Altijd fijn om zo’n compliment te krijgen toch? Die kreeg ik deze vakantie van een kennis op de camping. Die vond ons heel bewust bezig met de kids en vond het leuk om te zien dat wij zoveel bezig zijn met onze kids.
Ook mijn huisarts, die weet hoe mijn eigen jeugd was zei dat hij heel veel respect voor mij had en dat hij mij een super goede moeder vond.
Daar groei je toch van van dat soort complimenten.
Inmiddels gaat het met Rens een stuk beter. Ik heb hem geleerd dat hij best wel boos mag zijn, maar niet mag slaan maar dat hij dan wel mag stampvoeten. Beetje gek gezicht maar het werkt wel. Hij slaat niet meer. Om op het moment zelf aan te geven waarom hij boos is lukt hem nog niet zo goed.
Maar meestal zie ik het van te voren wel aankomen en grijp ik eerder in. Bv als ik zie dat hij ruzie dreigt te krijgen met z’n zusje. Dan laat ik hem zelf een oplossing verzinnen.
Wij hebben hem tot nu toe opgevoed met het idee dat hij gewoon moet doen wat wij zeggen, dat werkte als peuter prima, maar voor onze bijna kleuter niet zo goed meer.
We laten hem ook veel meer zelf doen, en hij gaat in ene uit z’n eigen ook steeds meer zelf doen.
Ik geef hem nu deze tijd ook bewust meer aandacht, hij wil heel graag samen spelen. AAn z’n zusje van 1,5 heeft hij nog niet zo veel. Hij heeft wel vriendjes maar die zijn natuurlijk niet altijd voorhanden en van hen gaan de meeste al naar school.
Als hij lekker zelf aan het spelen is, ga ik ff iets in huis doen maar als hij een baaldag heeft dan speel ik gewoon meer met hem. Dan doe ik het huishouden maar ff 's avonds.
Volgende week begint hij met wennen op de basisschool en na de kerstvakantie start hij echt. Daarom wil ik zelf ook wel extra genieten van deze weken. en ik denk dat als hij eenmaal naar school gaat hij sowieso wel meer gaat afspreken met andere kinderen, dan zal hij mij vast wel minder nodig hebben om hem besig te houden.

