Piepen

#1

Hallo,

Mijn mannetje van bijna 18 maanden is de laatste tijd ontzettend dwars. Gillen als hij iets niet wil (luier verschonen, schoenen aan, de wagen in etc.), overal nee op zeggen, alles piepend zeggen… Oef…! Hoort er vast allemaal bij, maar ik word er nu wel moe van.
Hoe gaan jullie hier mee om? Ik probeer zoveel mogelijk te negeren en heel consequent zijn. Ik heb hem vandaag ook in zijn bed gezet. Hij was wel onder de indruk want hij was prompt stil en bleef stil en daarna zo mak als een lammetje. Maar bij de volgende activiteit sloeg hij weer helemaal om.

Het is ook een heel actief en wijsmannetje. Volgens het consultatiebureau heeft hij altijd al een “ontwikkelingsvoorsprong” gehad. Hij heeft dan ook veel uitdaging en prikkels nodig. Wellicht dat hij nu niet genoeg uitdaging krijgt…moeilijk hoor. Het is altijd zoeken… Ach komt vast wel een keer dat hij weer “gezellig” wordt…hoop ik!

Ben benieuwd naar jullie ervaringen met opstandige peuters van deze leeftijd.

Groetjes Anne

#2

Hoi Anne,

Mijn zoontje is nu bijna 20 maanden, en ik herken het gedrag wel enigzins ja. Ik denk dat dit het begin van de Peuterpeubertijd is…
Maar, met 17 maanden is er ook een Sprong en dat kan ook meespelen.

Consequent blijven is denk ik het belangrijkste, en een lange adem hebben.
Mijn zoontje is ook erg actief en ondernemend. Ze leren erg veel bij op deze leeftijd, ook qua praten en zo. Dat merk ik nu aan mijn zoontje ook: hij leert bijna iedere dag wel nieuwe woorden nu en dat moeten ze ook allemaal verwerken. Er komt ook een stukje frustratie bij kijken, als hij iets wil ( zeggen) wat hij nog niet kan.

Als mijn zoontje echt ondeugend is en niet op een waarschuwing reageert zet ik hem voor 1 minuut op de gang. Dat vind hij afschuwelijk. Ik wil hem eigenlijk niet op zijn slaapkamer “straffen” omdat ik dat als een fijne plek voor hem wil behouden, hij moet zich daar veilig voelen.

We moeten er gewoon doorheen denk ik, zoals alle fases, haha. Toch blijven ze leuk vind je ook niet?

Groetjes van Christa

#3

HOi,

Onze dochter is ook een zeer pittige en naar velen zeggen inteligent en vooruit.
Heel veel mensen die haar ontmoeten en haar niet kennen schatten haar ouder in. Vaak heb ik te horen moeten krijgen is ze nog maar drie of zals nu net vier. de meesten geloven het niet. Maar goed.

de toverwoorden zijn: slecht gedrag negeren, conseqent zijn, zoveel mogelijk vast ritme op een dag en veel praten.

