Partner geen interesse


#21

Ik had ook moeite om mijn vriend alleen te laten met mijn eerste. Op een gegeven moment had ik zoiets van. Ik schrijf mijn zoon’s dagschema op, leg het hem uit. En ben lekker de deur uitgegaan om even te shoppen met zn moeder. Zijn moeder vond tijd dat hij leerde om alleen te zijn met zn kind. Nou het ging hardstikke goed! Meneer is alleen gewoon te lui om iets te doen. En nu vooral met twee kinderen. HEt gaat gelukkig nu wel de goede kant op

Je moet iets meer vertrouwen in je man hebben (niet gemeen bedoeld ofzo hoor). Ik weet zeker dat hij zijn eigen kind niet zal laten huilen of alleen laten liggen waar het niet veilig is. Want het is zo met de meeste mensen, dat als zij alleen zijn met iets wat verantwoordelijkheid vraagt, zij er dan 100% voor gaan. Want als zij falen, dan weten zij wat er gebeurd. En vooral met kinderen denk ik dat jouw man het ineens serieuzer gaat nemen en zijn werk goed doet.

Gewoon je kind dr schema opschrijven, even uitleggen, een dikke zoen aan hem geven en zeggen ik weet zeker dat je het heel goed zal doen. En lekker de deur uitgaan. DAn verlaat je het huis in een positieve manier en zal je man zich beter voelen en ervoor gaan

Ik wens je nogmaals veel succes!


#22

Ik lees hier allemaal dingen die je moet doen/zeggen/laten. En niemand denkt er aan (ik zelf dacht er ook niet aan) om je man complimenten te geven op momenten dat hij je helpt, dat hij zich inzet ect ect. Want als hij iets doet, en steeds weer krijgt te horen dat hij het niet goed doet ect ect gaat de zin natuurlijk ook over

Ik ben iemand die vooral zegt wanneer iets niet goed is, niet gebeurd zoals ik het zou willen ect. Maar ik probeer er echt wel op te letten dat ik mijn vriend complimenten geef. Zo had hij de meiden een tijdje geleden aangekleed, hij had ze kleren aangedaan, die ik ze niet aangedaan zou hebben (die kleertjes hadden we gekregen + ik zou er niet eens aan gedacht hebben om DAT de meiden aan te doen) Echt het zal er enig uit!! Ik heb het dus ook gelijk gezegt!!

Je moet mannen het gevoel geven dat ze er ook bij horen, dat ze ook betrokken kunnen zijn en dingen ook goed kunnen doen (ook al zou je het zelf misschien anders gedaan hebben) Dat geeft ze zelfvertrouwen en in om vaker wat te doen, aangezien ze dan complimenten krijgen en jij trots op je mannetje bent

<img src=“http://lilypie.com/pic/090607/Aj9q.jpg” alt=“Lilypie 6 - 18 Pic” width=“100” height=“80” " border=0>


#23

Wil ik ben het helemaal met je eens

Liefs Michelle

Lilypie - Personal pictureLilypie

Lilypie - Personal pictureLilypie


#24
quote:
Ben ik het helemaal mee eens Jolan, maar.........ergens ook weer niet. Ik bedoel, .....

Liefs wil

<a href=“http://lilypie.com”>[img]http://b1.lilypie.com/d2Rep2.png" alt=“Lilypie 1st Birthday Ticker” border=“0” /></a>


Woord voor woord: helemaal mee eens!

M.


#25

had hij in je zwangerschap wel interesse??
mijn vriend vond het aleemaal geweldig wou zo graag kindenren…
en nu ze er is lijkt het niet zo.
zei al eerder dat ik vond dat het beter ging maar krijg steets meer het idee dat hij het doet omdat het moet, want als ik thuis ben kan ik het wel alemaal doen…
wel zo af en toe als hij terug komt van het werk krijgt ze een kus soms zeg ik maar hallo papa hoe was het?? krijg ik een kusje?? soms doet hij het uit z’n eige… hij zegt ook steeds als ik ben geweest werken dat ze de heledag gehuild heeft of zo zeurderig was… als ik thuis ben is ze heel lief en lacht de hele dag…
kan alles met haar doen en overal mee naartoe…

