Ik ben door de hormonen niet altijd helemaal redelijk dus vraag ik het hier maar even.
Ik ben aan het eind van mijn zwangerschap en mijn man belt vandaag op dat hij moet overwerken. Het is maar 1 uur, maar ik ben heel moe en hij had deze week ook al een feestje. Ik wil dat hij nu de laatste weken continue op tijd is.
Is dit onredelijk, want ik kan hier woedend om worden.
1 uurtje moet wel kunnen vind ik. Het ligt er ook een beetje aan hoe ver hij van zijn werk woont. Mijn vriend is 's-avonds nooit voor 6 uur thuis en op vrijdag altijd nog later. Als hij nu elke dag moet overwerken, wordt het anders vind ik. Maar een keer een uur zou ik niet zo’n probleem vinden. Als hij thuis komt, ga jij lekker met de voetjes hoog voor de tv of zoiets
Groetjes Natasja
Tja… Voor de bevalling op zich maakt het niks uit natuurlijk.
Je kunt ook midden op de dag beginnen.
Ik kan me wel voorstellen dat je het gezellig vind dat hij er nu gewoon is en ook omdat je moe bent. Maar een kleeeeiiiiin beetje overdreven vind ik het wel.
Ik ken vrouwen die hun partner verboden om vanaf de 37 weken uberhaupt nog met vrienden af te spreken, want stel je voor dat…
Ja… Moet ie dan (in het ergste geval) nog 5/6 weken thuis blijven zitten?
Maar goed, ik weet wel dat je onder hormonen totaal anders over dingen gaat denken en iets minder kunt relativeren. (Over het algemeen )
Voor meidenkleding (vanaf 62) en jongenskleding (vanaf 56) http://verkopers.marktplaats.nl/3924486
Wat mij betreft onredelijk ja… Zou voor mij dan ook geen reden zijn om boos te worden, al helemaal niet woedend! Arme man… haha! Joh lekker in relax modus op de bank, en wachten tot ie thuis komt!
(ik weet niet of je nog andere kinderen hebt? Dan zou ik het hooguit vervelend vinden, )
ja moet opzich wel kunnen maar ik begrijp je punt hierin ook heel goed. ik kan me ook wel voorstellen dat je toch een beetje angstig bent (al dan niet onbewust) dat je vlliezen breken terwijl je man er niet is. sterker nog dat als je alleen bent. is toch iets waar je niet alleen bij wil zijn natuurlijk… ik zou je gevoelens in ieder geval hierover uiten maar wel op een normale manier, zodat hij ook begrip voor jou kan opbrengen
@mamavanRico; mijn vliezen zijn ook gebroken toen ik alleen was. Maar gelukkig valt de baby er dan niet direct uit en is er nog tijd genoeg om te bellen en voor de partner om te naar huis te komen
. Bij Anouk ben ik zonder mijn vriend bevallen en dat is véééél minder, maar goed dat is een ander verhaal
.
Groetjes Natasja
Maar overdag kunnen je vliezen toch ook breken??
Dan is hij toch ook gewoon op zijn werk?
Je kunt moeilijk van een man verwachten zijn kont niet meer te keren en alleen nog maar te werken…
Er zullen ook boodschappen enzo gedaan moeten worden lijkt me?
Ik vind het een ander verhaal als hij elke avond de kroeg in duikt en ladderzat thuis komt…
Voor meidenkleding (vanaf 62) en jongenskleding (vanaf 56) http://verkopers.marktplaats.nl/3924486
ha ha ha nee je bent niet redelijk maar ik kan het met wel voorstellen. Ik was ook zo’n ramp aan het einde van de zwangerschap, Dat ie bij me gebleven is is een wonder
Groetjes,
Michèle
<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>
op zicht als er nog niks met je aan de hand is zou het best toch wel kunnen, jij kan dan nog ff rustig een uurtje liggen als je man aan overwerken is?
mijn vliezen zijn morgens gebroken toen me man aan werk was, maar binnen half uurtje was die thuis.
me dochter is pas dag erna geboren, dus ik zou zeggen lekker laten werken en zelf ff lekker gaan liggen als het kan
hahaha inderdaad herkenbaar hoor, hier ook zo eentje toen ik op het einde van mn zwangerschap liep. nu denk ik ‘meid waarom moest je nou zo moeilijk doen’. nu kon ik echt over elke punt en komma moeilijk doen hoor ik zocht het gewoon op
dus ja onredelijk is het wel maar idd wel te begrijpen hihi
succes ermee
liefs,
Rinske
Ben nu weer in "normale staat"en zie dat het behoorlijk overdreven is, maar kennen jullie dat ook zo erg, dat de hormonen je zo in de weg zitten. Het is niet eens dat ik kwaad wordt omdat de vliezen kunnen breken want dat kan overdag ook. Maar meer stemmingswisselingen ofzo. Ik weet het ook niet precies. Maar op zo’n moment denk ik echt dat ik een punt heb!
Zielig he voor mijn man.
Haha… fijn dat je het zelf ziet! Gelukkig ook maar denk ik! Ik vind het altijd wat om het op de hormonen te gooien, en er niet weer op terug te komen!
Hoe ver ben je? Succes (ook voor je man) met dat laatste stukje
heel herkenbaar! Bij mij waren het niet de hormonen maar het feit dat ik gewoon op was en ik echt toeleefde naar het moment dat mijn man thuis zou komen. Als hij dan vlak voor het eten belde dat het later werd was ik ook laaiend. Ok, dat waren ook de hormonen misschien maar vooral de vermoeidheid met nog een kleintje erbij.
Even volhouden, hier is het weer over!
groetjes,
Wendy
Kinderen hebben het meest liefde nodig als ze die het minst verdienen…
hahaha delmira… jammer dan onredelijk of nie,jij vond dat je een punt had, ik kon ook redelijke rare dingen eisen hoor toen ik op het laatst liep, gelukkig diende die van mij zich 4 weken te vroeg aan, en mama zat gewoon heel lekker op het terras… dus ik bedoel maar… ik bleef ook het liefst thuis, want ik dacht ow jee… ging ik een keer pleite, kreeg ik weeen… handig …
komt allemaal goed meid lekker laten gaan, en achteraf gewoon een onbenullig hoofd trekken, en zeggen ‘ja sorrie ik ben zwanger… hormonen he…’ da was mijn weerwoord op alles wat ik deed !
Pippy is geboren 17.07.2009