Ga naar de bieb of in bijna iedere gemeente hebben ze wel een speelgoed uitleencentrum. ga daar shoppen voor speelgoed voor wat oudere kinderen. Negeer s;echt gedrag. Bestraf gevaarlijk gedrag . Kinderen van deze leeftijd kunnen een strafhoekje best aan. Maak dat hoekje. Slaapkamer kan je beter vermijden daar hij daar ook moet slapen en als het zoewel een strafplek is als een fijne slaapplek is dat verwarrend. Maak voor je zelf een lijstje van gedrag wat je niet tolleerd. geef daarna een strafmaat eraan. Bijvoorbeeld bij ons werkt tellen tot drie heel goed. Als wij drie moeten zeggen en ze heeft dan nog niet gedaan wat ze moet doen dan zit ze op de stoel. ookal kom ik daardoor vijf minuten te laat op mijnn werk die werk ik wel in de pauze dan door. zitten op een strafstoel doe je stil dus zolang hij huilt en schreeuwd gaan de nadenk minuten niet in. voor hem is dat 1,5 tot 2 minuten. doe het met de kookwekker. Leg hem uit waarom hij op de stoel zit en zet dan de wekker aan. Hijm moet blijven zitten elke keer dat hij opstaat of de srafhoek verlaat gaat de minuut opnieuw in. herhaal daarn kort nog waarom hij straf kreeg en geef hem een knuffel en laat hem alsnog doen wat hij moest doen.
Beloon daarin tegen goed gedrag door dat direct na het goede gedrag tegen hem te zeggen.
En praat veel tegen hem. Over van alles en nog wat. Je kan hem ookal iets te doen geven bijvoorbeeld dat hij een koekje mag uitdelen of zelf uit twee koekjes in de winkel mag kiezen of laat hem kiezen welk shirt hij aan wil. En probeer hem ook eens alleen uit vinden wat ie wil doen. Geef hem een doos speelgoed en laat hem na vijf minuten alleen verder spelen. zo krijgt hij meer zelfvertrouwen.
En blijf conseqent in je gedrag naar hem ook in je straffen.
Vertel hem s’morgens wat die morgen op het programma staat en doe s’middags hetzelfde zo kunnen ze zich beter voorbereiden op wat er gebeuren gaat het vaak soepeler en met minder protest.
En slechte dagen blijven maar er zullen als je dit volhoud ook veel soepele dagen komen en piepen hoort bij het grenzen verkennen en zolang jij die grenzen strak bewaart en bewaakt zal hij minder geneigd zijn je met piepen over te halen tot veruiming van die grenzen.

heel veel verhaal. hoop dat je er wat aan hebt

groetjes

lon106

#4

hoi hoi,

Bedankt voor jullie antwoorden en tips!

De gang gebruik ik al als afkoelplek. Ik had hem gisteren in zijn bed gezet aangezien ik met hem bezig was op het aankleedkussen en hij aan het gillen en tieren was. Het bed was op dat moment het meest voor de hand liggend. Ik ben het zeker met jullie eens dat zijn bed een veilige plek moet zijn.
De gang werkt verder ook wel. Hij heeft er nu twee keer opgestaan en sindsdien hoef ik het maar te zeggen “naar de gang” en hij laat het gewenste gedrag zien. Hij is ook al eens zelf naar de gang gelopen nadat hij iets “stouts” had gedaan. Het is me er eentje! Zo’ n nadenkstoeltje is wellicht ook een idee als de gang geen optie meer is.
Het is ook meer dat ik ook niet wil dat ik de hele dag bezig ben met corrigeren. Ik denk dat ik het negatieve gedrag te veel zie en benoem, moet het maar meer gaan negeren…

lon1306, ik herken ook wat je schrijft dat mensen je kind ouder inschatten. Is/ was jouw dochter ook vaak gefrustreerd omdat ze meer dingen wilden dan ze aan kan? Of herken jij deze frustratie niet?

Veel tips die je schrijft doe ik al. Van piep af aan wil Joep al bij alles betrokken worden en meegenomen worden bij alles wat ik doe. Ik laat hem zoveel mogelijk helpen en zelf kiezen. De tips die je schrijft wat hij zelf kan doen neem ik mee zoals zelf kleren uitkiezen…leuk. Ik moet misschien ook een grotere sprong maken in die zelfstandigheid.
Verder praat ik ook de hele dag door, wat we gaan doen, hoe iets werkt, waarom iets moet, hoe iets in elkaar zit, etc. Hij vraagt hier, op zijn manier, ook echt om.

Het is in ieder geval een goede tip om op zoek te gaan naar zo’n speelgoed uitleencentrum. Dat ga ik zeker doen. Ik heb ook al een speelgoed ruil afgesproken met een vriendin met wat oudere kinderen. Die bieb bezoeken we al fanatiek! Vindt hij ook geweldig.

Joep doet alles ook met zoveel energie. Hij knalt soms van enthousiasme en gaat overval voor 100 % in. Hij beleeft alles super intens. Het is echt een geweldig mannetje. Gelukkig kan ik ook zeker van hem genieten! Ik kan (later) ook echt lachen om zijn ondeugendheid.

