ook hoor, vind ik. Gewoon doen.

Sterkte!

Groetjes,
M

Lilypie Third Birthday tickers


#3

Hi ieniemienie79, ik stuur je even een prive mailtje. Want das denk ik iets makkelijker.

Even een kort ding, een postpartum depressie heeft te maken met de hormoonhuishouding en is ook met hormonen op te lossen, vaak ook beter dan met antidepressiva, een gewone depressie heeft te maken met een stof in de hersenen die niet aangemaakt wordt. De uitwerking kan wel in beide gevallen hetzelfde zijn.

Groetjes,

Michèle

Gewijzigd door - Michèle op 13 Sep 2010 13:10:20


#4

ach meis, dat is allemaal erg rot zeg.
wat betreft het verschil tussen postnatale of een ‘gewone’ depressie, daar weet ik niet echt een antwoord op.

wat je tweede vraag betreft, ik zou als ik jou was eerst naar de huisarts gaan. hij/zij zou dan een soort verklaring kunnen geven dat je idd (om wat voor reden dan ook) depressief bent. vervolgens kan je het uwv bellen, mochten ze dan moeilijk doen dan kan je aangeven dat je die verklaring hebt en desnoods kan opsturen/faxen of iets dergelijks.

Wat nu het belangrijkst is is dat je idd hulp zoekt en je hier zeker niet voor gaat schamen. er lopen veel mensen rond met een depressie waar het van kwaad tot erger wordt simpelweg omdat ze het niet durven te erkennen.
er zijn trouwens verschillende soorten depressies he. het kan daarom heel goed zijn dat het een ‘gewone’ depressie is maar dat die dus niet lijkt op jou vorige depressie.

veel succes in ieder geval.

liefs,
Rinske

<img src=“http://lilypie.com/pic/2010/04/18/dr3f.jpg”" border=0><img src=“http://lb2f.lilypie.com/ro7Yp2.png”" border=0>


#5

Tjonge jonge, ik zou zeggen, er niet te lang mee rondlopen. Ik heb er uiteindelijk bijna 1,5 jaar mee rondgelopen!!! En van de borstvoeding klopt niet! Ik gaf 1,5 jaar borstvoeding en het was 1,5 jaar ge@#$*! Dus ik zou zeggen, aan de bel trekken! En zo snel en hard mogelijk!


#6

Dames,

bedankt voor de reactie. Zal zeker hulp zoeken maar heb van de verloskundige het advies gehad om er even tussenuit te gaan en het dan nog eens aan te kijken. Vrijdag gaan we een weekje weg en ik hoop dat het inderdaad helpt (al heb ik er een hard hoofd in). Mocht het niet helpen dan ga ik erna meteen naar de HA om hem om advies te vragen (ik heb niet zo’n goede ervaringen met hem, dus zie hier enorm tegenop).

Het is inderdaad niet goed ook vooral niet voor mijn kinderen, voel me ook een slechte moeder. Ik heb niet het idee dat dit nu komt omdat ze zo dicht op elkaar zitten, het zijn eigenlijk twee heel makkelijke kinderen. Waar het nu wel aan ligt??? Geen idee… dat is het rare. De vorige keer had ik een verlies te verduren van mijn moeder, die ook ziek was geweest etc. etc… Nu? Voor mijn eerste zoon was ook inmiddels mijn vader gestorven maar toen had ik nergens last van. Tuusen mijn eerste en tweede kind is er eigenlijk niks meer gebeurd dus ik weet het niet…

bedankt voor de reacties in ieder geval!

Liefs…


#7

Ik hoop dat het weggaan je goed doet, maar ik ben inderdaad ook bang dat dat niet de oplossing is. Wat ik al zie het is een hormoonprobleem.

Enne als jij in je achterhoofd houd dat ji het salaris van je ha betaald en er voor zorgt dat ie 3 ker per jaar op vakantie kan dan komt het helemaal goed

Groetjes,

Michèle