Overprikkeld of gewoon ontevreden?

[Rainbow]

Max is nu 5 weken. Hij is heel gevoelig en huilde in het begin veel. Door de osteopaat zijn zijn nekwervels gemasseerd, waardoor dat echt krijsen gelukkig verleden tijd is. Ook bakeren we hem in en krijgt hij andere voeding. Al met al gaat het best goed met hem.

Als ik hem uit bed haal, huilt hij meteen keihard. Nou zal dat wel bij baby’s horen (Eva deed dat geloof ik ook), omdat ze dan honger hebben. Ik geef hem de fles en dan zit hij even bij mij. Hij gaat dan al snel huilen. Hij wil ook niet in de box of in de schommelstoel. Hij begint echt binnen 2 minuten te huilen. Hij is dan pas dik een half uur wakker! Ik heb het idee dat hij dan alweer moe is…Vandaag wilde ik hem in mijn gloednieuwe draagzak doen, lekker dicht bij mama. Hij krijste alles bij elkaar! Dat was geen succes. Ook in de wagen huilt hij vrijwel altijd. Ik kan eigenlijk niet veel met hem, hij wil eten en dat is het. Terwijl een ritje buiten toch juist fijn is, net als de box waar hij wat rond kan kijken, of zijn leuke schommelstoel. Hij wil echt niks…Hij wil ook niet echt even knuffelen op schoot. Ik vind dat zo jammer, ik wil hem juist lekker even bij me houden. Maar ja, als hij dan huilt, is het voor mij ook niet zo fijn…Is hij snel overprikkeld, of is het gewoon een ontevreden kereltje? Nu ligt hij vaak binnen 40 minuten alweer in zijn bedje…

Groetjes Rainbow, trotse mama

[Sje]

Zou Max een gefrustreerde baby zijn? “Veel meer willen dan hij kan”.

Onze oudste was zo’n gefrustreerde baby. Die huilde niet belachelijk veel maar kon niet langer dan 10-15 min met hetzelfde beziggehouden worden.

Even in de box, even in het wipstoeltje, even in de draagzak, even op schoot, weer even in de box, en zo ging het maar door de hele dag. In die periode heb ik al vaak gezegd “het lijkt wel of ze veel meer wil dan ze kan. Dat ze zich gevangen voelt in haar lichaampje”.

Pas jaren later las ik ergens in een tijdschrift over het verschijnsel “gefrustreerde baby” en daar herkende ik heel veel in. Geen idee of het een gangbare term is of dat het alleen in dat artikel zo genoemd werd.

Het komt overigens wel goed hoor, want inmiddels kan ze urenlang lekker zelf bezig zijn met leuke dingen, maar ze is nog steeds heel leergierig en ze wil soms nog steeds meer dan ze kan.

Groetekes, Sje

[Saro]

Ik herken er ook best veel in van Dani toen hij een baby was. En ik weet bijna zeker dat Dani ook echt een “gefrustreerd” babytje was. Hij wilde echt al zoveel meer als dat hij kon.
Helemaal geen knuffelbaby die je lekker even bij je kon nemen en lekker rustig in je armen wilde liggen. Constant bezig in zijn hoofdje, want meer kan een baby natuurlijk niet.
Ik heb ook wel het idee dat hij daardoor snel geprikkeld was. Waardoor wij ons ook heel sterk hielden aan de 3 R’s.
En wat Sje ook zegt, dit komt zeker goed. Als ik nu kijk hoe ijverig en leergierig Dani is.
Duurde bij Dani alleen wel even voordat hij de grootste frustratie kwijt was. Dit was volgens mij rond een maand of 7,5/8 toen hij ging kruipen en bij 11 maanden toen hij ging lopen was het zo goed als over.
Een paar maanden geleden had hij het ook een beetje (in lichte mate) en dit had volgens mij met de frustratie van het praten te maken. En nu klets hij echt al zo goed, dat die frustratie ook bij hem weg is.

Maak je er niet druk om hoor! Je zal alleen straks denk ik wel veel met hem bezig zijn om het een beetje te blijven vermaken. Tennminste dat hadden wij met Dani.

