Even een vraagje over de ontwikkeling van onze kindjes… Ik heb de laatste tijd steeds vaker het idee dat Joey behoorlijk langzaam gaat… Ik weet natuurlijk dat ik geen kinderen met elkaar mag vergelijken, maar Joey zit nu al een hele tijd op een aantal dingen die hij kan… Het is net of er geen stijgende lijn meer in zit zeg maar.
En daarbij vraag ik me af of dat dan zou kunnen komen door alle drukte en stress die hier de laatste weken toch behoorlijk heerst. Papa die al weken thuis is met zijn geopereerde duim, mama die bijna niks meer kan en al drie keer onverwachts in het ziekenhuis is beland, waardoor Joey onverwachts bij oma en opa ging logeren. Papa doet heel hard zijn best om alles te doen in het huishouden, de verzorging van Joey, de boodschappen en dan nog zijn eigen dingen er bij, maar het lukt hem niet zo goed. Mannen zijn misschien toch niet zulke duizendpoten als wij vrouwen vrees ik. Wat ik normaal aan huishouding, verzorging en boodschappen al voor de lunch gedaan heb, daar doet Danny twee dagen over! Maargoed, ik klaag niet, ik mag al blij zijn dat hij wil helpen.
Tel daar de kerstdagen en de bijbehorende voorbereidingen bij op, en de chaos is compleet.
Joey slaapt normaal altijd tot half 9 's ochtends, maar de laatste weken is hij steeds vaker tussen 6 en 7 al wakker! Ik vraag em af of hij onrustiger slaapt oa ook doordat ik 4 keer per nacht over de krakende overloop loop om naar de wc te gaan. Hij laat zich nauwelijks horen hoor, half negen halen we hem er uit, en dan is hij nog steeds vrolijk aan het spelen. De ochtend is altijd rustig, ontbijten, spelen, fruit eten, spelen, en na de boterham naar bed, net als mama. We slapen dan tot bijna 4 uur, en dan maakt papa ons wakker en ga ik eten koken. Papa speelt met Joey, en direct na het eten is er niks meer met Joey te beginnen. Hij is gefrustreerd, sjagrijnig, niks is goed behalve met harde muziek en veel geouwehoer en druk doen met hem door de kamer dansen. Maar dat is elke avond wel een paar minuutjes leuk, maar daarna toch tijd voor wat rust voordat hij in bad en naar bed gaat. 7 Uur is de bedoeling, maar hij ligt er steeds vaker om 6 uur al in, omdat we echt niet meer weten hoe we de tijd nog kunnen rekken, zo’n drama maakt hij er van! Vervolgens ligt hij een uur tot anderhalf uur wakker in bed! Hij bonkt met zijn rug tegen de spijlen en maakt continu een hmmm mmmm mmmm geluid, net zo lang tot hij in slaap valt. Het maakt niet uit hoe laat hij er in ligt, dit duurt altijd een dik uur! Is dat wel normaal? Ik bedoel, als hij vlak na het eten al zo moe lijkt iedere keer…?
Nou tot zo ver even hoe het gaat hier, maar mijn eigenlijke vraag was over de ontwikkeling…
Joey zit al zo’n drie maanden op het zelfde wat hij kan: kruipen, zelf gaan staan bij bv een tafel, langs de tafel lopen, hij wijst zijn handje, beentje, neusje en voetje aan als ik vraag waar die zitten, hij zwaait maar zegt geen dag, de enige woordjes die hij kan zijn mama (zonder te weten wat het is, tijdens het spelen zegt hij aan de lopende band met verschillende stemgeluiden mama mama mama) en hij zegt die als hij iets aanwijst in een boekje, en op als het eten op is. Dat is alles! Is dat niet weinig?
Hij begrijpt daarintegen wel weer heel veel, bij alles wat er gaat gebeuren praat ik met hem. Ik vraag bv wil je fruit/brood eten, en dan kijkt hij naar de kinderstoel, als ik vraag wil je slapen, kijkt hij naar de deur, als ik vraag pak je speentje maar dan doet hij dat, en hij haalt ook het boekje, de pop, de bal etc op als ik dat vraag, jasje aan, sokjes aan, handje er in (bij de mouwen) ga maar naar de buggy, je stoeltje, naar mama, papa, opa en oma, dat snapt hij allemaal, maar er komt nauwelijks communicatie van zijn kant, op wat voor manier dan ook! Is dat normaal?
Hmmm het si een behoorlijk lang en warrig verhaal geworden geloof ik… vergeef me------> hormonen he hihihi
Hopelijk snappen jullie er iets van, en kan iemand wat vragen beantwoorden…
