Met Eva gaat het goed met zindelijk worden. Ze geeft keurig aan wanneer ze moet plassen en 8 van de 10x gaat het goed. Maar met poepen dus echt NIET. Op vakantie had ze 2x in haar broek gepoept. Echt heel vies, het zat helemaal op haar benen! Maar ik werd niet kwaad en maakte het schoon. Nu vraagt ze steeds: mama, ik heb een luier aan he? Dan gaat ze poepen. Ze lijkt het niet te durven op de WC of de pot. Ze heeft dat 1x gedaan en daar is ze misschien van geschrokken ofzo, want daar bleef het bij?
Ze wil geen luier meer aan omdat ze wel vindt dat ze goed genoeg op de pot/de wc kan plassen, maar die luier heeft ze eigenlijk wel nodig met poepen. Ik vind die poepongelukjes zoooo vies. Is het zo dat poepen een andere techniek zeg maar vereist dan plassen? Waarom gaat plassen wel goed en poepen dan opeens niet? Hoe krijg je haar ook poep-zindelijk?
En ik weet dat het al gevraagd is (kan het zo snel niet vinden en Max ligt in bed te loeien), maar wat doe je als er niet snel een WC in de buurt is? Eva gaf op vakantie in de supermarkt aan dat ze moest plassen, maar omdat we niet snel weg konden, plaste ze in haar broek en lag er opeens een plasje op de vloer. Was zo opgedweild, maar toch…voor haar is dat ook niet leuk aangezien ze zo goed haar best doet en het zo goed aangeeft. Dat vind ik dus lastig?
Groetjes Rainbow, trotse mama