ik ben me vannacht echt rot geschrokken.savanna is nu 11 maanden,en is op het moment snotverkouden.ze was gisteravond om 6:30 gaan slapen,na een fles pap.om 23:00 werd ik wakker van een enorm gekrijs,echt,ik had nog nooit zoiets gehoord,en dit is mijn derde kind,dus ik ben echt wel wat gewend.
ik vloog mijn bed uit,naar haar toe,en pakte haar op,ze krijste keihard verder,bijna zonder adem te halen.ik rende met haar naar beneden,want ik wilde niet dat de rest wakker werd.toen ik beneden was en het licht ann had gedaan,heb ik haar razendsnel uitgekleed,want ik dacht dat er misschien een drol klem zat,wat ze wel vaker heeft,maar dat was het niet.intussen krijste ze verder,met wijd open ogen.ze reageerde totaal niet op me,niet op mijn stem,en niet op aanrakingen.
inmiddels begon ik in paniek te raken,en belde met 1 telefoon de huisartsenpost,terwijl ik met de andere telefoon mijn man belde(hij werkt 's nachts),dat hij direct naar huis moest komen,inmiddels krijstte savanna al ruim 20 minuten!!zonder dat ze maar 1 keer reageerde,wat ik ook deed.
ik kreeg een afspraak om 0:10 bij het ziekenhuis.
nadat savanna ongeveer 30 mnuten zonder tussenpozen gekrijst had,was ze ineens stil,klampte zich aan me vast,ademde heel snel,maar reageerde nog steeds niet op me.als ik haar naam noemde,bewoog ze haar hoofd niet eens.
het was zo ontzettend eng.ik heb haar heel stevig vastgehouden,en zij mij ook.nadat we zo ongeveer 10 minuten hebben gestaan,kwam ze inneens weer bij,keek me aan,en begon te lachen.
bij de huisartsenpost werd ze natuurlijk grondig nagekeken,en zag de dokter dat ze een oor-ontsteking had.dat heeft ze regelmatig,en dan huilt ze veel 's nachts,maar dit was echt niet normaal.de dokter vermoedde dat haar oor dicht was geklapt,en dat ze daarom zo krijste,van de pijn.
ik geloof dat dus helemaal niet,ik heb het idee dat dit een night terror was.
dit komt bij 15 % van de kinderen voor tussen de 2 en 12 jaar.een kind wordt dan helemaal in paniek “wakker”,heeft de ogen open,maar reageert niet,en herkent niemand.na 3 minuten tot een half uur word een kind dan rustiger,en komt het bij.
heeft iemand hier ooit meegemaakt dat een oor dichtklapt en het kindje dan op deze manier reageert,en dan later volkomen normaal reageert,en nergens meer last van heeft?het lijkt mij zo onwaarschijnlijk.
en heeft iemand hier ooit night terror meegemaakt bij zo’n jong kind?
savanna is wel erg voorlijk voor haar leeftijd,en lijkt veel ouder in haar reacties.
voor mij is het belangrijk om te weten of dit een night terror was,omdat het dan waarschijnlijk vaker gaat gebeuren,en ik daar dan op voorbereid ben.
Paniek vannacht,was dit night terror?
Hoi Chyenna,
Wat een akelig verhaal zeg. Ik moet zeggen dat ik dat nog nooit heb meegemaakt maar ik heb er wel eens van gehoord. Hoop eerlijk gezegd dat me dat nooit overkomt. Lijkt me erg angstaanjagend…
groetjes Debbie
debbieb
wauw! wat een heftig verhaal en wat heb je goed gereageerd zeg!
Ik heb hier (gelukkig!) geen ervaring mee en had ook nog nooit van een night terror gehoord.
Vind het ook wel heel zielig voor savanna, hoe was ze de volgende morgen? Had je het idee dat ze er iets aan over had gehouden?
