Opa overleden vandaag

#1

Hallo dames,

Vandaag is mijn schoonvader overleden. Vanochtend om kwart voor zes werden we gebeld dat hij het eindelijk had opgegeven. Hij was al 25 jaar hartpatient, maar heeft het keer op keer weer gered. Al 25 jaar op geleende tijd dus. Maar nu heeft zijn lichaam het dan toch opgegeven.

Kika werd vanochtend door alle remoer eerder wakker en vroeg zich natuurlijk af wat er aan de hand was. Eerst had ik het idee nog even niets te zeggen omdat ze vandaag naar school moest. Maar ik heb het haar toch verteld toen ze nog even lekker tegen me aan kwam liggen.

Ik ben blij dat ze reageert zoals zoveel kinderen; symplistisch. Dood is dood, dan ben je er niet meer en da’s best jammer. Maar nu ga ik weer spelen…

Heel goed dus, maar ik twijfel of ik haar mee moet nemen naar de crematie woensdag. Eerst is er een kerkdienst en daarna de crematie. Ik wil haar niet teveel beschermen, omdat verdriet nou eenmaal bij het leven hoort. Maar anderzijds wordt verdriet ook “aangeleerd”. Je leert dat doodgaan heel afschuwelijk is en dat je daar extreem verdrietig over moet zijn. Wil ik een kind daar nu al mee op zadelen. Verder vind ik de dag gewoon veel te lang voor een kind van vier. Dus is neig ernaar haar niet mee te nemen.

Maar ik weet wel zeker dat mijn zwager en schoonzus hun kinderen van 3,5 en 5,5 wel meenemen. Misschien toch het belangrijkst je eigen gevoel te volgen…

Hebben jullie hier ervaring mee en zo ja, hoe hebben jullie het aangepakt? Zo nee, hoe denken jullie het aan te pakken als het aan de hand zou zijn?

Groeten,
Nikki (bag lady)
mamma van Kika (9 april 2001) en Puck (3 oktober 2003)

#2

kan je niet zorgen dat je oppas standby is? Dus wel meenemen en mocht het niet gaan ze gelijk over kunnen geven aan een vertrouwde oppas?

Gecondoleerd ! Veel sterkte

groetjes Kim, mama van

en

#3

gecondoleerd nikki .ik vindt het heel moeilijk om er over te ordelen ,want het is wel haar opa ,messchien net wat kim zegt is een optie, heel veel sterkte toe gewenst

groetjes marielle mama van tanja

#4

Gecondoleerd Nikki,

heel veel sterkte!!! de komende tijd!

Tries

#5

Gecondoleerd meid, heel veel sterkte.

Misschien kun je dr alleen naar de kerk meenemen en dat ze daarna met een oppas meekan. Zo is ze er toch even bij, duurt het niet zo lang en wordt ze er toch een beetje mee geconfronteerd. En inderdaad gewoon je eigen gevoel volgen hoor meid !!!

Groetjes Astrid,mamma van Evianne 03-04-2003

#6

Gecondoleerd!

en ja: moeilijk.

mijn neefje had dat ook: oke, opa is dood, mag ik nu buiten spelen?
maar dat het definitief was, dat begreep ie niet. dacht dat ie toch daarna best weer naar opa toe kon.
hij is niet mee geweest naar de begrafenis, was toen ook 4.

misschien dat een deel van de begrafenis meemaken dat wel duidelijk maakt: dat het definitief is.
Maar daar zijn ook andere manieren voor natuurlijk, het er nog eens over hebben, zodat er ev toch vragen los komen, want zo klein, denken ze over dergelijke dingen wel degelijk na.

moeilijk hoor!, ik weet niet wat ik zou doen.

sterkte!
Mo

#7

Hoi Nikki,

In de eerste plaats gecondoleerd

Ik had deze topic gisteren al gezien, maar zat er nog over na te denken.
Stephan is wel meegeweest naar begravenissen van mijn oom en mijn twee oma’s, maar toen was hij nog heel klein.
Da’s toch heel anders en niet te vergelijken…

Nu is hij bijna 4 en ik zou het nu eerlijk gezegd helemaal niet weten, wat ik zou doen.
Aan de ene kant moet de dood geen taboe zijn vind ik, het hoort tenslotte bij het leven en dat kunnen ze naar mijn idee beter zo vroeg mogelijk weten.
Maar 4 jaar is ook een moeilijke leeftijd omdat ze deels dingen wél kunnen bevatten en deels nog net niet…
Toen Cheyenne haar opa was overleden was ze 5 jaar en ze was er vrij nuchter onder.
Verteld dat opa dood was en nu een sterretje was enzo.
Vond ze allemaal prima.
TOTDAT ze opa in zijn kist zag…vanaf dat moment was het mis. Opa mocht geen sterretje zijn etc. etc.
Dat was wel moelijk, omdat het dus heel onverwachts kwam, die reaktie.
Het leek namelijk van tevoren of ze het wel aankon.
Oftewel: kids zijn toch vrij onvoorspelbaar met dit soort dingen.

