Pijn afscheid babytijd

#1

Hallo,

Onze jongste is alweer 8 maanden oud. Het gaat zo snel. Dit is onze laatste, we wilden altijd 3 kinderen en we zijn dolgelukkig dat onze wens is uitgekomen.

Toch doet het zo’n pijn. Steeds weer wat weg doen voor altijd, kleertjes, speelgoed, laatste borstvoeding.

Ik kan wel janken. Vast dat andere vrouwen dat ook hebben maar bij mij is het wel erg extreem. Het is een donkere wolk boven alles. Ik kan geen zwangere zien zonder een brok in de keel te krijgen en blijf het liefste bij baby’s uit de buurt. Eindeloos bekijk ik foto’s van onze kindjes toen ze heel klein waren en vraag me met weemoed af waarom gaat het zo snel.

Als je dit herkent hoe ga je hiermee om?

Groetjes,

Carla

#2

Mijn collega had dit heel erg toen de spullen uitzocht die ik over zou nemen. Haar moeder zei dit een rouwproces was waar je door heen (kan) gaan. Sommige vrouwn hebben dit ook sterker dan andere, en sommige krijgen het pas als de jongste het huis uit gaat. Inprinciepe noemen ze dit het lege nest syndroom. Sommige hebben het in sterkere mate dan andere. Geen jezelf de kans om het allemaal te verwerken en heb je het idee dat je het alleen niet red schroom niet om hulp te zoeken zodat je je jongste niet in een rol kan drukken die ze niet meer heeft. Zodat ze geen baby hoeft te blijven, als dit al zo mocht zijn hoor.

Groetjes,

Michèle

#3

Hoi
ik heb dat zelf ook, misschien wel even een andere situatie. Mijn dochter is 4 maanden. Maar van de zwangerschap kon ik haast niet genieten. Zat midden in een verhuizing, de vader ging voor even terug naar Brazilie…
Mocht het dus ook allemaal alleen regelen.
Net 3 weken voor de bevalling overgegaan naar het nieuwe huisje…
Dus de kraamtijd, alleen en tussen dozen.
En als ik nu een zwangere zie, of foto’s van mij met buik, kan ik me dat bijna niet meer voor me halen, en word ik erg verdrietig.
In eertse instantie vond ik dat ik Sarah te kort had gedaan, omdat ik niet heb genoten, maar daar ben ik nu wel vanaf. Voor mezelf is het gewoon nog niet verwerkt.
Ook op dit forum vermijdt ik de “zwanger” topics. Absoluut niet omdat ik het andere niet gun, doet mij gewoon zo’n pijn.
En ook omdat de kraamtijd zo in een droom voorbij is gegaan, is het moeilijk om de kleertjes weg te doen. Doe ik ook niet. Ik heb 2 hele mooie dozen gekocht en daar doe ik af en toe wat in. Ze staan in de woonkamer, Kan ze dus altijd nog zien.
Stiekem hoop ik nu al op ooit een tweede. Stom he, ze is nog zo jong. Maar de volgende keer ga ik het zo anders doen…
Maar ik probeer heel erg aan mijn zegeningen te denken, als ik me zo verdrietig voel. Mijn kind is gezond, doet het goed, en ik heb nog zooooooveel te gaan, alles voor het eerst ontdekken. En nu geniet ik dus echt bewust
X Boukje

#4

ik had hier ook erg last van zoals gezegd het lege nest syndroom mijn kleine word in oct 3 en dus de schooltijd komt steeds dichterbij
om het kort te houden heeft iemand mij op dit forum gewezen op dit syndroom en toen ben ik daarmee aan het werk gegaan kan het nu beter loslaten ook al heb ik er af en toe echt nog moeite mee dat dit de laatste is ik verwen hem daarom ook teveel maar dat ben ik ook aan het afleren
ook ik ontwijk de zwanger topics hier want anders krijg ik weer meer drang om toch weer voor een 4de te gaan

de tijd vliegt voorbij, geniet van elke dag

#5

Welkom Carla!!