@ wil:zo zwart wit heb ik soms wel nodig dus dankje

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker


#26

Ik word eigenlijk best wel verdrietig van dit topic en kreeg er bijna tranen van in mijn ogen. Ik neem aan dat alle mannen ook graag een kindje wilden en ik vind het dan ook heel verdrietig om te lezen dat ze dan zo met hun kindje om gaan. Ik kan me er ook niks bij voorstellen. Mijn vriend is knetterdol op Eva, wil haar het liefst contant bij zich op schoot hebben. Hij is zo dol op haar, dat hij soms wat overbezorgd is (zie mijn strandtopic van een tijdje terug), maar dat is dan ook wel weer schattig. Dat er papa’s zijn die niet echt naar hun kindje omkijken…ongelofelijk. Ik word elke dag geholpen door mijn vriend. Hij geeft Eva eten, verschoont haar, knuffelt haar, helpt haar mee in bad doen. Ik doe wel meer, maar werk ook minder. Hij doet na zijn werk ook wat hij kan. En echt vol interesse en met plezier. Ok, mijn vader deed dat vroeger ook niet, maar in die tijd was het anders. Dan werkte de vader en die was er 's avonds gewoon. Tegenwoordig is het meer gewoner dan de man ook meehelpt. Misschien iets minder dan de vrouw, maar toch. Misschien vinden ze het eng, maar als je je eigen hummel zo ziet, dan vind ik het moeilijk te begrijpen dat je daar dan niet zoveel mee hebt. Ik vond het verhaal van Nell echt zo zielig, ik las het echt best geschrokken aan mijn vriend voor. Zo’n lief meisje! En Kailani ook! De papa’s beseffen niet dat ze zo’n mooie dochter hebben. Die liefde en aandacht verdient! Ik wil ook niemand kwetsen of oordelen (al doe ik dat nu wel een beetje natuurlijk), maar ik vind het zoooo belangrijk dat babies de volle liefde en aandacht krijgen die ze verdienen, dat ik hier toch even op wilde reageren. Het zijn van die kwetsbare wezentjes nog! Door liefde te geven, kunnen ze later alleen maar zelf ook weer liefde geven! Ik hoop echt dat de papa’s gewoon even moeten wennen en dat het echt goed komt. Desnoods laten ze dan de mama maar het verzorgen doen, a la, als ze hun meisjes maar eens goed zouden knuffelen! Ik hoop echt dat jullie erover praten met jullie vrienden/mannen! Bij deze krijgen alle kindjes die niet zoveel knuffels krijgen van de papa’s er een van mij!

Groetjes Rainbow, trotse mama


#27

Hey Wil, ik voel me op de eerste plaats niet aangevallen hoor

Ik kan jouw standpunt ook wel heel goed begrijpen! Ik zie het als een andere keuze dan praten, en eerlijk gezegt doe ik het zelf soms ook zoals jij beschrijft.

Het is zeker niet verkeerd om eens boos te worden op je mannetje wanneer hij totaal niet helpt

In mijn geval, wist ik dat mijn vriend het doodeng vond om zo’n klein hummeltje vast te houden, en daarom was ik er juist trots op dat hij dat al 2 uur na de geboorte wel deed (al was duidelijk te zien dat hij het eng vond) en daarom heb ik het hem ook gezegt.
Ik heb hem ook al tijdends de zwangerschap gezegt dat ik straks (als de meiden geboren zijn) ik zijn hulp echt hard nodig zal hebben. En hij geeft me, gelukkig, ook die hulp. Een flesjes klaarmaken is nooit een probleem geweest, hij legt ze regelmatig in bed, speelt met ze, knuffelt met ze, ze krijgen een kus als hij moet gaan werken of thuiskomt, verschoont ze (liever geen poepluiers want daar gaat hij echt van over zijn nek en dat is geen aanstel) ect ect. Dus wat dat aangaat mag ik niet klagen.

Ik vind het ook vreselijk te lezen dat iemand, een vader, echt totaal geen interesse toont in zijn kind en vraag me af wat er met deze man aan de hand is, wat er bij hem door het hoofd speelt. En ik denk dat als ze hem complimenten geeft over hoe hij het doet, dat hij daar zelfvertrouwen door krijgt en dus ook vaker geneigd zal zijn om te helpen, als hij de lol er van inziet. Na verloop van tijd moeten die complimenten natuurlijk niet meer zo nadrukkelijk zijn.

Als jij ergens complimenten voor krijgt (ook al is het iets wat gewoon bij het dageljkse leven hoord) vind jij dat vast ook heel prettig en zul je het de volgende keer waarschijnlijk net zo doen, of misschien nog wel beter je best doen

<img src=“http://lilypie.com/pic/090607/Aj9q.jpg” alt=“Lilypie 6 - 18 Pic” width=“100” height=“80” " border=0>


#28

sluit me ook helemaal bij wil aan

en het ligt er inderdaad aan de situatie, of je complimentjes moet geven of niet, elke man vershillend. hier geven we elkaar complimentje, dan zegt hij tegen me dochter, je zou jezelf is moeten zien hoe mooi mama jou steeds aankleed, of als ik haar in bad heb gedaan: mm mama je laat haar altijd zo lekker ruiken en andersom ook.

xx.