Groetjes Anne

#5

Hoi,

Ja gefrustreerd gedrag herken ik maar al te goed. Soms kunnen ze het helemaal in hun hoofd zien hoe iets moet maar is de moteriek nog genoeg afgesteld. de moteriek heeft gewoon simpel weg met de groei van de hersenen te maken. Wel is het zo heb ik eens gelezen dat als kindjes beeldend vooruit zijn de moteriek wel versneld word aangelegd.
Het erbij willen horen moet je wel een beetje afremmen is mij aangeraden. Ik bedoel hij moet wel leren dat hij niet altijd overal bij kan zijn en hoeft te zijn. Dit willen komt voort bij onze kinderen uit pure alles willen leren. Ieder situatie als leer moment aangrijpen en willen doorgronden. Dit kan een kindje teveel worden het moet leren om te gaan met wat wel en niet kan en hoeft op een dag dat het niet elke minuut iets nieuws hoeft te leren zeg maar. Het moet ook kunnen genieten van eenvoud en van herhaling.
Wat ik ook heb gemerkt bij mijn dochter is dat je soms echt een rustmoment op de dag moet afdwingen. Ik neem zelf nu nog een uurtje per dag bewust als rust dan gaat de radio uit en gaan we iets rustigs doen zoals kleuren of gezellig knuffelen en praten. Mijn dochter slaapt ook nog s’middags al heeft dat waarschijnelijk ook te maken met het feit dat we een heel zwaar jaar hebben doorgemaakt waarin ze heel ziek is geweest. Al is daar de ka het niet helemaal mee eens hij geeft aan dat juist vaak dit soort kinderen slapen omdat hun lichaam aangeeft dat ze even rust nodig hebben Omdat ze zo actief en druk zijn.
Strakke grenzen en ritme op een dag geeft hun bepaalde punten waar ze naartoe kunnen werken die hun rust geven. Ik heb gemerkt dat dit veel rust geeft en dat het de dag daardoor minder frusterend verloopt.
Ik laat er overing wel kiezen uit twee setjes kleding .

Wat ze vooral nodig hebben zelfverzekerheid en dat bereik je door ze een paar keer per dag de regie enigzins in eigen handen te geven dat doe je door ze te laten kiezen. En door ze zelf te laten spelen zonder bemoeienis van jou. Let er wel op dat er bij het echt puur alleen spelen niet nieuwe dingen zitten die nog geleerd moeten worden of die ze niet kennen maar vertrouwd speelgoed. en als ze gefrustreerd zijn leg uit waarom iets nog niet gaat of help hem het leren hoe het wel moet. Haal het niet gelijk weg.
en de nadenk stoel is eigenlijk de strafhoek zeg maar. Ze vinden het absoluut niet fijn daar te zitten en in het begin kunnen ze wel een half uur hysterisch huilen en schreeuwen maar hou het vol en pas hij stil is gaat de tijd in. Vertel dat op het moment dat hem erheen stuurt en vertel hem dat elke vijf minuten dat hij huilt dat als hij stil id de tijd ingaat en eerder niet. Pas as hij stil is herhaal je waarom ij daar zit. Maar blijf er na de straf niet diep op ingaan herhaal het kort en dan is het klaar. Sommige mensen zullen zeggen eenmaal zeggen en dan niet meer. Maar dat is hoe er zelf tegen aan kijkt die mensen vinden dat je een kind dan weer in de situatie zet waar je hem eigenlijk uit heb gehaald. Valt wat voor te zeggen maar ik herhaal het kort en laat het haar juist nu ook benoemen zodat ze goed weet waar het ookal weer over ging meestal komt die specifieke situatie dan ook niet zo snel meer voor of in in=edergeval de eerste twee dagen.

