Peuters en pijn

#1

Hoe zijn jullie ervaringen met het volgende.

Onze grote kleine dame (in september wordt ze 3) zegt weleens dingen als (niet tegelijk en ook niet heel vaak, maar op afzonderlijke momenten):

  • Ik voel me niet zo lekker
  • Ik heb hoofdpijn
  • Ik heb pijn in mijn buikje

We proberen dat natuurlijk zo serieus mogelijk te nemen, al is het maar om onszelf niks te verwijten als achteraf blijkt dat er wel degelijk echt iets aan de hand is geweest.

Soms zegt ze een van deze dingen als ze een wat sukkelig dagje heeft, maar ze zegt het ook weleens als we haar net in bed hebben gelegd of gewoon halverwege de dag als ze eigenlijk een heel lekker fit dagje heeft tot nu toe.

Zeker de opmerking “Ik heb hoofdpijn” viel ons op want dat kan een peutertje niet zomaar verzinnen volgens mij. Hoewel het natuurlijk wel kan zijn dat ze dat door papa of oma heeft horen zeggen (Even afkloppen, maar mama heeft nooit hoofdpijn dus van mij kan ze het niet hebben).

Pijn in het buikje linken we op het moment met een mogelijk volle blaas en dan proberen we of het met een plas op de pot op te lossen is. Maar dat lukt ook niet altijd.

Ik weet dat peuters wel vaak praten over buikpijn, maar dat de pijn dan net zo makkelijk bijvoorbeeld in het oortje kan zitten. Ze zijn nog niet in staat om pijn echt goed te lokaliseren. Maar je moet de opmerking pijn in de buik ook niet altijd nuanceren want het kan net zo makkelijk wel echt zijn.

Hoe kunnen we hier het beste mee omgaan? Wat zijn jullie ervaringen met jullie eigen peuters. Doen ze dit gewoon allemaal en is het een soort fase waar ze doorheen moeten?

Groetekes, Sje

#2

mijn ha heeft altijd gezegt een kind tot 5 jaar verzint niet ter plekke dat het ineens buikpijn/hoofdpijn ect,ect heeft

die weet nog niet echt wat verzinnen is,dus die zei altijd als een kind dat zegt dan is het 99% ook zo

Groetjes Bianca, mamma van Kevin*
Dylan & Kaitlyn

#3

Milan zegt dat dus ook vaak, maar dan over de buikpijn, vandaag dus ook weer, en meneer had dus ook koorts…
Ik neem het altijd wel serieus, je weet maar nooit bij zo’n ukje…
Moeilijk hoor, ik heb idd ook wel gehoord dat ze vaak ergens pijn hebben met buikpijn benoemen…

Groetjes Nathalie & Co

#4
quote:
Ik weet dat peuters wel vaak praten over buikpijn, maar dat de pijn dan net zo makkelijk bijvoorbeeld in het oortje kan zitten. Ze zijn nog niet in staat om pijn echt goed te lokaliseren. Maar je moet de opmerking pijn in de buik ook niet altijd nuanceren want het kan net zo makkelijk wel echt zijn.

Dit vind ik dus het lastige er aan.
Maar inderdaad, ik zou het wel steeds serieus blijven nemen.

Ik kan me trouwens niet herinneren dat Stephan dat ooit (veel) gezegd heeft…dus wat dat betreft heb je aan mij weinig

Groetjes Bianca, mamma van Stephan en Kaya

#5

Dank voor jullie reacties.

Onze grote dame is inderdaad ook een meisje wat normaal niks verzint. Ze is ook altijd heel eerlijk als we vragen wie van de 2 (ze heeft nog een jonger zusje) bijvoorbeeld stout is geweest en aan spulletjes van mama heeft gezeten.

Dan zal ze altijd eerlijk zeggen dat zij het heeft gedaan, dus juist ook daarom weet ik niet altijd goed wat ik met die pijn-meldingen moet.

Ze kan bij hoofdpijn ook altijd precies aanwijzen waar het zit.

Soms denk ik, kan het een soort irritatie zijn omdat ze heel vaak staartjes in het haar heeft. Dat het onder haarpijn valt, maar zij het als hoofdpijn benoemt. Hoewel ik daar ook rekening mee probeer te houden want op dagen dat we niet weg hoeven ofzo doe ik haar gewoon altijd een speldje of een haarbandje in.

