Onze dochter gilt

#1

Sinds een aantal maanden gilt onze dochter (2 jaar en 3 maanden) alles bij elkaar als ze haar zin niet krijgt en het wordt alleen maar erger. Ik heb geprobeerd als ze niet luistert haar in de hoek te zetten of op de gang. Maar het helpt helemaal niet, het wordt alleen maar erger. Wie heeft er goede tips om dit over te laten gaan of te voorkomen.

#2

Misschien heb je het al geprobeerd maar je kan ook proberen om haar te negeren als ze haar zin niet krijgt, het kan hierdoor eerst erger worden en dan alsnog ophouden. als ze zich zich wel goed gedraagt dit aanmoedigen. Let erop dat ze in een koppigheidsfase komt. Als zo’n reactie komt wanneer je een vraag stelt probeer dan zoveel mogelijk open vragen te stellen en anders het meest wenselijke antwoord achteraan in je vraag te zetten. Dit blijft het langste hangen en daardoor zou ze dus dat antwoord kunne geven. Succes in elk geval groetjes ilse

#3

Misschien positief gedrag ontzettend belonen met complimentjes. Het negatieve gedrag negeren. Bijvoorbeeld als ze hard gilt. Dit volhouden. Later zou je zien dat het negatieve gedrag af neemt. Negatieve aandacht trekken is ook een vorm van aandacht vragen. Als je hier niet op reageert volgt het positieve gedrag als ze veel complimentjes krijgt.

#4

Ik heb hetzelfde probleem gehad met mijn jongste zoontje en heb zelf toen ook een hele tijd ermee gezeten wat ik er nu aan kon doen.Negeren werkt nog altijd het beste,het duurt ff een tijdje maar blijf volhouden want je zult zelf zien dat je dochtertje al snel doorkrijgt dat ze haar zin niet zal krijgen.

 

#5

Onze dochter is 2 jaar en 4 maanden.
Ze gilt niet maar wordt soms boos als ze haar zin niet krijgt.
We hebben bijv. net een kleine erbij van 7 week oud.
Als ik met haar bezig ben dan wil zij net op dat moment ook
aandacht (boekje lezen).
Als ze te lang door gaat zetten we haar op de gang en mag terug komen als ze uitgehuild is.
Geeft haar pap of mam dan een kus en dan is het weer goed.
Ze weet dit inmiddels al heel goed want als ik haar zeg Elke ook
even op de gang dan gaat ze er zelf al heen en doet de kamerdeur
dicht.
Wat een wijsneus niet?
Gewoon iedere keer weer op de gang zetten of een kleine tik op de billen wil ook nog wel eens helpen.

#6

Hoi

Wat ik je kan anraden is zet haar op een stoel op in een hoekje (loop dan weg en laat haar daar staan of zitten) tot dat ze kalm is geworden en dan komt ze van zelf wel naar je terug de eerste tijd dat je haar gaay zetten zal je zien dat ze niet blijft zitten of staan maar blijf door gaan het moet wel altjd de zelfde hoek of stoel als ze weg loop iedre keer terug zetten ze zal het wel leren dat als ze gilt dat ze gestrafd zal worden en veel geduld het kan een paar maanden duren

 

 

