Pff

#1

hallo iedereen,
bah de tijd gaat niks om zeker vandaag niet normaal gaan we s zondags altijd wel een uitstapje doen of een bezoekje brengen maar nu kan ik dus alleen maar wachten tot het twee uur is en dat we rudi kunnen gaan bezoeken. wordt er werkelijk deprie van vondt het de andere dagen nog een beetje meevallen buiten de avonden dan maar nu loop ik echt tegen de muren op constant alleen met de kindjes amper eens een gesprek met ene volwassene bah echt niks voor mij! ook gewoon de weet dat het nog zeker tot volgende week zondag is dat hij moet daar blijven wordt ik al niet bepaald vrolijk sorry voor mijn gezeur hoor ,weet heel goed dat er mensen zijn die veel ergere dingen meemeken is gewoon ff het moment denk ik
allemaal een fijne zondag gewenst!!

liefs jessica

#2

Achhhhhhhhhh meissie toch, zeur maar lekker hoor. Lijkt me ook wel erg saai zo, ik vind het ook niks hoor als Daan in de weekenden werken is. En daarbij nog een week wachten lijkt nu ook nog zo lang. Hierna is ie wel van alle ellende af als het goed is. Succes hoor effe volhouden nog en toch een beetje plezier dan voor vanmiddag.

Groetjes Astrid, mamma van Evianne 03-04-2003 & Jessin 15-06-2005

#3

Kan het me voorstellen hoor
Ik zou ook gek worden
Hoe is het nu met jullie?

Groetjes van Heleen mama van Robin en het broertje van Robin die in okt geboren word


#4

Nou je zeurt niet hoor, ik zou niet graag in jou schoenen staan, erg eenzaam zo he?

Nou dat de week maar snel om mag zijn voor je!

Sterkte en beterschap voor je man!

Groetjes Nathalie & Co

#5

dank jullie wel voor het begrip doet toch deugd!!! ikzelf voel mij eigenlijk nog niet beter maar wat ik het ergste vindt is dat stefke precies helemaal uit zijn doen geraakt hij weent echt heel snel vraagt constant waar papa is en werd net heel hard wenend wakker en toen ik hem oppakte had ik de indruk dat hij echt enorm over zijn toeren was… ik ga wel ene keer per dag met de kindjes na het ziekenhuis madat is dan hooguit voor twee uurtjes… hij zegt ook tegen iedereen die hij ziet dat zijne papa pijn heeft en ene prik in de arm (daar bedoeld hij het infuus mee) voor ons is dat eigenlijk allemaal maar een kleinigheid wat verband en infusen en zo ma volgens mij is dat voor stefke echt iets enorms en weet eerlijk gezegd niet goed hoe ik hem het moet bij brengen fdzat dat zoveel pijn niet doet!! pff had er nog niet eens bij stil gestaan dat dit er ook nog zou gaan bij komen
,is zo al gigantisch druk en dan ook nog een peutertje dat verdriet heeft ,echt slecht voor een moeder hartje durf het ook allemaal niet goed tegen rudi vertellen want die zit daar in het ziekenhuis ook al met een rot gevoel omdat hij de kindjes niet veel ziet en dat ik nu ff alles moet oplossen en dat vindt ik dan voor hem weer zo zielig want hij kan er al helemaal niks aan doen!! ben echt blij als we een weekje verder zitten!!

liefs jessica

#6

Zeur maar lekker hoor!
Ik moest een tijdje geleden ook weer enorm wennen toen Peter veel nachtdiensten had en dus 's avonds weg is en overdag grootste deel slaapt (momenteel werkt hij trouwens elke nacht :s)
Ik hoop voor je dat de week heel gauw omvliegt!!!
En ja, het ziekenhuis en alles eromheen maakt op een peutertje vaak erg veel indruk.
Ik denk dat het wel helpt als je er heel normaal en rustig met hem over praat, alles uit blijft leggen etc. etc.
Als ze merken dat jij bijv. helemaal niet bang bent (en pappa ook niet) dan scheelt dat vaak al een stuk.
Heel veel succes meis!!!

Groetjes Bianca, mamma van Stephan (23-06-2001) en Kaya, die in november verwacht wordt.

#7

Ik weet wat je bedoelt, Denn werkt onregelmatig en ik ben ook heel vaak alleen met de kids. Ik ga vaak zelf met ze op stap. Lekker een flink stuk lopen, bij vrienden langs of lekker winkelen.

Ja kinderen zien bepaalde dingen anders dan wij. Anders laat je Stefke een mooie tekening maken van pappa in het ziekenhuis. Laat hem benoemen wat hij tekend en praat dan daar samen over. Probeer zijn angsten weg te nemen door het duidelijk en bespreekbaar te maken.

Sterkte meis.

Groetjes van Jolanda, mamma van Lisa (25-08-'02) & Cas (02-12-'04).