Pffff....autorijden (wel wat overwonnen)

#1

Ik heb dus zo’n 12 jaar mijn rijbewijs.
Eerste jaar ging prima.
Maar daarna had ik weer een periode van hevige hyperventilatie.
Ook in de auto dus.
Auto rijden begon ik dan ook liever te vermijden.
Maar omdat ik als receptioniste/adm.medewerkster/telefoniste bij Mercedes werkte, moest ik zo nu en dan wel met een auto weg, bijv. van Almere naar Utrecht (hoofdkantoor)
Ik was 19 en durfde gewoon niet te zeggen dat ik zo’n hyperventilatie had.
Ten eerste schaam(de) ik me ervoor en ten tweede was ik bang mijn baan kwijt te raken.
Dus reed ik “gewoon” waar ik naar toe moest.
Maar dat was echt een hel elke keer.
Verschrikkelijk pffff…en mijn hyperventilatie en/of paniekaanvallen werden steeds heviger.

Goed, dit is dus al heeeel wat jaartjes geleden en ik kan er nog lang over doortypen omdat ik daarna hetzelfde probleem had bij een ander autobedrijf
Maar waar het nu ff om gaat is dat ik die angst nooit meer ben kwijtgeraakt.
Heel stom
In het dagelijkse leven heb ik bijna nooit meer last van hyperventilatie.
Maar de angst met autorijden is nooit helemaal weggegaan.
Ik durf dus wel gewoon hier in de stad te rijden, maar absoluut niet een langer stuk en al helemaal niet de snelweg…
In de stad kan ik namelijk stoppen waar ik wil en dat geeft een veilig gevoel.
Maar op andere wegen kan je vaak niet zomaar stoppen (ja, of ik moet ineens in de berm gaan staan maar zoiets doe je niet en is nog link ook)

Vandaag was ik met Steef en Kaya bij Ballorig hier in de stad.
Op de terugweg reed ik zo heerlijk relaxed dat ik ineens het idee kreeg om Peter te gaan verassen met een bezoekje op zijn werk
Da’s een soort polderweg van Lelystad naar Dronten, 25 km.
Vraag me niet hoe, maar ik heb het “gered”
25 km heen en 25 km weer terug.
Voel me nu wel gesloopt (vergt veel van je zenuwen, toch wel) maar ben stiekum wel een beetje trots
Nu nog geloven dat ik ooit over die angst heen kom en nooit meer een meeting hoef te missen omdat ik zelf niet durf te rijden.
Lijkt me zo heerlijk als je overal heen durft waar je heen wil

Zo, lang verhaal (zoals wel vaker met Bieb ) maar moest het ff kwijt hoor.
Morgen ben ik 4 dagen weg, dus hebben jullie rust

Groetjes Bianca, mamma van Stephan en Kaya

Gewijzigd door - Bieb op 05 Jun 2006 16:46:05

#2

Goed gedaan meissie!!! Da’s echt een hele grote stap zeg! Ik kan me voorstellen dat je best een beetje trots op jezelf bent! En je man zal het ook wel heel tof hebben gevonden hoor - zo’n verrassing!

Ik vond het ook wel tof om even je verhaal te lezen omdat ikzelf nog een beetje verder ga…ik heb dus nog steeds mijn rijbewijs niet…! Ik ben er nu wel mee bezig hier in Geneve (as donderdag heb ik mijn theorie test…) omdat ik wel kan zien dat het met twee kids het leven wel wat makkelijker zal maken voor mij. Maar goed, de reden dat ik het nog steeds niet heb gedaan is dat ik er gewoon harstikke bang voor ben…mijn man snapt daar gewoon helemaal niks van (enne ikke eigenlijk ook niet hoor) want in de rest van mijn leven ben ik eigenlijk voor de duvel niet bang!!! Goed om te horen dat er toch nog meer mensen zijn die het allemaal niet zo tof vinden maar het TOCH doen!!! Thanks!!! Deed me echt effe goed om te lezen!!! Klein hartje onder mijn riem…

Greotjes van Yvonne,
‘Mummy’ van Izzy en Ethan

Lilypie 5th Birthday Ticker" border=0>

Lilypie 3rd Birthday Ticker" border=0>

#3

Wat een overwinning!
Hier mag je echt trots op wezen hoor. Nu vooral doorgaan he!

Groetjes Maaike

Lilypie 1st Birthday Ticker" border=0>" border=0>

Lilypie 4th Birthday Ticker[/img][/img]

#4

oke dan volgende keer zelf rijden naar de meeting!! hoef je niets meer te missen!!! goed hoor!

groetjes Kim, mama van

en

#5

Ik snap er zelf ook niks van eigenlijk…en schaam me er op zich wel voor. Vind het gewoon dom (tsja, sorry)
Ik bedoel: als ik nou eens een auto ongeluk had gehad ofzo…dan kan ik me nog voorstellen dat je bang bent om te rijden.
Of als je bijv. niet goed kan rijden (maar ik rij prima )

quote:
Goed om te horen dat er toch nog meer mensen zijn die het allemaal niet zo tof vinden maar het TOCH doen!!!! Thanks!!! Deed me echt effe goed om te lezen!!!! Klein hartje onder mijn riem......