Goed weer heel verhaal

groetjes

lon106

#6

Hoi,

Klopt idd dat hij wil dan hij motorisch aan kan. Toen Joep nog niet kon kruipen was het voortbewegen een enorme frustratie. Gelukkig kroop hij ook heel snel en dachten wij dat de frustratie weg zou zijn nu hij zelf naar dingen toe kon gaan. Maar al snel kreeg hij een nieuwe frustratie…en zo maar verder. Ik weet ook wel dat mensen (toen Joep bijna kon lopen) zeiden " maak je borst maar nat want als hij gaat lopen, dan begint het pas echt…" terwijl ik dan dacht “laat hem alsjeblieft al gaan lopen”. Joep liep ook al vlot en ik kreeg ook gelijk. Er ging weer een wereld voor hem open en hij zat ineens goed in zijn vel… voor even dan… haha. Bij Joep klopt het dus helemaal dat hij meer wil dan hij motorisch aan kan, maar dat zijn motorische ontwikkeling ook snel gaat.
Emotioneel is het ook heftig voor hem. Ga het allemaal maar verwerken in je koppie. Jij schrijft dat jij heel bewust rustmomenten inbouwt. Dat doe ik ook. Joep gaat gelukkig nog twee keer slapen op een dag. Hij deze rust heel hard nodig heeft. Hij is altijd een hele slechte slaper geweest, te rusteloos, te geprikkeld. Hij sliep altijd veel minder dan zijn leeftijdgenoten, terwijl juist hij het heel hard nodig had. Nu is hij gelukkig beter instaat om dingen los te laten en zijn rust te pakken. Maar… als hij te veel geprikkeld wordt merk je dat direct aan zijn slaap gedrag. Ik probeer dus ook overdag de prikkels in de hand te houden. Ik ga dus nooit de hele dag de hort op. Dat trekt Joep helemaal niet.

Eigenlijk bijzonder…hij heeft veel prikkels nodig om tevreden te blijven en tegelijkertijd zijn deze prikkels ook snel te veel. Het is daarom erg lastig om daar een evenwicht in te vinden.

Ik probeer Joep zeker wel alleen te laten spelen en dit te stimuleren, maar hij is erg snel uitgekeken op het speelgoed. Samen dingen doen is voor hem veel interessanter. In de tuin spelen kan hij wel eindeloos en vindt hij echt heerlijk. Maar ja daar valt ook van alles in te ontdekken. De huiskamer heeft hij ondertussen wel gezien haha. Ik wissel wel veel af met speelgoed, zodat hij weer even opnieuw geprikkeld wordt. Maar de speel-o-theek is een goede optie en ga ik na de vakantie heen.

Het is een grote uitdaging! En dat zal het ook wel blijven!!

Groetjes,
Anne

#7

Hoi,

Onze dochter sliep ook nog totdat ze twee was twee keer op een dag. Daarbij heeft zij vanaf haar 2de tot 8ste maand ingebakerd gelegen.
Precies wat je zegt te geprikkeld om te gaan slapen.
Wat je ook zou kunnen doen is werken met dagkaarten dat heb ik ook een tijdje gedaan. Dat zijn plaatjes van bezigheden die op een dag gedaan moeten worden of die je wil doen. Dan maake de avond ervoor een schema en kan je hem daar op wijzen nadat je het s’morgens hebt doorgesproken.
En heel grappig onze dochter is ook echt een buitenkind gelukkig kan ze hier op het plein en bij de oppas( heeft mega tuin) haar ei goed kwijt.
En ja ook zij is snel op speelgoed uitgekeken maar toch dwing ik haar af en toe te blijven spelen met het zelfde speelgoed. Je zal zien dat hij in de loop van tijd ook veel fantasie ontwikkeld. Kijk niet raar op als hij over een jaar of mischien wel eerder een fanatasie vriendje heeft. Maar dat is alleen maar goed.

En ja aan de ene kant moeten ze geprikkeld worden maar het moet ook niet teveel worden. Vooral op zijn aangeven iets aanbieden en niet proberen hem iets te leren omdat jij denkt dat ie dat wel aankan of al een keer heeft aangegeven. alleeen op ingaan als hij een leervraag opnieuw stelt. Dat is nu natuurlijk nog wat lastig aangezien ze nu pas goed en met meer woorden gaan praten maar wordt snel beter.
Wat ook goed is ik weet niet of ie naar het kdv gaat ander hem opgeven voor de peuterspeelzaal.

Nou groetjes en succes met het vinden van een balans

lon106

#8

Hoi,

Ik moet zeggen dat ik het erg prettig vind om al deze herkenningspunten te lezen! Wij hebben trouwens onze zoon ook ingebakerd gehad!

Hij heeft op het kdv gezeten maar dat was in combinatie met zijn oorontstekingen veel te heftig. Te veel prikkels terwijl hij ook regelmatig niet lekker was. Oma was zo lief om te zeggen dat zij wel op hem wilde passen. Maar ik hem hem wel al opgegeven voor de peuterspeelzaal. Dan is hij toch ook ouder en zal hij dat veel beter aankunnen.

