Opvoedmethodes!


#21

Wij zitten aardig op 1 lijn, tuurlijk zijn er verschillen. Zo is pappa makkelijker met de tv en zo snij ik nog steeds de korstjes van der brood. Maar dat accepteren we. Doet de een iets wat volgens de ander echt niet kan praten we er over als zij in bed ligt want ze hoeft niet te weten dat pappa en mamma het niet eens zijn

Overigens over dat vertrouwen en veilig voelen. Ik hoop echt dat wij Morgan wel meegeven dat wij altijd te vertrouwen zijn en dat we er altijd zijn voor haar en van haar houden ongeacht wat er gebeurd. Ik heb dit vertrouwen helaas niet altijd in mijn moeder gehad en dat is best moeilijk geweest.

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>


#22
quote:

Wat ik me afvraag is of je van een 4 jarige kunt verwachten dat hij aangeeft waarom hij boos is/ waarom hij iets niet wil ed en hoe je je kind hier bij kunt helpen.


Daar zit ik ook mee op het moment.
Dion kan zo mopperen en boos kijken en dreinen en ik heb soms geen iedee wat er is.
Als ik erna vraag krijg ik geen antwoord en dan zit er niets anders op dan het negeren of hem af te leiden.
Maar ik denk zelf dat hij iets wil waarvan hij toch wel weet dat het van mij niet mag en dat hij het daarom niet durft te vragen maar gaat wel zeuren … bv dat hij s’morgens om 8.30 al een snoepje wil hebben.
Soms denk ik wat gaat er in dat koppie om.
Dion is best een moeilijk kind die altijd grenzen op zoekt en zijn zin probeert door te duwen.


#23

Ik denk wel dat een 4jarige kan uitleggen waarom hij boos is.
je zet je kind toch ook niet in de hoek om vervolgens niet uit te leggen waarom je dat doet?

Als Noah boosis, vraag ik aan hem waarom ben je boos??Dan kan hij daar wel antwoord op geven! En dat vind ik ook best belangrijk,want ik ga niet lopen gissen naar een antwoord.
Wil hij geen antwoord geven?Oke dan blijf jij maar lekker boos en lossen we het niet op.

Wat betreft qua op 1 lijn liggen,dat liggen wij denk ik wel.
Ik snijd ook de korstjes bij Noah van t brood af, omdat ik zo weet dat ie dan 2/3 broodjes eten. Chris doet dit niet.
En zo is Chris ook wat moeilijker met de tv…diemag in t weekend niet voor 9 uur aan…en van mij mag dat wel… Maar ook wij hebben hier geen moeite mee naar elkaar toe.

Liefs, Melanie



#24

Hallo,

ik denk dat het ervan afhangt met wat voor type kind je te maken hebt. De één heeft een andere opvoedkundige methode nodig dan de ander. Het beste is gewoon om je gevoel te volgen .

forum:

Gewijzigd door - lieneke80 op 28 Nov 2012 08:50:42


#25
quote:
Hallo,

ik denk dat het ervan afhangt met wat voor type kind je te maken hebt. De één heeft een andere opvoedkundige methode nodig dan de ander. Het beste is gewoon om je gevoel te volgen .


Dat denk ik ook, maar er zijn toch ook genoeg mensen die via methodes opvoeden hoor. En afhankelijk van welke methodes dat dan zijn, zitten er soms best goede dingen tussen.

Groetjes Manderijn.


#26

@Manderijn: Dat is hier ook zeker de grens hoor! Als ze gaat kokhalsen hoeft ze het echt niet op te eten.
Gister heeft de mevrouw van gezinsondersteuning tegen ons gezegd: Wat zijn jullie lieve ouders!
Wat een superfijn compliment!

Groetjes


#27

@Goudvisje fijn he als iemand dat tegen je zegt. Ik heb zelf meegedaan met stevig ouderschap. Dat is voor ouders die zelf een probleem jeugd gehad hebben om te kijken wat de gevolgen kunnen zijn naar hun kinderen en ik ben nog nooit zo trots geweest als toen ze zei dat ik een heel goede, lieve maar ook consequente moeder was en dat ik het juist heel goed deed.

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>


#28

Ik heb ook wel eens een compliment gehad van een mevrouw die naar mij en Dion zat te kijken terwijl ik samen met hem een taartje zat te eten in de Hema.
Dion en ik hadden hele gesprekjes en hij wilde niet tegenover me zitten maar zo dicht mogelijk naast hem en ik gaf hem een kus.
Toen die mevrouw wegging en langs ons tafeltje liep zei ze tegen me dat ze zag dat ik een hele goede moeder ben.

En toen Dion een paar weken oud was kreeg ik een compliment van mijn eigen moeder dat ze me een leeuwin vond die zo goed voor haar kind zorgde en dat zij mij zo niet kende en dat ze het niet verwacht had.
En mijn vader zegt vaak dat hij vind dat we leuk met Dion om gaan en duidelijk zijn en alles overwogen doen in de opvoeding.
Leuk om te horen.

[img]http://lb3m.lilypie.com/my9gp1.png" width=“200” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Third Birthday tickers” />


#29

Altijd fijn om zo’n compliment te krijgen toch? Die kreeg ik deze vakantie van een kennis op de camping. Die vond ons heel bewust bezig met de kids en vond het leuk om te zien dat wij zoveel bezig zijn met onze kids.
Ook mijn huisarts, die weet hoe mijn eigen jeugd was zei dat hij heel veel respect voor mij had en dat hij mij een super goede moeder vond.
Daar groei je toch van van dat soort complimenten.

Inmiddels gaat het met Rens een stuk beter. Ik heb hem geleerd dat hij best wel boos mag zijn, maar niet mag slaan maar dat hij dan wel mag stampvoeten. Beetje gek gezicht maar het werkt wel. Hij slaat niet meer. Om op het moment zelf aan te geven waarom hij boos is lukt hem nog niet zo goed.
Maar meestal zie ik het van te voren wel aankomen en grijp ik eerder in. Bv als ik zie dat hij ruzie dreigt te krijgen met z’n zusje. Dan laat ik hem zelf een oplossing verzinnen.
Wij hebben hem tot nu toe opgevoed met het idee dat hij gewoon moet doen wat wij zeggen, dat werkte als peuter prima, maar voor onze bijna kleuter niet zo goed meer.
We laten hem ook veel meer zelf doen, en hij gaat in ene uit z’n eigen ook steeds meer zelf doen.
Ik geef hem nu deze tijd ook bewust meer aandacht, hij wil heel graag samen spelen. AAn z’n zusje van 1,5 heeft hij nog niet zo veel. Hij heeft wel vriendjes maar die zijn natuurlijk niet altijd voorhanden en van hen gaan de meeste al naar school.
Als hij lekker zelf aan het spelen is, ga ik ff iets in huis doen maar als hij een baaldag heeft dan speel ik gewoon meer met hem. Dan doe ik het huishouden maar ff 's avonds.
Volgende week begint hij met wennen op de basisschool en na de kerstvakantie start hij echt. Daarom wil ik zelf ook wel extra genieten van deze weken. en ik denk dat als hij eenmaal naar school gaat hij sowieso wel meer gaat afspreken met andere kinderen, dan zal hij mij vast wel minder nodig hebben om hem besig te houden.