Peuterpuberteit? hoe mee om te gaan

#1

Heey!

Wat ik vandaag met Seth meemaakte… hen ik nog niet eeerder gehad, en ik weet niet goed hoe ik er mee om moet gaan.

Maar even bij het begin beginnen. Het begon eerder deze week, toen we langs een speeltuintje liepen, werd hij helemaal wild en wees ernaar: dat, dat!!
Maar we waren niet van plan er heen te gaan en liepen er gewoon langs, en dat vond hij niet leuk, maar het was zo over.

Vandaag mocht hij buiten zelf lopen, en mocht hij ook even in het speeltuintje, met papa schommelen. daarna gingen we naar huis, dus ik pakte hem op, en zei dat we nu naar huis gingen. Nou, hij was echt niet van plan mee te gaan!! Wijzen: Dat DAt!! En heel hard huilen.
Ik nam hem gewoon mee, en zei dat we een andere keer weer naar het speeltuintje zouden gaan, en nu naar huis zouden gaan en gaan eten. Maar hij bleef heel hard huilen! Ook toen we hem in de kinderwagen naar huis meenamen. Eerst lief geprobeerd, maar hij bleef huilen of de wereld verging.
Gewoon doorgelopen naar huis terwijl hij aan het bleren was. Daarna boos geworden, maar ook dat maakte weinig indruk, hij bleef er gewoon in. UIteindelijk na een min of 15 bleren kwam hij tot bedaren toen hij barbapapa op de tv zag (mag hij altijd kijken als wij gaan koken).

Watr moet ik hier nu mee? Ik kan moeilijk alle speeltuintjes in de wijk ontlopen, en hoe reageren jullie hier op? Want er is echt geen land met hem te bezeilen dan.

Liefs, Anne

Lilypie Second Birthday tickers

#2

Negeren. Is heel moeilijk maar negeren. Meer kun je niet doen want hij is zijn zin aan het doordrijven. Hebben wij hier ook met Morgan als we langs de kinderboerderij lopen. Bleren gillen en schreeuwen maar ze zal toch moeten leren dat ze niet altijd alles kan krijgen dat zij wil. Welkom in de PeuterPubertijd.

Groetjes,

Michèle

#3

kan er niks aan toevoegen, het is inderdaad een kwestie van negeren.
Lindsey probeert ook al een tijdje d’r zin te krijgen door keihard te gaan schreeuwen/gillen/krijsen en noem maar op.
meestal loop ik gewoon weg en houd ze vanzelf wel op wanneer ze in de gate krijgt dat die aanpak niet werkt. het kan nogal wat tijd kosten en ook best wat irritaties maar de beste manier is gewoon niet op reageren. ook proberen er niet boos op te worden want ook dat is een reactie. op zulke momenten maakt het werkelijk niet uit hoe je aandacht geeft (positief of negatief) het is aandacht, en daar is t ze om te doen.
het is best even doorbijten, vooral als je zelf ook al moe ofzo bent maar negeren blijft de beste reactie.

liefs,
Rinske

[img]http://lb2f.lilypie.com/Zkwep2.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Second Birthday tickers” />

#4

Wat je kunt doen, is op tijd aankondigen dat het bijna klaar is met spelen. Dan is 'ie voorbereid. En als 'ie dan toch nog boos wordt, dan zeggen dat je heel goed begrijpt dat hij nog even wil spelen, maar dat jullie weggaan. En dan gewoon negeren, het gaat dan vanzelf over.

Groetjes,
M

Lilypie Tweede Ticker

#5

Join the club hihihi ja hoor heel bekend. Ik neigde op een gegeven moment ook tot omlopen maar toen dacht ik opeens ik lijk wel gek! Het kan toch niet zo zijn datje bij alles moet bedenken of het een driftbui van je kind oplevert! En je weet toch nooit van tevoren wat ze nu weer in hun schattige peuterhoofdjes halen dus het kan je altijd overvallen vind ik. En als ze een driftbui krijgen, jammer dan, ze moeten toch echt leren dat ze niet altijd hun zin krijgen en dat krijsen ze geen aandacht of hun zin krijgen oplevert. Zwaar maar waar! Ik merk nu dat de driftbuien al minder lang duren bij Minke, ze weet gewoon dat het haar niets brengt. Natuurlijk geneer ik me ook hoor als ze de buurt bij elkaar gilt omdat ik haar voor de duizendste keer uit de tuin van de buren pluk waar de tuinkabouter haar blijft fascineren…hahaha!!Maar langzaamaan zie ik resultaat van het negeren en dat geeft hoop voor de verdere peuterpuberteit…!

Lilypie First Birthday tickers

#6

Tjaah… dan ben ik bang dathet gewoon negeren wordt!
Ik ben benieuwd hoe lang hij het de volgende keer volhoud.
Vanochtend toen hij onder de douche vandaan moest komen was het weer raak, maar daar was hij vrij snel over heen.

Negeren jullie gelijk, of vertellen jullie eerst het nog een keer, of een waarschuwing oid?
En hoe lang duurt de gemiddelde driftbui bij jullie?
Liefs, Anne

Lilypie Second Birthday tickers

#7

Eerst dus het voorbereiden en als het dan tóch gebeurt, niet op ingaan. Dus direct negeren. Afhankelijk van hoe Erik überhaupt in z’n vel zit duurt de driftbui korter of langer. Gemiddeld misschien een halve minuut, het lijkt echter vaak langer…

Groetjes,
M

Lilypie Tweede Ticker

#8

Ja hier ook zo eentje!
Als we gaan wandelen en hij stapt zelf dan moeten we op een gegeven moment door.
Maar hij weigert de buggy in te gaan wat wel op een hele worsteling lijkt met momenten.
Met veel geroep en getier.
Ik zeg hem gewoon de het tijd is om te gaan, punt!

En als we gaan wandelen en hij wil ergens naartoe of uit de buggy dan roept hij stappen, stappen!
En dan zeg ik gewoon, nu niet, de volgende keer mag je wel, of straks ofzo.

Het duurt hier ook zo een halve minuut maar soms lijkt dat eeuwen te duren, zeker met toeschowers!

Liefs
Tanja

Lilypie Second Birthday tickers