Ian veranderd in een kleine pittbul lijkt het wel. Allemachtig, wat is het soms moeilijk om goed te reageren wanneer hij zo dwars is!! Zomaar, vanuit het niets komen er driftige, dwarse, buien, om niets!!
Met het eten, wil hij soms niet in de kinderstoel, dat ik eeb heel gevecht, of hij wil geen jas aan, of schoenen, of niet in de kinderwagen…en zeker niet op de commode…Soms is er niks aan de hand, en de keer erop is het alsof ik een wild beest in huis hebt, die schopt, slaat, knijpt, krabt, bijt…en gilt!!! Hellupppp, waar komt dat vandaan, en zijn er meer die dit meemaken??? Hij is nog maar 15 maanden!!!(bijna 16) eigenlijk mag ik niet mopperen hoor, vandaag was het een zonnetje, maar zondag was het een klein drakie, hahaha!!!Liefs, Corrine
Pitbull!
denk ik zo fase wat hij doormaakt
maar zal wel proberen te laten zien wie de baas is het is moeilijk want meestal als jij uitleg dat zijn gedrag niet goed is gaan ze nog harder te keer
wat ik wel eens deed als dylan niet wilde in zijn kinder stoel liet ik hem staan en wij gingen eten nou na 3x wilde hij wel weer
maar het is nooit leuk zoiets maarja het hoort erbij he zeggen ze
sterkte en suc6
groetjes bianca
Oef, ik mag het afkloppen, maar zoooo erg heeft Stephan er gelukkig (nog) geen last van.
Hij heeft absoluut wel eens een dwars buitje en wat dan het meest helpt is toch zoveel mogelijk negeren.
Ik blijf zélf express héél rustig (niet altijd eenvoudig hoor) ik zeg dat hij niet zo raar moet doen en daarna negeer ik hem even alsof er niks aan de hand is.
Dan weet hij dat ik het gezien heb (dat wil hij blijkbaar, hij is tenslotte aan het ontdekken wat zijn gedrag voor reaktie bij mij veroorzaakt) maar dat het me verder niks doet.
Meestal helpt dat het beste bij ons.
Ik weet natuurlijk niet of het bij jullie ook helpt (ieder kind is anders) maar ze zeggen ook altijd dat je positief gedrag moet belonen en negatief gedrag moet negeren (dat laatste is wel makkelijker gezegd dan gedaan hoor!)
In ieder geval succes!!!
Liefs, Bianca
Jaaaaa, dat herken ik allemaal heel goed.
Hier nog zo’n etter
Vorige week een hele ochtend bezig geweest met op de gang zetten. Ik werd er helemaal gek van. En ik hoef hem dan niet in de huiskamer te hebben. Op de gang hoor ik hem dan niet zo goed als binnen. En dat slechte gedrag negeren helpt dus echt niet. Lijkt wel of het daar alleen maar erger van wordt!
Maar vandaag was hij weer superlief en knuffelde heel veel. Van die momenten geniet ik nu dus ook echt
Het zal allemaal wel over gaan. Weet iemand hoe lang het gaat duren???
Groetjes Miriam
Lol, hoop eigenlijk Tries dat hij het thuis zo fijn vind dat hij ietsje langer blijft.
Maar ik moet dus nog “even” geduld hebben
Groetjes Miriam