HOi allemaal,
Ik moet toch echt eventjes mijn pech ala baaldag kwijt hoor, wees gewaarschuwd! :
Ten eerste had ik een lekke band en moest boodschappen doen. Dus maar lopen met de kinderen, natuurlijk is die winkel ver, maar goed, hadden we gelijk een ochtendloopje. 2 uur later komen we dan eindelijk thuis (kinderen beide in de wagen hoor), blijk ik dus het eten van mijn man in de winkel te zijn vergeten. Maar stond natuurlijk op de bon. Ikke bellen, nee niets gevonden, maar mevrouw, als u nu vanavond even naar die en die vraagt hier, komt het helemaal in orde. Nou mooi. We hadden ook patat meegenomen en frituur vet. Van die blokken. Nu frituur ik dus nooit en ging die pan dus goed schoonmaken. Of dat nu fout geweest is of niet??? Ik zal het nooit weten, maar toen ik dus de frituurpan aan deed, werd het helemaal rood van binnen (echt vuurrood!) en roken joh, pffff. Stekker dr uit gerukt, ma gebeld, of dat stomme vet nog gebruikt kan worden in een andere pan, dat kon zei ze. Ik dus moeilijk doen met overgieten in een juspan, want Veronica wilde graag een keer patatjes. Nu zat de waarschuwing van mijn vader heftig in mijn hoofd: houd het in de gaten in een gewone pan, want het kan in de fik vliegen!!! Dus gooide ik die patatjes te vroeg er in. Het was een en al ellende, toen ik ze dr uit ging halen. Helemaal slap en vet en bah. Absoluut niet eetbaar. Lucas kreeg voor de gelegenheid een potje eten, wat hij natuurlijk niet wilde en er ook onwijs kwaad over werd. Iets van de laatste 2 weken, dat hij kwaad kan worden. Gillen zelfs! Dus wat hebben we toen maar gegeten: broodjes chocopasta. Blllgh. Toen moest Veronica naar bed (en ze was vervelend joh, komt vast door sinterklaas morgen), die ging gelijk in dr tent zitten en bonken met dat ding. En ikke hoofdpijn hebben in tussen, dus waarschuwde al, dat ze die tent uit moest komen. Keihard uitlachen natuurlijk. Maar dan kent ze mama niet, ik ging die tent gewoon afbreken waar ze in zat! Goed, die ook boos naar bed. Huilen huilen huilen. Op een gegeven moment was alles weer goed. Komt Marcel uit bed (heeft nachtdienst), dus ik zeg, dat ik ff naar die winkel fiets om dat eten te halen. Met band oppompen kon ik het net redden op die fiets. Kom ik daar, moet ik heel lang wachten voordat die persoon EINDELIJK tijd voor me heeft en wat zegt die?’??? DAT HET NIET GEVONDEN IS EN DAT IK HET NIET KRIJG. Dus helemaal voor niets gegaan. Alles wat ik vandaag deed was voor noppes. Zucht. Op zich gáát dat dan nog wel (hoewel…), ware het niet, dat ik dus dat geld van die frituur vet, patat, eten van man én de tijd, in mijn zak had kunnen houden. Morgen staat namelijk pas weer mijn geld op mijn rekening. Nu heb ik nog wel 8 euro, poeheee! Grmbl. En je zult weer zien, morgenmiddag (laat in de middag natuurlijk) staat het er pas weer op. Nou ja, brood is in huis, melk, koffie (zeer belangrijk) en eten voor Lucas ook. De schoenkadootjes waren al binnen. En toch baal ik gigantisch! Oh ja, óók nog. Fiets ik dus langs het donkere bos naar die winkel, uiteraard fietste ik hard (man had ook wel willen gaan, maar ja, ik was natuurlijk dat spul vergeten, dus vond het wel zo eerlijk om zelf te gaan, hij deed Lucas naar bed), over de nieuwe verkeersdrempel, vliegt zo hopla mijn mand van mijn stuur, waar ik helemaal slingerend nog net om heen kon, anders lag ik nog op de grond ook! Gelukkig kon ik dat ding nog net voor een auto weg pakken, want die had het nooit gezien, zou je nog ongelukken maken ook! Had wel in het plaatje gepast immers.
Nu is mijn man ff een vrolijk liedje voor me aan het draaien, ging nog ff naast me dansen (nee, dat is niet een mooi gezicht hahahaha) en schenkt nog een ff koffie in voor me.
Ik hoop dat er nog iemand met dit soort (niet ernstige) pech is?? Gedeelde smart… hahahaha.
Hhaha wel weer grappig: Marcel zat dus net oud brood te eten. Hij vond het niet echt lekker en vroeg, of hij wel vers brood had, dus ik weer zeggen van wel. Lopen we naar de keuken, ziet in de kast een heel brood liggen… Hahahahah zat hij dus 2 dagen oude broodjes te eten, terwijl in de kast brood van vandaag ligt woehahahaha. Het dansje wat ie voor mij maakte straks, maakte ik nu maar voor hem.
groetjes van Monique
Zo weer op naar een heldendaad, zoefff SuperMoooo