Heb ook al van iemand anders de tip gekregen dat verhoging/koorts en hangerigheid ook altijd goede graadmeters zijn in deze situaties. Over het algemeen slaapt of speelt ze namelijk altijd net zo makkelijk door. Dus echt hele erge pijn kan het niet zijn, anders ging ze wel op de bank liggen.

Blijf het iets heel lastigs vinden.

Ik probeer er in elk geval niet meteen heel ver in mee te gaan, want anders kan er misbruik gemaakt worden van het zielepiet zijn en gaat ze proberen grenzen te verleggen. Want zo slim kan ze dan ook wel weer zijn.

Dus uiterlijk blijf ik dan heel nuchter en laconiek, maar mijn hart wil eigenlijk de andere kant op.

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 17 Dec 2009 22:46:12

#6

Pijn is en blijft een lastig onderwerp.

Een tijdje geleden had lisa namelijk buikpijn, dat gaf ze tenminste zelf aan.
Later bleek dat ze oorpijn had.

Wat blijkt; de klieren in de buik zetten op waardoor ook buikpijn ontstaat.
Goed doorvragen aan je kindje; waar zit de pijn, wijs eens aan, enz.

En inderdaad verder kijken hoe het kind verder is; vrolijk, verdrietig, hangerig enzovoorts.

Groetjes van Jolanda, mamma van Lisa (25-08-'02) & Cas (02-12-'04)

#7

ons meissie kan vertellen dat ze pijn heeft en dat het ook echt zo is maar ze kan het ook goed verzinnen om ergens onderuit te komen. Bijvoorbeeld met eten. Alleen kennen wij haar een beetje te goed om haar d’r zin daarin te kunnen geven

Moet ze toch beter haar best doen haha

Groetjes
bianca

#8
quote:
Hoe zijn jullie ervaringen met het volgende.

Onze grote kleine dame (in september wordt ze 3) zegt weleens dingen als (niet tegelijk en ook niet heel vaak, maar op afzonderlijke momenten):

  • Ik voel me niet zo lekker
  • Ik heb hoofdpijn
  • Ik heb pijn in mijn buikje

We proberen dat natuurlijk zo serieus mogelijk te nemen, al is het maar om onszelf niks te verwijten als achteraf blijkt dat er wel degelijk echt iets aan de hand is geweest.

Soms zegt ze een van deze dingen als ze een wat sukkelig dagje heeft, maar ze zegt het ook weleens als we haar net in bed hebben gelegd of gewoon halverwege de dag als ze eigenlijk een heel lekker fit dagje heeft tot nu toe.

Zeker de opmerking “Ik heb hoofdpijn” viel ons op want dat kan een peutertje niet zomaar verzinnen volgens mij. Hoewel het natuurlijk wel kan zijn dat ze dat door papa of oma heeft horen zeggen (Even afkloppen, maar mama heeft nooit hoofdpijn dus van mij kan ze het niet hebben).

Pijn in het buikje linken we op het moment met een mogelijk volle blaas en dan proberen we of het met een plas op de pot op te lossen is. Maar dat lukt ook niet altijd.

Ik weet dat peuters wel vaak praten over buikpijn, maar dat de pijn dan net zo makkelijk bijvoorbeeld in het oortje kan zitten. Ze zijn nog niet in staat om pijn echt goed te lokaliseren. Maar je moet de opmerking pijn in de buik ook niet altijd nuanceren want het kan net zo makkelijk wel echt zijn.

Hoe kunnen we hier het beste mee omgaan? Wat zijn jullie ervaringen met jullie eigen peuters. Doen ze dit gewoon allemaal en is het een soort fase waar ze doorheen moeten?

Groetekes, Sje

#9

Hoofdpijn bij peuters,
Onze zoon van bijna 3 zegt ook regelmatig dat hij hoofpijn heeft en we vragen hem ook waar dat dan precies is,bovenop,achter,voor. Hij zegt ons dat het bovenop is.
Nu heb ik net gelezen op het internet dat het nogal veel oorzaken kan hebben.
Het kan dus al migraine zijn wanneer het gepaard gaat met overgeven of andere verschijnselen.
Wat meer voo de hand ligt is: Te weinig slaap,te laat naar bed,spanning in huis of een verkeerde lichaamshouding,bijv. gedurende de dag maar bijv. ook in bed. Je kan kijken of het met of zonder kussen goed ligt.Op het internet is er zeer veel te vinden als je bij google: Hoofdpijn bij kinderen en/of peuters intikt.
Groetjes
Frank,Elena

Hoe zijn jullie ervaringen met het volgende.