In ieder geval bedankt voor je uitgebreide mails en tips!

Groetjes Dorine

#9

Hoi,

Wat late reactie weer terug. Wij hadden van te voren al afgesproken dat onze dochter niet naar een kdv ging. Daar ik een meer huiselijker omgeving en meer dagelijks dingen wilde en die vind (dat vind ik dan) je meer bij gastouders. Achteraf zij we blij dat we voor die weg hebben gekozen. Onze gastouder kon zich veel gemakkelijker aanpassen aan het dagschema van onze dochter dan een kdv. Ook heeft zij er geen moeite meegehad dat ze langer dan gebruikelijk is ingebakerd geweest. Verder was zij daarna ook bereid om met dagkaarten en zeer duidelijke stuctuur te werken en dat kan naar mijn gevoel toch minder op een kdv. Daarbij het is wat je zegt een omgeving waar veel prikkels zijn te veel voor z´n soort baby.
Op een psz zijn ze maar een paar uurtje per ochtend. Net lang en net kort genoeg voor z´n kind maar juist heel belangrijk om ervan te leren. Hij zal moeten leren dat hij over ± 2 jaar naar de kleuterschool gaan en dat is heel intensief. Zo kan je dat langzaamaan opbouwen. Wij hebben onze dochter bewust het laatste jaar nog een dagdeel extra laten gaan. Wel bij andere juffen voor de uitdaging weer. Maar voornamelijk voor het feit haar in een ritme te krijgen van school.
Na de vakantie gaat ze fulltime naar de kleuterschool maar de eerste maanden bewust halve dagen.

Nou veel succes maar en helaas er komen nog meer periodes die een beetje tegenvallen zeg maar.

lon106

#10

Hey meiden, ik lees even mee in jullie gesprek. Mijn zoontje is nog maar 8 maanden, maar ik herken al een hoop ik wat jullie vertellen. Ook ik heb een zeer ondernemend en actief en vrolijk mannetje. Maar daarbij kan hij ook erg onrustig en driftig zijn als dingen niet gaan zoals hij dat wil.
Ook Dani heeft ingebakerd gelegen, tot ongeveer 7 maanden. Vanaf dat hij 6 weken is zijn wij al heel erg bezig geweest met rust en regelmaat. Dit heeft ons zoontje gewoon erg nodig. Samen met inbakeren was dat een goede combinatie. Ook nu zonder het inbakeren hou ik erg van regelmaat en ik merk dat dit bij Dani nog steeds goed werkt.
Maar af en toe denk ik “mannetje wat gaat er allemaal in je koppie om”. Ook hij wil van alles. Al heel snel zat hij in de kinderwagen (de bak vond hij maar saai en kon niet goed om zich heen kijken). Hij kon al vrij snel op zijn buik draaien, maar werd dan heel boos omdat hij vooruit wilde. Nu kan hij goed vooruit komen, maar is hij daar ook snel op uitgekeken. Hij kan sinds een paar weken zich optrekken tot staan en nu wil hij dat alleen maar. En hij moet veel afwisseling krijgen, want is ontzettend snel uitgekeken op spullen.
Buiten zijn vindt hij ook geweldig. Of ik loop met hem door de tuin of we gaan wandelen. Dan kijkt hij zijn ogen uit.,

Ook ik denk wel eens,…als hij toch zou kunnen lopen en kruipen dan kan hij zijn energie wat meer kwijt, maar dat duurt natuurlijk nog wel even.

Jullie als “ervaren” moeders. Hebben jullie nog tips voor mij om hem soms wat rustiger te krijgen? Dingen die jullie deden of dingen die jullie achteraf misschien beter hadden kunnen doen?

Vind het ook wel erg leuk hoor zo’n ondernemend mannetje, maar het is soms best vermoeiend. Maar ik denk dat jullie dat wel begrijpen.