Blij om te horen
Dat was de reden dat ik het toch maar op internet heb gezet…(had wel ff getwijfeld namelijk)

Groetjes Bianca, mamma van Stephan en Kaya

#6
quote:
oke dan volgende keer zelf rijden naar de meeting!! hoef je niets meer te missen!!!! goed hoor!

Pff…jij loopt wel heel hard van stapel hoor
Ik vond dit een ramp, die 25 km

Groetjes Bianca, mamma van Stephan en Kaya

#7

go biebje go biebje go biebje

heeee goed zeg,dit is gewoon het begin,misschien met peet eens alleen naar de rijksweg toe rijden en dan steeds stukje verder en dan ineens zien we biebje op de meeting komen helemaal zelf gereden

Groetjes Bianca, mamma van Kevin*
Dylan & Kaitlyn

#8

Heee Bieb! Toppie Toppie Toppie!

en volgende week weer eens dien en zo krijg je van zelf het zelf vertrouwen dat je het kan! en je kan het!!!

Tries

#9

Whaaaaa, jullie hebben meer vertrouwen in mij dan ikzelf geloof ik hihi
Ga mijn best doen.
Maar we gaan morgen dus eerst naar Limburg en daar ga ik lekker mooi niet rijden

Groetjes Bianca, mamma van Stephan en Kaya

#10

Waarom rij jij niet in LImburg ? Kan ik ook hoor en ik ben ook niet zo`n rijwonder. Ik kan wel rijden en als het moet doet ik dat ook wel, maar lange stukken zie je me ook niet alleen rijden, wel als Daan naast me zit of zo. Ik vind rijden gewoon niet leuk alhoewel het wel makkelijk is hoor. Moet wel zeggen dat ik het nu eerder durf omdat Daan zo met zijn rug sukkelde, ik wilde toch graag ergens komen maar Daan kon gewoon niet rijden toen. NU inmiddels wel weer en daar ben ik lekker toch heeeeeeeeeeeel blij mee.


#11

Maar ik vond autorijden juist wel leuk…vroeger…
Tot die stomme paniekaanvallen.
Het is dus geen kwestie van niet durven omdat ik bang ben dat ik niet goed rijd ofzo.
Het is puur die paniek/hyperventilatie.
Stom hè!!
Nou ja, we gaan ons best doen.
Ik moet van mezelf gewoon ook eens achter het stuur kruipen als we een stukje gaan rijden. Dus Peet dan naast me.

Groetjes Bianca, mamma van Stephan en Kaya

#12

Jeetjepietje,

alsof ik mn eigen verhaal lees…IK heb dit dus ook hé!!!
rijden in de stad prima, maar zodra het een snellere weg wordt of er is geen uitweg…bbbrrr daar komen de zenuwen en hyperventilatie al aan!

laatst toch is geprobeerd, bij een benzinestation achter het stuur vanaf Dordrecht richting Rotterdam…nou ik heb ons bijna in de puin gereden…ik durf ECHT niet.

Dussuhhhh… petje af voor je hoor!

ik heb trouwens ooit is als tip gekregen om nog een paar rijlessen te nemen, ze zeggen dat je dan van die angst af kan komen?!
want rijden is juist superleuk, en afhankelijk zijn is het ergste wat er is…en je dan te moeten verantwoorden waarom je niet rijd shame…

groetjes Suus

#13

Ik vind lange stukken rijden ook geen pretje. Terwijl als we op vakantie gaan naar Frankrijk ik wel zo´n 200 km achter elkaar rijd zonder problemen.

Ik vind het wel een hele overwinning van je Bieb. Misschien moet je het beetje voor beetje uitbreiden en kan je strakjes wel langere stukken rijden.
Knap hoor.

Veel succes ermee ook voor de andere dames die dit soort problemen hebben.

Groetjes,

Diana moeder van Daan



#14

Ik houd ook niet van lange stukken, maar dan meer om dat ik verdwaal
Nu hebben we al een hele tijd een navigatie en dat geeft me wel een veilig gevoel
Maar ik rijd ook liever gewoon hier in de buurt
Dus ze gek ben je niet hoor

Groetjes Nathalie & Co

#15

Knap van je hoor Bianca dat je het aan durfde.
Ik moet zeggen dat ik autorijden leuk vind maar dan wel de weggetjes die ik vaak
rijd.
Anders rijd Niels altijd, want de grote lange onbekende stukken is niks voor mij.

Groetjes Marianne Mama Van Ruben