#7

Hoi Elisa,

Ik weet wat je doormaakt, ik heb het al eens meegemaakt met mijn zoon en dochter, die nu inmiddels pubbers zijn. Ik ga het waarschijnlijk nog eens mee maken, ik heb er nog een nakomertje bij gekregen die nu 15.5 maanden is. Dus mij staat het waarschijnlijk ook nog eens te wachten. Het is de peuterpubertijd waar ze nu in zit. Probeer het te negeren hoe moeilijk het ook is, het is namelijk negatieve aandacht die ze krijgt als jij er steeds op haar blijft reageren als ze haar zin niet krijgt. En als jij haar steeds uit haar hoekje haalt of van de gang afhaalt, weet ze gewoon dat zij heeft gewonnen, hoe klein ze ook is. Voor haar is dan negatieve aandacht ook aandacht. Zet de radio wat harder en ga gewoon wat meezingen of ga wat doen en laat ze maar even gillen. Laat ze haar gang maar gaan en negeer ze gewoon. Zet ze in de gang of in een hoekje en als ze er steeds zelf uitkomt, zonder iets te zeggen, haar oppakken en terugzetten. Consuquentie, daar gaat het echt om. Negeren heeft bij mij erg goed geholpen. Als ze bezig is lijkt het een eeuwigheid te duren dat geschreeuw en gegil, maar je moet consuquent zijn en laten merken dat jij de baas bent en niet zij. Waarschuw des noods de buren, dan zijn zij op de hoogte van de situatie. Het is erg zwaar maar je kan het allicht proberen. Het is maar een tip, maar ik hoop dat je er iets aan hebt. Succes. Groetjes Margy

 

#8

Hallo collega-moeder,

Jouw stukje sprak mij erg aan. Mijn dochter is 2 en een half en vertoont dit gedrag ook regelmatig! Ik weet dat zo'n dag strijd bakkenvol energie kost en dat je er gek van kan worden.

Wat bij min dochter werkt is proberen de confrontatie uit de weg te gaan, haar net een stapje vóór te zijn. Als je merkt dat ze begint met vervelend gedrag, proberen dit om te buigen. (in mijn geval bijv. Ze staat klaar om speelgoed te gaan gooien richting haar kleine zusje (10 mnd) Ik zeg dan; oh, wat lief ga jij je zusje een speeltje geven?? Geef 't maar in dr handje...) Het kost veel tijd en geduld maar niks zo erg als het slopende continue moeten corrigeren, daar wordt niemand blij van! Zie het maar zo; ze ontwikkelt een eigen ik op dit moment. Ze heeft daar ruimte voor nodig maar jij bent degene die uiteindelijk de baas is.

Ze moet natuurlijk soms ook gewoonweg doen wat jij zegt. Kies twee of drie punten die absoluut moeten gebeuren zoals jij ze wil; bijv, niet slaan, op de stoel zitten als ze eet en luisteren als je haar bij je roept. Als ze daar niet naar luistert moet mijn dochter naar de gang (het duurt even voordat ze doorhebben dat het niet leuk is op de gang; volhouden!) Probeer dit neutraal te doen, niet te boos worden want dat vinden peuters soms juist erg interessant...

Ik moet zeggen dat het mij nogsteeds moeite kost maar ik merk ook dat het zn vruchten afwerpt.

Ik wens je sterkte en hoop dat je iets aan mijn ervaring hebt!

groet Merel

#9

wel waarom je dochter zo reageert is omdat ze op een leeftijd zit dat ze grenzen leert ontdekken.
Ze probeert haar eigen wil door te drijven en door te zetten.
Wanneer jij jou ‘macht’ laat gelden, dan is je kindje daar vaak niet mee akkoord. Ze zal dit ook laten merken. Het is belangrijk dat jij doorzet en niet toegeeft
Het zal de eerste maanden een beetje moeilijk worden, omdat je dochter blijft schreeuwen, maar na verloop van tijd leert ze haar plaats kennen omdat jij niet toegeeft en dan zal het beteren

indien je nog vragen hebt, dan hoor ik wel iets van jou

nathalie

#10

hoi hoi

mijn zoontje van 1 jaar doet dit ook al een tijdje wat ik doe is het gewoon latengaan niet op reageren maar als het te lang duurt pak ik hem op(vaak komt ie zelf naar me toe om het goed te maken) en hem een kusje of knuffel te laten gevenen danweer over gaat ie nog door laat ik hem nog ff gillen of hou ik hem eventjes vast

soms helpt afleiden ook wel maar dta moet je niet te vaak doen ik heb begrepen dat als je dat doet het een soort van beloning is voor het gedrag wat ze tonen

succes en het komt wel goed hoor

groetjes stephanie