Onze grote kleine dame (in september wordt ze 3) zegt weleens dingen als (niet tegelijk en ook niet heel vaak, maar op afzonderlijke momenten):

  • Ik voel me niet zo lekker
  • Ik heb hoofdpijn
  • Ik heb pijn in mijn buikje

We proberen dat natuurlijk zo serieus mogelijk te nemen, al is het maar om onszelf niks te verwijten als achteraf blijkt dat er wel degelijk echt iets aan de hand is geweest.

Soms zegt ze een van deze dingen als ze een wat sukkelig dagje heeft, maar ze zegt het ook weleens als we haar net in bed hebben gelegd of gewoon halverwege de dag als ze eigenlijk een heel lekker fit dagje heeft tot nu toe.

Zeker de opmerking “Ik heb hoofdpijn” viel ons op want dat kan een peutertje niet zomaar verzinnen volgens mij. Hoewel het natuurlijk wel kan zijn dat ze dat door papa of oma heeft horen zeggen (Even afkloppen, maar mama heeft nooit hoofdpijn dus van mij kan ze het niet hebben).

Pijn in het buikje linken we op het moment met een mogelijk volle blaas en dan proberen we of het met een plas op de pot op te lossen is. Maar dat lukt ook niet altijd.

Ik weet dat peuters wel vaak praten over buikpijn, maar dat de pijn dan net zo makkelijk bijvoorbeeld in het oortje kan zitten. Ze zijn nog niet in staat om pijn echt goed te lokaliseren. Maar je moet de opmerking pijn in de buik ook niet altijd nuanceren want het kan net zo makkelijk wel echt zijn.

Hoe kunnen we hier het beste mee omgaan? Wat zijn jullie ervaringen met jullie eigen peuters. Doen ze dit gewoon allemaal en is het een soort fase waar ze doorheen moeten?

Groetekes, Sje
[/quote]

#10

Sorry voor het uit de sloot halen van deze hele oude koe

Maar, Sje: Hoe is dit afgelopen?
Is er iets uit gekomen?
Verdere acties geweest?

Wij zitten hier met een mannetje dat de afgelopen bijna drie weken
regelmatig klaagt over hoofdpijn.
Bovenop, vaker beetje links dan rechts.

Op willekeurige momenten.
Soms als ie nog in bed ligt,
soms tijdens het eten,
soms als hij tv zit te kijken.
En nooit op een manier dat het duidelijk aandacht vragen is
(dar heeft hij andere manieren voor )

M.

#11

Die hoofdpijn dat is wel degelijk echt geweest denken we. Inmiddels heeft ze namelijk vaker hoofdpijn. Vooral bij plotseling omslaan van het weer, bij andere griepklachten, aan het begin van een vakantie (ontlading na drukke schooltijd), etc.

Mijn man heeft ook al sinds zijn jeugd regelmatig last van hoofdpijn dus het zal genetisch bepaald zijn dat onze oudste het ook heeft.

Inmiddels is ze 6 en ze heeft nu de leeftijd dat ze pijn beter kan lokaliseren. Dus hoofdpijn bij die jonge kinderen kan wel degelijk. Onze oudste heeft het ook meestal bovenop het hoofd en net zo vaak voelt ze de pijn ter hoogte van haar voorhoofd.

Toen ze een keer meer dan 24 uur na elkaar hoofdpijn had gehad (we hebben haar wel paracetamol gegeven in die 24 uur maar als die uitgewerkt was kwam de hoofdpijn weer terug dus dan geldt het voor mij als meer dan 24 uur hoofdpijn) zijn we met haar naar de dokter gegaan. Ze was toen 4. De dokter heeft van alles gecontroleerd (scheelzien, etc.) maar kon niks ontdekken. We werden naar huis gestuurd met het advies “nog een dag afwachten”. Die volgende dag was de hoofdpijn over.

Het komt nu van tijd tot tijd terug, maar niet alarmerend vaak. Gemiddeld eens per 2-3 maanden denk ik. Vooralsnog geen reden hier om een traject bij de kinderarts in te gaan, zeker omdat mijn man het precies herkent van hoe het vroeger bij hemzelf ging.