#29

Ik denk dat je zelf beter aanvoelt of het gewone praat stadium al gepasseerd is en het tijd is voor andere acties. Na praten volgen er meestal wel andere acties, maar ik kan van hieruit niet zien hoe of wat er al gebeurd is. Natuurlijk kan zo`n kleintje eng zijn voor een man ( ook voor sommige vrouwen hoor ) en kan het zelfs zo zijn dat hij zich er ook nog voor schaamt ( voor zijn eigen gedrag bedoel ik dan )ook nog, maar dat neemt niet weg dat er iets moet veranderen nu. Jij weet als geen ander hoe het werkt bij je man, en dan doel ik op praten of acties.
Hoe dan ook, op de vraag wat je er aan kunt doen heb je denk ik hier nu al wat suggesties gekregen, ik hoop dan ook dat het wat zoden aan de dijk zet, want je zult je er vast iets anders bij voorgesteld hebben toen de kleine kwam.
Succes en ik ben benieuwd hoe het gaat.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

Gewijzigd door - Asje op 16 Jun 2009 12:28:40


#30

aan iedereen die al heeft gereageerd hartelijk dank voor de steun en mogelijke “oplossingen” toch hier is een vervolg: gisteren zei hij dat het al zo lang geleden is dat we gevreeen hadden en ik heb daarop geantwoord dat als dat het enige is dat hem interesseerde hij nog lang zou mogen wachten en dat hij zich eens mocht afvragen hoedat het zou komen. ik heb jullie verteld dat nell in het ziekenhuis heeft gelegen en dat ze nu nog steeds last heeft met slijmpjes en dus soms lijkt te stikken vooral s nachts is het het ergste. nu moet je weten dat ik met oordoppen slaap omdat hij enorm snurkt (dus ja slaap recuperen is nougabolle) en toch hoor ik elke beweging en hostje dat ze doet in haar eigen kamer maar meneer slaapt door alles door. hij heeft nog geen enkele keer gevraagd hoe ik me voel want hij vindt dat ik dan maar klaag dus ja dan zwijg ik maar he. ik vraag me alleen af hoe ik hem inderdaad een schop onder zijn kont kan geven zodat hij eindelijk wakker wordt geschut zonder dat hij gaat zeggen dat ik de slechte ben


#31
quote:
Ik denk dat je zelf beter aanvoelt of het gewone praat stadium al gepasseerd is en het tijd is voor andere acties. Na praten volgen er meestal wel andere acties, maar ik kan van hieruit niet zien hoe of wat er al gebeurd is. Natuurlijk kan zo`n kleintje eng zijn voor een man ( ook voor sommige vrouwen hoor ) en kan het zelfs zo zijn dat hij zich er ook nog voor schaamt ( voor zijn eigen gedrag bedoel ik dan )ook nog, maar dat neemt niet weg dat er iets moet veranderen nu. Jij weet als geen ander hoe het werkt bij je man, en dan doel ik op praten of acties. Hoe dan ook, op de vraag wat je er aan kunt doen heb je denk ik hier nu al wat suggesties gekregen, ik hoop dan ook dat het wat zoden aan de dijk zet, want je zult je er vast iets anders bij voorgesteld hebben toen de kleine kwam. Succes en ik ben benieuwd hoe het gaat.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

Gewijzigd door - Asje op 16 Jun 2009 12:28:40


ik heb er al met hem over gepraat met als enige reusltaat dat hij het een dag volhoudt en dan nadien is alles terug hetzelfde


#32

Is er sprake van niet willen of niet goed kunnen, want bij optie 1 zou hij toch echt even een *** onder zijn *** moeten krijgen lijkt me.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!


#33

Godsamme liefhebbe zeg. Sorry, maar ik heb echt medelijden met je.

Wat ik nu zou doen als ik jou was is nog 1 laatste keer met hem praten. Zeg hem dat je hier voor de laatste keer op een fatsoendlijke manier over wilt praten (al mag je natuurlijk best fel worden). Zeg wat je dwars zit, zeg wat je wilt zien (dat hij de kleine eens knuffelt, de fles geeft in bed legt en/of er uit haald , alvast eens om te beginnen)

Als hij zegt dat je gaat zeuren moet je maar zeggen dat jij zeurt omdat hij voor geen meter helpt! Dat als hij hielp, jij niet hoefde te zeuren!
Dat het JULLIE kindje is en dat JULLIE er voor moeten zorgen, dat als hij niet wilt helpen, je net zo goed alleenstaand kunt zijn.
Zeg maar dat je het niet trekt als hij je totaal niet helpt. Dat je hem nodig hebt, dat je opgebrand raakt, dat als hij meehielp jij meer energie had voor sex (dan gooi je het maar even over die boeg) ect ect.