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker

#11

Hoi,

lon1306 , spannend dat je dochter na de vakantie naar de kleuterschool gaat!! Ik ben benieuwd hoe ze het gaat ervaren, laat het tegen die tijd maar eens weten. Wel heel goed dat jullie starten met halve dagen, dan heeft ze de middag om alles te “verwerken”. Dat jullie met 3 jaar jullie dochter een halve ochtend extra naar de psz lieten gaan ter voorbereiding, houd ik in gedachten.

Saro, de dingen die jij schrijft herken ik allemaal van mijn zoontje. In mijn schrijven aan lon1306 is het een en ander te lezen hoe ik omga met mijn zoontje. Zoals ik al eerder schreef, is het heel erg zoeken. Rust en Regelmaat heb ik ook veel baat bij gehad. Afschermen en afremmen voor te veel prikkels en tegelijkertijd prikkelen met nieuwe dingen. Wat ik trouwens ook doe is zijn speelgoed afwisselen. Een groot deel staat in de kast en om de zoveel dagen leg ik een paar nieuwe dingen in de kamer. Dan vindt hij het weer interessant. Na de vakantie ga ik op tip van Ion naar de speel-o-theek.
Veel dingen uitleggen, waarom en hoe. Laten kiezen en mee laten helpen, zorgen hier voor een meer tevreden kind! En ik probeer zo consequent mogelijk te zijn, zodat dat heel duidelijk en veilig is. Vanuit een veilige en duidelijke basis kan hij het ontdekken en ondernemen beter aan.

Ik vind het moeilijkste om hem bij te houden. Als moeder moet je ook als het ware meegroeien, maar hij gaat harder dan ik!! Zo ervaar ik het tenminste.
En de frustraties en “gepiep en gedram” zijn zeer vermoeiend!!

Ik weet niet wat ik anders zou doen. In het eerste half jaar wel, maar vanaf 6 maanden weet ik niet.

Het is ook weer ontzettend leuk zo’ n ondernemend en wijsmannetje. Hij is nu al heel goed aan het praten, hij gooide er van de week een drie woord zin uit! Trots en genieten!

Groetjes Dorine

#12

Hoi,

Even kort samengevat voor Saro de punten die bij ons het enigzins ingareel hielden:

-Rust regelmaat
-Grenzen aangeven en die conseqent bewaken
-ongewenst gedrag hoe jong ze ook zijn bestraffen
-veel praten probeer zoveel mogelijk alles uit te leggen. Hoeft niet tot in technische details maar gewoon in de taal die je denkt dat hij aankan.
-bespreek de dag s’morgens s’middags en sávonds door. S’morgens en s’middags wat gaan we ongeveer hoe laat doen s’avonds hoe was de dag wat hebben we gedaan enzv.

  • En kondig een verandering 5 minuten en daarna 2 minuten van te voren aan. Bij voorbeeld hij is rustig aan het spelen maar je wilt boodschappen doen zeg dan we gaan over vijf minuten boodschappen doen nog even en we gaan opruimen.
  • leg niet al het speelgoed te gelijk in de box of binnen handbereik maar wissel het om de paar dagen. Leg er elke keer 1 uitdagend speelgoed erbij
  • probeer hem echt aan te leren ook alleen te laten spelen.
    en als laatste maak in de dag ruimte voor rust. Leg hem op bed ook al slaapt hij niet hij rust toch.
    Probeer het ritme ook in het weekend aan te houden op vakantie’s en met verjaardagen liever 2 leuke uren naar een verjaardag dan een dag vol ellende.

En nog even een algemene tip onze dochter wilde heel vaak zelf lopen maar liep dan weg. Wij hebben bij de prenatal een loop riempje gehaalt. Zo hebben ze ongeveer een meter of twee de ruimte maar kunnen ze niet weglopen.

Heel veel succes en groetjes

@mamaanne
Ik zal je over zeven weken wel even laten weten hoe de eerste week is verlopen.

groetjes

lon106

#13

Meiden, erg bedankt voor de tips. Hier heb ik zeker wat aan. En wat betreft dat riempje lon 106…ik zie ons straks ook al lopen, hahaha. Die hummeltjes zijn natuurlijk razendsnel!!