[mini-boy]

En op jou buik liggen? Dat vind Levi nl erg lekker … dit doe ik regelmatig dus met hem…

[lalala]

Dat gefrusteerde baby. herken ik wel!
Seth was dat denk ikook.
Wilde altijd staan op schoot, en niet rustig zitten. Ook kon hij echt niet langer dan 5 minuten iets doen.
Ook hij was snel met zitten, optrekken en rollen ed.
Vanaf het moment dat hij kon kruipen werd hij rustiger, en nu kan hij heerlijk spelen ergens mee.

Liefs, Anne

[Leony]

Misschien is hij na 40 minuten wel moe? Ik weet niet of hij dan gewoon in slaap valt tot de volgende voeding of ook in bedje huilt. Maar als dat niet zo is zou ik hem lekker laten slapen.

[Rainbow]

Bij het CB zeiden ze ook al dat Max zeer waarschijnlijk een gefrustreerd kindje is, dat zich snel verveelt. Ze zei: ‘Ja, dat klinkt gek bij een baby, maar dat kan!’ Eva had dat ook. Terwijl zij nu zelf heel goed met iets kan spelen en helemaal ergens in op kan gaan. Al raakt zij ook nog steeds snel geïrriteerd als iets niet lukt.

Ik maak me er maar niet te druk over. Het is alleen wel jammer dat Max zo weinig wil en je moeilijk iets met hem kunt ondernemen. Al snel vertrekt zijn gezichtje en is het huilen. Ik weet dan niet zo goed wat ik met hem moet doen als hij zijn fles op heeft. Toch denk ik ook dat hij dan al moe is, want meestal slaapt hij snel als ik hem in bedje leg. Er komt vast wel een tijd dat hij wél wil liggen in de box enzo, dus we wachten dat maar af.

Groetjes Rainbow, trotse mama

[lon1306]

Hoi,

Al het ander kan en sluit het niet uit.
Maar max heeft lang en veel gehuild. de tijd dat hij niet sliep en huilde moet ie allemaal inhalen.
Toen wij onze dochter na acht weken konden gaan inbakeren was ze heel snel weer moe en overprikkeld. Daarom geven ze ook aan twee weken niet veel erbij doen dan thuis en het ritme erin krijgen wat bij inbakeren hoort.
Na die twee weken kan je langzaam aan wee laten wennen aan de box.
En in het begin huilen ze daarbij ze moeten iets toevoegen aan een inmiddels veilig ritme. Leg hem bijv. vijf minuten in de box laat hem huilen als hij dat wil maar doe het elke dag op een vast tijdstip. Wil je wandelen leg hem tegen slapen ingebakerd in de bak. Desnoods even op zijn kamer en als hij goed slaapt zeg na 20 minuten dan kan je met hem gaan wandelen.
Wij hebben haar echt laten bijkomen van zeven weken huilen en huilen en toen ben ik langzaamaan alles gaan opbouwen. Na een week pikte ze de box voor tien minuten en na een week daarna vond ze het prima dat ik wandelen om boodschappen te gaan doen.
Het is even doorbijten en tje er is zo niet veel aan en de muren komen op je af dat weet ik. Wat ik deed was mijn moeder inschakelen of schoonmoeder. Als ze dan sliep ging ik even boodschappen doen of even wandelen of iets.
Ook in het weekend gingen we om de beurten even iets buiten de deur doen en dat kon ook want ze sliep z’n twee drie uur achter elkaar.

Groetjes,

lon106

[pranger7]

Een gefrustreerde baby zeiden ze tegen een vriendin van mij ook. Haar zoontje huilde heel veel, sliep weinig, had ook wervels vast zitten ed. Hij is toen een paar dagen opgenomen en ze konden niets vinden hij was ws een gefrustreerde baby dus maar weer naar huis. Na een dikke week weer opgenomen omdat het nog steeds niet ging. Weer allerlei onderzoeken en geen resultaat. Nu moest ze erzelf achter komen dat hij koemelk allergie heeft. Ze gaf bv en ze heeft haar eigen voeding aangepast maar na nu heeft ze er toch voor gekozen om hypoallegeen voeding te geven ivm haar eigen gezondheid. Nu gaat het een stuk beterder met hem.
Dus ga er niet altijd van uit dat het frustratie is sluit eerst ook andere dingen uit.