Ik zou er nog even goed over nadenken.
Praat idd nog eens met haar, kijk of je kan uitvinden hoe ze er nu over denkt, wat ze erbij voelt.
En probéér dan te bedenken of ze het wel of niet aankan.

Nogmaals, ik vind het heel moeilijk.
Dat idee van haar wel meenemen maar zorgen dat de oppas meteen standby is, vind ik wel een hele goede.

Sterkte!

Groetjes Bianca, mamma van Stephan en ?

Gewijzigd door - Bieb op 16 Apr 2005 10:39:51

#8

gecondoleert
heel veel sterkte

#9

Gecondoleerd en heel erg veel sterkte de komende tijd.

Helaas kan ik niet mee praten over het wel of niet mee nemen naar de begrafenis, als ik zelf voor zo’n keuze zou staan,zou ik ook niet weten wat ik zou moeten doen!!

Groetjes Bettina

#10

Hoi dames,

Hartelijk dank voor jullie reacties. Het voorstel een oppas stand by te zetten, is een goed idee, we hebben alleen geen oppas. Tenminste. wel iemand die de avonden en weekeind kan oppassen, maar niet doordeweek. Ik had eigenlijk besloten haar niet mee te nemen, maar we zijn net bij mijn schoonmoeder geweest en die zei dat zij het heel leuk zou vinden als alle kleinkinderen er zijn omdat het gebeuren dan wat minder serieus en gedwongen zou zijn door de vrolijkheid van kinderen.

Dat vond ik zo’n goed reden! Dat is dacht; ja, dat is ook zo. En als zij dat zo ervaart, dan doen we het. Ik ga haar niet in de kist laten kijken. Ik heb vandaag voor het eerst wel gekeken. Bij mijn oma, opa en oom heb ik dat niet gedaan omdat ik voor mijzelf geen toegevoegde waarde zag en omdat ik het ook eng vond.

Nu heb ik vandaag samen met Jan wel gekeken. Ik vond het niet zo eng, maar ik ben wel terug bij mijn oorspronkelijke mening; ik doe het de volgende keer niet meer. Ik herinner me iemand liever metr leven in het lichaam. Ik vind het bijna “niet kunnen” omdat lichaam te zien zonder de ziel die het leven gaf. Maar dat is uiteraard mijn mening!!

Woensdag is dus de crematie. Hmmm, ik kijk uit naar de tijd erna. Dan komen vaka de leuke en grappige verhalen los en dat is altijd “gezellig”. Dan komen alle spanningen los en wordt de drank uit de kast gehaald en als er dan allemaal kindjes rondrennen.

Nogmaals dank voor de steun en tot snel weer!

Groeten,
Nikki (bag lady)
mamma van Kika (9 april 2001) en Puck (3 oktober 2003)

#11

Daar zit zoveel waarheid in!!!
Wij hadden 3 jaar geleden best wel wat begravenissen opeens van familieleden.
Ik zie op zich altijd best tegen die uitvaartdiensten op.
Maar het feit dat er kids rondlopen en af en toe praten of gaan lachen ofzo, dat maakt het zooooooo anders!!!
Inderdaad meer ongedwongen enzo.
Tevens wordt je meteen met je neus op de feiten gedrukt dat het leven vérder gaat. Juist kids laten je dat weten.

Dat in die kist kijken heb ik exact zoals jij het beschrijft.
Om die reden kijk ik ook liever niet.

Sterkte!

Groetjes Bianca, mamma van Stephan en ?

#12

Gecondoleerd en veel sterkte.

Ik zou Lisa wel op een speciale manier afscheid laten neem, als haar opa zou overlijden. Maar of ik haar ook mee zou nemen naar de crematie weet ik niet. Wel een moeilijks iets.

In ieder geval heel veel sterkte.

Groetjes van Jolanda, mamma van Lisa (25-08-'02) & Cas (02-12-'04).

#13

Heel veel sterkte!

#14

Gecondoleerd Nikki,
En heel veel sterkte

Groetjes van Heleen mama van Robin en het broertje of zusje van Robin


#15

gecondoleerd met het verlies van je schoonvader.

wij hebben toen bij mijn opa dylan toen 4 en kaitlyn 8maanden gewoon mee genomen,dylan wilde het ook,die wilde maar niet geloven dat opi dood was.

we lieten hem gewoon die dag kiezen wat hij wilde,hij wilde kijken oke dan gaan we kijken,hij wilde zelfs helpen met de kist laten zakken.

kaitlyn was heel rustig of ze toen begreep dat ze rustig moest zijn en die zat ook gewoon te genieten van de muziek en haar koekjes.

bijna 2 jaar geleden is een oom overleden die ze ook konden en zijn beide mee geweest en ook toen waren ze allebei heel stil klinkt raar maar volgens mij voelen ze dat.

zal gewoon vragen wat je kids willen en anders oppas achter de hand

sterkte woensdag