Lieke is de laatste tijd vaak helemaal overstuur wanneer ze wakker wordt na haar middagslaapje.
Ze is dan wel drie kwartier aan het huilen en wil ook niet echt getroost worden. Ze wringt vaak zich los uit onze armen wanneer we haar oppakken of ze huilt net zo hard verder bij ons op schoot. Heel zielig, ze huilt echt tranen met tuiten.
We hebben het ook geprobeerd te negeren maar dit lijkt ook nog niet te werken. Wat volgens ons is het misschien ook een negatieve manier van aandacht vragen.
Herkent iemand dit?
Hoe zouden jullie hier mee omgaan.
Groetjes, Kirsten