Gooi gewoon alles er uit wat je frustreerd, wat je dwars zit. Desnoods ga jij hem daarna (als hij niet mee wilt werken of na 2 dagen alweer stopt met helpen) totaal negeren. Niet meer voor hem koken, niet meer voor hem wassen, niet meer tegen hem praten ect. Als hij dan gaat vragen waarom je het doet, zeg je maar dat je hetzelfde doet als wat hij doet met jullie kindje, dat je er alleen voor staat en je nu dus ook maar als alleenstaand gaat gedragen, dus niet voor 2 man hoeft te koken, ook geen was voor een ander hoeft te doen en ook tegen niemand anders dat jullie kindje hoeft te praten in huis (aangezien daar toch niet naar geluisterd word)
Je mag dan echt heel boos worden hoor, misschien dat hij het dan wel begint te snappen. Hij komt er nu steeds weer onderuit door na 1 of 2 dagen meehelpen weer niks te doen (en dan in zijn ogen heel wat gedaan heeft).

Desnoods ga je naar je huisarts om er over te praten, praat met familie en/of vrienden, vraag of zij eens een opmerking hierover kunnen geven (dat ze zeggen dat als de kleine huild jij altijd degene bent die haar gaat halen en ze nog nooit gezien hebben dat hij haar uit bedje haald of dat als jij in gesprek bent en op wilt staan voor de kleine zij eens zeggen naam man ga jij even, kunnen wij verder kletsen oid) Dat ze hem nog nooit de kleine hebben zien vasthouden of zien knuffelen ect.
Misschien dat vreemde ogen kunnen dwingen!?

Ik wens je heel veel sterkte en kracht toe, al ben ik ‘bang’ dat als je man zo door blijft gaan…je over een jaartje echt alleenstaand bent (dat kun je ook tegen hem zeggen )

<img src=“http://lilypie.com/pic/090607/Aj9q.jpg” alt=“Lilypie 6 - 18 Pic” width=“100” height=“80” " border=0>


#34

O lieve help…
snappen mannen dan echt niet dat ze hun vrouw/vriendin het beste kunnen paaien door lief te zorgen voor de kinderen? Als vrouwen dat zien worden ze zo ongeveer week en zien ze ook weer de liefde voor hun man! Pas dan gaan die benen weer uit elkaar hoor, ahahaha!

Kan hij dit topic niet lezen? Misschien dat er dan een belletje gaat rinkelen? Mannen doen niet aan subtiel hè, dat snappen ze niet. Een slag met een koevoet (spreekwoordelijk dan he) snappen ze beter.

Ook als hij jou wat zorgen uit handen neemt, is er überhaupt meer tijd voor jullie saampjes, dan kan er ook (evt.) in bed weer wat opbloeien. Die verantwoordelijk ligt dus ook bij hem!!!

Lilypie 3rd Birthday Ticker
Lilypie 1st Birthday Ticker


#35

Zat ik ook al aan te denken, laat hem deze topic maar eens lezen.
Mijn man vond het in het begin ook eng, maar tegelijk ook fantastisch dat dit kleine meisje ( en 2 jaar later ook ons manneke ) wat ons o zo nodig had zo`n wonder was. Er is nooit iets geweest wat hij niet kon of wilde doen ( whahaha behalve de borstvoeding dan ), hij deed alles net zo goed als ik. Vieze luiers, badderen enz, zelfs ging hij ze halen als ze midden in de nacht een voeding nodig hadden om ze naast me in bed te leggen en later weer terug te leggen. Samen de leuke dingen voor en met de kinders, maar zeker ook samen de lasten. Dat is ouderschap en papa en mama zijn. Je bent niet meteen een papa omdat je een kind hebt verwekt, maar het gaat erom hoe je deze papa-taak, zodra de kleine geboren is, op je neemt. In mijn ogen ben je dus een papa als je alle ouderlijke taken ook op je neemt zoals dat hoort en nog meer, zoals jullie kindje dat verdient. De kleine kan er immers niks aan doen dat een ouder niet durft, niet kan of niet wil. We roepen wel eens hier op het forum “in bed een grote meid, dan daarbuiten ook.” Ik vind dat dat hier ook wel geldt, in bed een flinke man, dan daarbuiten ook. Of ben ik nu wel erg kort door de bocht ???

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!


#36

Nee hoor Asje je hebt helemaal gelijk. Ook voor een vent geld als je kan wippen kun je ook schommelen. Elke gek kan een kind op de wereld zetten, maar er voor zorgen is heel iets anders. Mijn oude buurman was een geweldige vader voor zijn dochter terwijl zij biologisch niet van hem was. hij heeft haar erkend (haar moeder was 5 maanden zwanger toen zij hem leerde kennen en de biovader zat in de gevangenis voor zijn daad). Inmiddels hebben ze samen ook nog een zoon en dochter gekregen en er wordt door hem geen onderscheid gemaakt. Dat is pas een vader.

Groetjes,

Michèle