Ook ik had er last van nadat we besloten hadden het er bij eentje te laten (Nikki is nu 7 jaar), maar omdat het bij mij ook heel extreem was en ik toch iegenlijk nog een tweede wilde, huilde ik ook alles bij elkaar bij alles wat de deur uitging… Toen besloten we er toch nog voor één te gaan en moesten we dus alles nieuw kopen, eigenlijk om je dood te lachen, behalve dat het weer veel geld kost… En nu is dat kleine baby’tje alweer bijna 1 jaar (over 17 dagen welgeteld) en heb ik het gelukkig niet meer als ik iets verkoop … Bij mij was het dus echt een onaf gezinsgevoel… Sterkte!!

Grtz Von

Lilypie First Birthday tickers

Lilypie Kids Birthday tickers

#6

Hallo dames,

Wat leuk jullie reacties heel erg bedankt! Had nog nooit gehoord van het lege nest syndroom. Zal er eens naar surfen.

Een 4e lost het niet op denk ik en mijn man wil sowieso geen 4e. Ik wil het eigenlijk ook niet alleen soms op die weemoed momenten.

En ja vermijden van bepaalde topics op internet is zeker iets wat ik moet doen.

Groetjes,

Carla

#7

Ik vond het ook moeilijk na onze jongste. We kozen bewust voor 2 kinderen en troostte me dan ook met de gedachte dat we in elk geval 2 wonderschone en gezonde kinderen hebben mogen krijgen. Maar nooit meer zo lekker zwanger zijn, geen BV meer enz enz. Soms mis ik dat stiekum wel even, maar tegelijkertijd is het ook zo dat er weer andere dingen voor terug komen die ook onwijs tof zijn. Ik hoop dat ik over een jaar of 20 gewoon lekker een leuke oma mag worden of zo. Maar ik denk dat er velen zijn die bij het zien van zo`n klein mopje, nog de kriebels in hun buik krijgen en ik denk dat ik dat blijf houden tot ik 80 ben of zo.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

#8

Ja ik heb dat toch niet zo, misschien omdat jada mijn eerste is en we nog niet weten of en wanneer er een 2de gaat komen. Ik vind het eigenlijk wel heel fijn dat ze bijvoorbeeld zelfstandig haar eten op kan eten, en op het potje kan, en sommige kleding en schoenen zelf aan kan doen! Het is voor mij best wel een verademing! Dat ze steeds meer zelf kan en zelfstandig word. Ik kijk natuurlijk ook wel eens naar de foto’s en dan denk ik oohhh wat was ze klein en schattig, maar ik vond het zo ontzettend veel werk! Nee ik denk niet dat ik ooit zal vergeten hoe pijnlijk de bevalling was en hoe moe ik was elke dag en hoeveel werk het was, en hoeveel luiers ik met de hand heb gewassen en potjes babyvoeding dat ik heb staan maken in de avond terwijl ik eigenlijk wilde slapen! Nee, voor mij is het wel okay zo!

#9

hoi hoi

in eerste instantie dacht ik wel dat een 4de de opslossing zou zijn maar achteraf denk ik dat als ik niet gewezen was op dat syndroom dat als de vierde er eenmaal was en ook richting schooltijd zou gaan toch weer in de zelfde cirkel zou blijven zitten.gelukkig ben ik dr optijd achter gekomen want denk nu dat ik een vierde niet aan zou kunnen mede omdat mijn jongste heel veel aandacht nodig heeft.hoewel dat nu eigelijk wel minder aan het worden is omdat ik hem niet meer als baby behandel nou ja meestal dan haha

ik heb laatst heel veel kleding weg gegeven aan de kledingbank dan heb je minder het gevoel dat je het weggooid en is het teminste voor mij wat makkelijker om wat weg te doen. maar ja de zolder ligt nog vol genoeg hihi

de tijd vliegt voorbij, geniet van elke dag