Het is dus denk ik niet verkeerd om met je kleine man naar de huisarts te gaan als hij het weer over hoofdpijn heeft, want onze oudste is een voorbeeld dat het wel degelijk serieus hoofdpijn kan zijn bij zo’n kleintje.

Alle sterkte met de kleine man! Hou je me op de hoogte?

Groetekes, Sje

#12

Dank je

Ik heb van de week een mail gestuurd naar de huisarts,
en als het goed is worden we er vandaag over teruggebeld.
Ben wel benieuwd wat hij zegt.

Natuurlijk houd ik je op de hoogte!

M.

#13

Ik ben ook erg benieuwd wat er uit het gesprek met de huisarts komt.

Groetekes, Sje

#14

Zoals te verwachten: niet zo veel.
Hij kan er zo niet zo veel mee,
maar heeft wel een eind doorgevraagd over hoe en wat
op het moment dat Hylke aangeeft hoofdpijn te hebben.
Dus dat hebben we uitgelegd.

We gaan nu een paar dagen goed bijhouden wanneer het gebeurt,
en hoe hij op dat moment reageert.

Of te wel: wordt vervolgd.

M.

#15

Hij heeft dus alleen maar vragen gesteld, hij heeft dus Hylke niet zelf gezien? Dus bijv. niet de ogen gecheckt op bijv. scheelzien (want ook heel licht scheelzien wat je zelf niet in de gaten hebt, kan hoofdpijn veroorzaken).

Zou namelijk geen overbodige luxe zijn als hij even een lichamelijke check zou doen op zaken die hoofdpijn kunnen veroorzaken.

Groetekes, Sje

#16
quote:
Hij heeft dus alleen maar vragen gesteld, hij heeft dus Hylke niet zelf gezien? Dus bijv. niet de ogen gecheckt op bijv. scheelzien (want ook heel licht scheelzien wat je zelf niet in de gaten hebt, kan hoofdpijn veroorzaken).

Zou namelijk geen overbodige luxe zijn als hij even een lichamelijke check zou doen op zaken die hoofdpijn kunnen veroorzaken.

Groetekes, Sje

Sje, als wij teruggebeld worden door de huisarts is het wat lastig om Hylke te bekijken he
Maar we hebben wel afgesproken dat we komende week wel langskomen,
en dan kan hij alles controleren.
Mijn ouders hebben vrijdagavond opgepast, en aan het eind van het avondeten begon Hylke weer te klagen.
Ma heeft toen inderdaad ook opgelet op onder andere zijn ogen.

M.

#17

Ja, tuurlijk, snap ik dat-ie telefonisch geen ogencheck kan doen, maar je vermeldde niks over een latere ogencheck maar die is dus voor ergens komende week afgesproken. Helemaal geen ogencheck zou uiterst slordig van je huisarts zijn geweest namelijk.

Groetekes, Sje

#18

Beetje laat, maar ja, drukke dagen he

Donderdagochtend naar de huisarts geweest.
Vervangende huisarts natuurlijk, want de eigen is met vakantie.

Goed, deze huisarts heeft het verhaal nog een keer aangehoord,
en Hylke bekeken. Inderdaad ogen en oren gecontroleerd.
Ogen: niets aan de hand.
Oren: trommelvliezen staan een beetje bol, dus vanwege de verkoudheid
zitten de holtes gewoon helemaal dicht, en dat kan hoofdpijn veroorzaken.
Dus: neusspray gebruiken, dan hoort het snel weer beter te gaan.

Vanwege de enorme snottebellen die Hylke de hele dag door produceert
had ik niet verwacht dat de boel dicht zou zitten…
Anders had ik ook zelf kunnen verzinnen om te sprayen.

Nu dus ruim twee dagen aan het sprayen (niet Hylkes hobby…)
En het lijkt inderdaad beter te gaan!

M.

#19

Oh wat goed dat er mogelijk een oorzaak gevonden is, want inderdaad, als de Buis van Eustachius (verbinding tussen neus en oor) verstopt zit kan dat ook hoofdpijn veroorzaken. Of op z’n minst inderdaad druk op de oren wat die kleine man als hoofdpijn kan bestempelen.

Toen onze oudste het voor het eerst over hoofdpijn had en ik met haar bij de dokter zat, vroeg ik ook of het evt. haar voorhoofdsholtes konden zijn maar toen vertelde de dokter dat ze op die leeftijd die holtes nog niet hebben.

Groetekes, Sje