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker

#14
quote:
Hallo,

Mijn mannetje van bijna 18 maanden is de laatste tijd ontzettend dwars. Gillen als hij iets niet wil (luier verschonen, schoenen aan, de wagen in etc.), overal nee op zeggen, alles piepend zeggen… Oef…! Hoort er vast allemaal bij, maar ik word er nu wel moe van.
Hoe gaan jullie hier mee om? Ik probeer zoveel mogelijk te negeren en heel consequent zijn. Ik heb hem vandaag ook in zijn bed gezet. Hij was wel onder de indruk want hij was prompt stil en bleef stil en daarna zo mak als een lammetje. Maar bij de volgende activiteit sloeg hij weer helemaal om.

Het is ook een heel actief en wijsmannetje. Volgens het consultatiebureau heeft hij altijd al een “ontwikkelingsvoorsprong” gehad. Hij heeft dan ook veel uitdaging en prikkels nodig. Wellicht dat hij nu niet genoeg uitdaging krijgt…moeilijk hoor. Het is altijd zoeken… Ach komt vast wel een keer dat hij weer “gezellig” wordt…hoop ik!

Ben benieuwd naar jullie ervaringen met opstandige peuters van deze leeftijd.

Groetjes Anne

Heel bekend, dat gedrag. Hoort er inderdaad gewoon bij.
Wat de uidagingen betreft: koop gewoon wat speelgoed vanaf 3 jaar.
Kan hij nog niet alles mee, maar vaak zitten er wel dingen op die wel in de smaak vallen.

Oh ja, en gebruik alsjeblieft het bed niet als strafplek.
Voor je het weet denkt hij bij bed altijd aan straf, en wil hij er
ook niet meer in om gewoon te slapen.

M.

#15

Ik denk dat de tips van lon1306 voor alle kindjes gelden, niet alleen voor kindjes die voorlopen qua ontwikkeling, gefrustreerde kindjes, dwarse kindjes of wat dan ook.
Ik denk dat iedere peuter gebaat is bij de dingen die worden aangegeven. Ik hanteer ze grotendeels zelf ook.

Een en ander is ook afhankelijk van wat voor kindje je hebt. Wat bij de een werkt, slaat nergens op bij een ander kindje.
Dat alleen spelen is iets wat wij ook belangrijk vinden maar het gaat de ene keer beter dan de andere keer. Jack hoeft niet continu vermaakt te worden in de zin dat je MET hem speelt, maar hij heeft soms dagen dat hij het liefst heeft dat je bij hem in de buurt komt zitten en dan speelt hij gewoon zelf met de duplo. Als ik tijd heb doe ik het, maar er zijn ook momenten dat mama even moet koken of iets dergelijks. Het helpt dan om van te voren te zeggen wat ik ga doen.
Maar ik denk ook dat een en ander afhankelijk is van de leeftijd en de ontwikkeling van je kindje.
Jack is motorisch altijd voor geweest in zijn ontwikkeling. Praten gaat ook goed op gang komen nu, maar daarin is hij minder snel dan met het lopen. Dat betekent dat hij frustratie anders uit dan een kind wat verbaal heel snel ontwikkelt. Hij kan overigens heel goed duidelijk maken wat hij wil want hij neemt je gewoon mee aan de hand ( “KOM”!) en laat zien wat hij bedoelt.
Er zullen altijd fases zijn die moeilijk zijn maar ik houd me voor dat dit fases zijn. Als mijn kind ( tijdelijk) meer behoefte heeft aan mijn nabijheid dan zal er een reden voor zijn en dan bied ik hem dat wat hij nodig heeft binnen bepaalde grenzen.
Heel verhaal he?

Elk kind is anders en uniek en geweldig op zijn of haar eigen manier. Accepteer je kindje zoals het is probeer het op de beste manier te begeleiden die goed is voor je kind en goed voelt voor jou.

Groetjes van Christa

#16

Hoi Saro,

Nou ik moet je wel voorbereiden hoor, Mensen gaan je aankijken en opmerkingen maken die je dan nog net hoort. Wij hadden niet alleen het polsbandje maar ook een tuigje voor haar dan was ze nog even wat vrijer omdat je haar dan aan de broekriem kon vastmaken bij jezelf. Ze had dan zonder dat jou hand echt alle kanten opgaat meer ruimte. En vooral dat vonden mensen zielig. Maar een ding en dat heb ik soms wel terug gezegd : nee je kind onder een auto dat is dan zeker niet zielig. Maar eigenlijk moet je dat niet doen. jij weet waarvoor het is en je kind merkt deze opmerkingen geeneens op.

