Voor dat onze zoon geboren wert, had ik me toch een energie en het woord onzeker kwam me bijna niet bekent voor.
Nu onze grote trots er is, heb ik vaak van die flagen van onzekerheid en vraag me af of ik alles wel goed doe.
Vooral s’avonds als ik erg moe ben, zie ik het soms even niet meer zitten.
Maar gelukkig is mijn man er om me dan een handje te helpen.
Hoi meis,
Ik druf met bijna zekerheid te zeggen dat bijna elke moeder dat gevoel heeft gehad of heeft, Tis toch een hele verantwoordelijkheid wat je ineens in je armen hebt liggen, en daarbij komen dat ook nog de hormonen bij kijken die je soms van alles kunnen laten voelen (rare dingen die hormonen ik heb ze wel eens vervloekt)
Je doet het al heel goed ze zegt zelf al veel aan je man te hebben praat er samen veel over en laat je door andere niet gauw wat wijs maken, luister altijd naar je “moedergevoel”
en mocht je het kwijt willen zijn wij er ook voor je!
Tries
Heel herkenbaar en nog steeds hier ook af en toe van toepassing. Met vlagen heb ik ook mijn onzekere periodes, dat heeft te maken met de leeftijd of het gedrag van de kids. Soms loopt het heerlijk en durf ik overhard te roepen dat ik een goede moeder ben, soms schaam ik me soms hoe ik bepaalde situaties heb aangepakt.
En over dat moe zijn: ik grap wel eens dat ik al 5 jaar achter elkaar moe(der) ben…
Weet in ieder geval dat het niet abnormaal is, en je er dus gewoon met ons over kan praten en zoals Tries al zei, luister ook naar je intuitie, want dat moedergevoel heb je echt wel!
Ook voor mij herkenbaar hoor, logisch want zelfs een mamma weet niet alles en kan niet alles. Hier heb ik op het moment last van moeheid, aangezien Daan snel opgebrand ( en ook wel een beetje aangebrand ) is door zijn rug en er allemaal dingen natuurlijk ineens gebeuren. Soms laat ik de boel de boel en dan hou ik me de heel intensief met de kindjes bezig, met als gevolg dat de kindje dan heel blij en super super lief en aanhankelijk zijn. En juist dat doet ons dan weer super goed waar we een mega gevoel van krijgen. Maar niemand zal het voor 100% juist doen en ik denk dat je een goeie mamma bent als je ook kan inzien of je kan schamen over hoe je iets misschien fout heb aangepakt. Als je daar nooit over zou nadenken dan zou ik gaan twijfelen.
Maar je kan je verhaal hier altijd kwijt hoor, kom maar op !!! hahahaa
Ja hoor, die roze wolk is meestal niet zo roze als ze zeggen. Luister naar je eigen gevoel en laat af en toe de boel de boel. Je doet het echt wel goed, jij bent toch de moeder! Dat wil overigens niet zeggen dat je dingen achteraf beter anders had kunnen doen. Maar dat is leren, “fouten” horen daarbij.
Groeten,
Nikki (bag lady)
mamma van Kika (9 april 2001) en Puck (3 oktober 2003)
Mijn eigen moeder zegt dan vaak kop op je bent nog jong en van je fouten moet je leren.
En daar heeft ze gelijk in, en mocht ik door de bomen het bos niet meer zien dan is Ruben altijd welkom bij haar.
Maar ik moet zeggen de eerste 2 weken zat ik heel vaak bij mijn moeder, vond alles zo eng en nieuw.
Maar dat is nu niet meer nodig, ik heb mijn ritme weer een beetje gevonden en het gaat tot nu toe best goed.
En ik heb best wel een makkelijk mannetje (tot nu toe)
groetjes Marianne