Opvoeden

#1

Hoi allemaal,

Ik vraag me altijd af waneer begin je nou met opvoeden, verwennen, aandachtgeven enz.
Onze dochter 8,5 maand heeft er een handje van om aandacht te vragen.
Ik vindt het altijd moeilijk wat ik er mee moet doen,
een aantal voorbeelden;

Gisteren op een verjaardag wou ik haar te bed doen ze was moe, maar ze wil zo graag erbij zijn blijft ze gewoon een kwartier half uur huilen in bed. Wat moet ik op zo een geval doen?
Iemand zei tegen mij eruit halen valt later wel in slaap en de ander beweert dat je dat niet moet doen vanwege dat ze daar nu misbruik van gaan maken als je ze te bed doet moet ze ook gaan slapen en er niet uit halen.

In de box leg ik er regelmatig op haar buik, maar als het haar niet lukt om te doen wat ze wil breekt er paniek uit. Soms help ik haar maar niet altijd ik vindt het moeilijk op dit soort momenten.

Hebben jullie dat ook af en toe?
groetjes cindy

Gewijzigd door - cindy-sterre op 08 Mar 2010 10:16:49

#2

Opvoeden begint al heel vroeg. Ze hebben al heel snel door wat bepaalde dingen die je zegt betekenen. Dus met een dochter van 8,5 maand: begin maar hoor!

Die is duidelijk aan het uitproberen hoever ze kan gaan bij papa en mama! Meteen laten merken dat er niet met je te sollen is, anders is over een paar maanden of langer de weg terug vele malen moeilijker.

Wat dat huilen betreft omdat ze er zo graag bij wil blijven: niet op in gaan! Anders weet ze dat ze met huilen van alles voor elkaar kan krijgen.

Groetekes, Sje

#3

jahoor dat was hier ook al vroeg. mirte nu 10mnd heeft er ook een handje van aan als ze zit te spelen ineens beginnen te schreeuwen en handjes in lucht steken zo van til me eens op.
Ik doen dat ook niet pas als ze weer aan het spelen is krijgt ze weer aandacht maar niet met dat gehuil. want als ik ze op til is het goed en niks meer aan de hand! hahaha
hoe klein ze ook zijn ze weten al snel aandacht te winnen!

Groetjes Gytha

#4

Hoi,

Ik ben van mening dat je begint met opvoeden op het moment dat ze geboren worden. Door samen een ritnme te vinden door je baby goed goed te verzorgen langzaam komt dan het moment van echt opvoeden dus regels en grenzen bepalen voor je kind en die regels en grenzen zoveel mogelijk strikt volgen. Duidelijkheid en vaste dingen op vaste tijden geven heel veel houvast.Tuurlijk grenzen en regels veranderen soms maar dat groiet mee maar wees er wel duidelijk in.
Ook bij anderen gelden die regels als jij daar bent., Dus is het tijd om telapen dan gaan we slapen. Huilen hoort er dan bijhet is tenslotte niet haar kamer en haar bed. Ga even kijken troost haar en ga weer weg maak duidelijk dat ze echt moet slapen.
Op buik liggen en helpen oke maar laat het haar wel zelf echt proberen en help haar iets te doen doe het niet voor haar. Soms hoort een stukje mopperen en zeuren en frustratie ook bij iets leren het moet natuurlijk niet tot een grote stress situatie oplopen. Benoem dat je ziet wat niet gaat en help haar opweg.

groetjes

lon106

#5

hey meid,

hier een meneer met 7 maanden die het spelletje ook al goed doorheeft en ik trapte er in.

Het schijnt tot 6 maanden kan je ze niet genoeg knuffelen maar vanaf dan is het opvoeden begonnen.

Mijn mannetje wil niet in de box en zet het op een brullen, ik gelijk pakken en wat anders doen, zodra hij het zat is brullen en mama weer lopen, gevolg meneer huilt bijna de hele dag.

Nu ben ik begonnen met negeren ff lekker laten huilen en het werkt!
Hij is een stuk liever en gezelliger en niet zo drammerig, ik vind het wel moeilijk om hem te laten huilen maar als ik weet dat het puur aandacht is wat hij wil laat ik hem lekker ff. Hij moet toch leren dat als hij piept hij niet gelijk zijn zin krijgt tenzij het natuurlijk om een schone luier of voeding gaat, je hoort denk ik zelf het beste aan het huiltje van je kind of er iets is of puur jengelen.

Hoop dat je hier wat aan hebt succes.

#6

Hoi,

Opvoeden begint al bij de geboorte.
Sluit me aan bij het verhaal van Ion.
Je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen.
Je kindje weet zo al snel hoe het gaat met slaapjes, eten, spelen e.d.

Met een half jaar kun je je kindje pas verwennen.
Dus niet bij de eerste huil uit bed/box halen.
Laat je kindje maar rustig even huilen.
Wij lieten de kinderen hier rustig een half uur huilen in bed. Dan deden we de babyfoon uit en na een half uur weer aan.
Meestal was het dan stil.
Dan ging ik even boven kijken en lagen de kinderen heerlijk te slapen.
Wilde dan gewoon nog wat aandacht en dachten dan: als ik huil komt mamma of pappa wel weer en dan mag ik weer mee naar beneden.
Dit deden we dus niet, want als de kinderen jengelig werden en gapen/oogjes wrijven dan moesten ze slapen.

Aandacht geven aan je kindje is ook erg belangrijk.
Dit kun je natuurlijk doen onder het flesje/borstvoeding geven, dan kun je er gezellig tegen kletsen.
Of wanneer je kindje fruit/warm eten krijgt.
Je kunt daarna nog even lekker knuffelen, maar als je dat even hebt gedaan moet je kindje zich ook alleen even zien te vermaken.

Ik heb een keer gehad toen de jongste (ik denk 9 mnd was ofzo) moest slapen bij mijn schoonzus omdat haar zoontje werd gedoopt in de kerk, ze vreselijk ging huilen maar op een gegeven moment toch ging slapen.
Ze was zo moe. Ik ben er toen wel een poosje bij gebleven omdat dit natuurlijk een vreemde omgeving was.
Toen vielen de oogjes langzaam dicht en kon ik weer naar beneden gaan.
Sliep mevrouw zo 2 uur achter elkaar1

Groetjes Lisan