Hoi Christa,
Het is zeker niet zo dat ik mijn kind niet accepteer zoals het is. Maar als je met haar constant tegen een muur van verzet, huilen van frustratie, verveling en vanauit daar onaaceptabel gedrag vertonen en dat niet aan maar twee drie vier keer waarbij ze je dan ook nog uitdaagd om er iets van te zeggen voordat ze het ook daadwerkelijk gaat doen dan is het leven voor zowel haar als ons ouders niet leuk meer. De regels/ dingen die ik heb vertelt en die ik heb samengevat heeft voor ons heel erg geholpen. mijn dochter is zelfverzekerde kan nu makkelijker om hulp vragen als haar iets frustreerd en weet dat er grenzen zijn die haar veiligheid geven en door de dag door te nemen is ze meegaander.
Jou zoontje kan het allemaal misschien wat makkelijker verwerken/ aan. En ja er zijn periodes waarbij dit gedrag normaal is maar als er geen ruimte tussen die periodes zit en het gaat maar door dag in dag maand in maand uit dan zijn dit misschien handvaten die werken.

groetjes

lon106

#17

Ik wil daarbij aansluiten dat het bij mijn zoontje niet gaat om fases. Die fases die komen er nog bij! Het gaat om de uitdaging en het verwerken daarvan. En accepteren doe ik het ook zeker wel! Juist die begeleiding vinden, de balans van het prikkelen en verwerken, is erg lastig. Dat was ook mijn frustratie als moeder. Erg fijn dat er moeders zijn die dit herkennen en handvatten aangeven!

#18

Ben daar wel erg blij mee hoor met tips, want soms zit ik wel een beetje met de handen in mijn haar. Dan denk ik, wat moet ik nou doen en wat is het beste voor mijn kleintje.

Tuurlijk is het mijn schatje en hoort dit bij hem! Ik hou daardoor echt niet minder van hem. En accepteren doe ik het ook, maar het blijft af en toe best pittig.

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker

#19

Ik bedoelde ook niet dat jullie je kind niet zouden accepteren zoals het is.
Echter, ik wilde juist aangeven dat ieder kind gebaat is bij duidelijke regels en structuur. Daarom pas ik die regels die lon1306 noemde zelf ook grotendeels toe.

En tuurlijk is het ene kind makkelijker in het verwerken van prikkels en frustratie dan het andere kind.

Ik vind het soms ook moeilijk en vermoeiend om te bedenken waar je het beste aan doet met zo’n kleintje. Je wilt het beste voor hem maar ja: wat is dat he?

Voor mij persoonlijk was het wel eens zo dat als ik andere kinderen zag die bijvoorbeeld rustiger waren dan Jack ( tis een actief ventje) of bijvoorbeeld al heel goed konden praten, ik dan onzeker raakte en me zorgen maakte om hem. Nu heb ik dus een houding aangenomen van: hij is zoals hij is en zo is hij perfect. Dat maakt mij rustiger en Jack ook! Dat bedoelde ik dus met die acceptatie. Sorry als het verkeerd overkwam.
Ik denk dat iedere moeder met dit soort vragen zit. Gelukkig kunnen we hier ervaringen en tips uitwisselen!!

Groetjes van Christa

#20

Wat jij aangeeft Christa daar zit ik nu nog een beetje in. Om me heen zijn vnl kindjes die redelijk rustig zijn. Bijvoorbeeld mijn nichtje, zij is 2 maanden ouder dan mijn zoontje en doet alles volgens het boekje. Ze kunnen haar ook overal mee naar toe nemen, slaapt overal. En volgens mij is er dan weleens onbegrip over de regelmaat die ik toch hanteer en nodig is.
Ik trek me daar overigens niets van aan hoor. Sta volledig achter mijn aanpak. Wel overkomt mij weleens het gevoel dat ik denk kon het soms maar net even iets makkelijker en was ik maar wat minder onzeker.
En dan is dit forum zeker heel prettig!!

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker