Ach, ons arme ding!!
Ik ging Seth net naar bed brengen, en dan vertel ik vaak even wat we de volgende dag gaan doen. NU moeten we morgen naar de tandarts. Dus ik zei dat de tandarts dan naar je tandjes gaan kijken, dat je doen even in de stoel gaat zitten.
Nou, muziekje aan en ik ging weg.
Seth begon overstuur te huilen, dus ging ik weer kijken, maar ik snapte echt niet waarom.
Dus muziekje weer aan, en weer weg. En hij begon weer hard te huilen, ik maar even laten gaan, want ik dacht dat hij zich aanstelde. Dus ik wilde al bijna boos gaan worden, zegt: Seth niet in de stoel. Dus toen snapte ik ineens dat het om de tandarts ging. Hij was er echt van ontdaan.
Arme schat!
Moest het even kwijt, vond het zo sneu.
Liefs, Anne