Groetjes,
Sacha
zodra ze goed wakker was,was ze hartstikke vrolijk,en ook vandaag niets gemerkt.daarom geloof ik niet in die oren-theorie van de dokter.maar ja,hij moet ook maar gokken,natuurlijk.
ik dacht echt dat ze dood lag te gaan,en was heel erg in paniek.ik hoop het nooit meer mee te maken.
Oh kippevel … want een enge gewaar wording. Heb er ook nooit van gehoord. Weet wel dat oorontsteking erg zeer doet… maar kan me niet zo goed voorstellen dat ze dan niet op jouw reageerd. Als is het maar op je aanraking.
Want kan je evt doen tegen een night terror? Kan je het voorkomen?
Hoi hoi,
hier wel iemand met ervaring!! Mijn dochter was denk ik een jaar of 2,5 a 3 toen ze het ineens had. Ik wist ook niet wat ik moest doen, had er ook nog nooit van gehoord… ik liet haar meestal uitrazen en dit kon idd heel kort zijn of heel lang, nam haar daarbij in mijn armen en wiegde wat. Dat wiegen maakte het natuurlijk niet beter, maar was voor mijn gevoel… Als ze dan uitgeraasd was, legde ik haar terug in bed en sliep ze gewoon verder. Bij haar heeft het denk ik een half jaar tot een jaar geduurd en toen was het ineens weg. Ik denk dat het een manier is van de dag verwerken voor die peuters… Maar goed, het kwam en het ging zeg maar…
Grtz Von
Morgan heeft nu twee goede ooronstekingen gehad waarvan de laatste keer een dubbele en dit heb ik nog nooit met haar gehad dus die theorie van de arts gaat er bij mij niet in.
Night terror had ik ook nog nooit van gehoord maar vind ik aannemelijker. Lijkt me inderdaad wel dood eng. Ik zal het wel onthouden, mocht Morgan het krijgen dan weet ik wat het is.
Groetjes,
Michèle
maandag bel ik in elk geval de kno-arts weer,hopen dat ze snel terecht kan.maar ze lijkt verder geen last te hebben van haar oren,want anders trekt ze er steeds aan.
vannacht was ze rustig,ik ben er 1 keer uit geweest omdat ze huilde,en heb haar haar speen gegeven,en haar cd weer aan gezet,daar valt ze altijd bij in slaap(mariah carey nog wel).toen sliep ze door tot 7 uur,wat niet zo vaak voor komt.
ik wist wel wat night terror was,maar ik raakte toch in paniek.ik denk dat je je op zoiets niet echt kunt voorbereiden.mijn moeder zei vandaag dat ik het vroeger ook een keer heb gehad.
ik kwam ook pas na de “aanval” op het idee van night terror,anders was ik misschien niet zo bang geweest
nou,dan heb je een rare arts getroffen,want cheyenna heeft ook regelmatig oor-ontsteking en is bijna 2 en een half.ze krijgt regelmatig penicilline.
misschien ben jij nu ook wat gerustgesteld,nu je weet wat er waarschijnlijk met nathan was.wie weet zijn er nog veel meer ouders die nu denken:jeetje,was het DAT.
rico had een paar maanden geleden ook zo’n nacht.
maar die was niet een half uur aan het krijsen maar bijna een uur.
we zijn toen op den duur zelfs s’nachts in de flat bij de garderobe aan het wandelen gegaan om m rustig te krijgen maar idd niets hielp.
alleen maar moord en brand schreeuwen. op den duur een pcm gebruikt omdat ik dacht misschien heeft ie ergens pijn, maar wat je zeg niets hielp., op den duur gewoon terug in bed gelegd die tut gegeven, en blijven aaien. en op den duur was het gelukkig over.
hij reageerde ook niet “echt” maar goed dacht dat dat wel normaal was als een kind zwaar overstuur is reageren ze denk ik ook niet echt. maar had zoiets van: zal wel een nachtmerrie hebben gehad
