Omgaan met temperament

#1

Hoi hoi, al even geleden weer dat ik langs geweest ben. Maar zit dringend om tips.
Dwergje is inmiddels al weer een jaar en een beetje en zijn karakter en pittige temperamentje worden steeds duidelijker. Alhoewel ik m op kan vreten en het een heerlijk ventje is heb ik soms behoorlijk strijd met hem. Ik merk meer en meer dat hij situaties naar zijn hand wil zetten. Een paar voorbeelden.
Hij is s nachts steeds wakker, krijst de boel bij mekaar en als ik dan bij m ga kijken laat hij zich gewoon keihard naar achteren vallen tegen de spijltjes van het bedje en kronkelt krijsend het bed door om te laten zien hoe boos hij is. Zodra ik hem oppak verschijnt er een lach op zijn gezicht en een taa en een die en een deh.
Als ik m niet snel genoeg een hapje eten geeft graait hij het lepetje / stukje brood uit m ijn hand en smijnt het woest op de grond. Bijt vervolgens op zijn eigen vingers en gooit zijn hoofd vervolgens luid krijsend naar achter.
Als hij in de box zit of staat maakt hij woeste geluiden zodra ik naar hem kijk, als ik hem negeer gaat hij gewoon lief spelen.

Mensen kinderen , hij is net 1 maar af en toe…ist net of het al een groter peutertje met driftbuien is.
Mijn vraag is hoe ga ik hier verstandig doch kordaat mee om.
Ik wil toch op een of andere manier duidelijk maken dat hij een grens overgaat.
K kan net als mijn oudste nog niet op de trap zetten.
Hoe “straf” je zo’n ukkie nou verantwoord.
Ik vind straffen overigens wel een erg zwaar woord voor zon uk.
In iedergeval merk ik wel dat ik het wel moet aanpakken anders heb ik straks een kleine tiran in huis.

#2

Heftig hoor, dwergje is veranderd in een klein draakje… Maar je zegt het zelf al: hij gaat wel lief spelen in de box als ik zijn gegil e.d. negeer. Je hebt het antwoord al gegeven: negeren! Is wel moeilijk.

Wat betreft het eten zou ik hem proberen zelf te laten eten. Ik begrijp dat jij zijn brood nog in zijn mond stopt? Wat als je stukjes voor hem neerlegt die hij zelf kan opeten? Het is of zelf brood eten of niet eten Mama laat niet meer met zich sollen. En eet hij geen brood en belandt alles op de grond? Dan gaat zijn broodje weg en heeft hij pech. Hij zal na een paar dagen wel begrijpen dat er met eten niet gegooid mag worden e.d.

Warm eten kan je hem ook zelf laten eten met zijn handjes. Dat vind je misschien wat vies maar als je alles in blokjes aanbiedt, dan gaat dat prima. Hier at ons ventje met 7 maanden zelf zijn warme hap doordat hij kleine stukjes prima zelf in zijn mondje kon stoppen. We legden er wel steeds een vorkje bij voor als hij dat wilde proberen. Gooien met eten is hier trouwens ook: klaar en bordje weg.

Dat huilen en krijsen 's nachts, daar kan ik je niet mee helpen. Dat hebben we 's nachts nooit gehad. Maar volgens mij probeert hij aandacht te krijgen door zichzelf pijn te doen, zo van: als ik me maar achterover gooi en mezelf stoot, dan pakt mama me wel op. Net zoals het op zijn vingers bijten als hij brood op de grond heeft gegooid. Pijn is niet fijn en dan ga je huilen. Huilen om pijn betekent vaak aandacht van mama en dat is nu net wat hij wil

Dus al met al:
zelf laten doen wat hij zelf kan zodat je die strijd niet meer hebt en negeren wat je kunt negeren (ook als hij zichzelf expres pijn doet, je omdraaien en weglopen). Op die manier hoef je hem (nog) niet te straffen maar draai je het negatieve gedrag wel om.

Succes met je ventje!

#3

Hier hetzelfde met Luka, als het niet op zijn manier gaat, dan helemaal niet! Dat geldt voor alles, aankleden, eten, luier verschonen, in bad gaan…
Wij negeren alles, hebben het tot een kunst verheven, lijkt wel. Het is wel moeilijk hoor!

Als hij weigert te eten, nou, dan niet. Hij komt wel weer als hij honger heeft. Dat is meestal al na 5 minuten omdat wij wel door eten en hem dus negeren.
Zijn bord staat daarbij wel wat verder bij hem vandaan, zodat hij die niet op de grond kan gooien…

Wil hij niet in bad? Pech gehad, dan maar krijsen. Ik hoor het al niet eens meer.

Als hij gewoon doet, en rustig prijzen we hem de hemel in. En dat lijkt te gaan werken nu! Hij vind het leuker dat we naar hem lachen en voor hem klappen als hij het goed heeft gedaan. Dus nu begint hij moeite te doen om lief te zijn, om complimenten te krijgen.

Maar het is alles behalve makkelijk hoor! Het is echt doorbijten, af en toe had ik gewild dat ik behang had om hem achter te plakken…

Succes meid!

#4

hey meiden, bdankt voor de tips…hahhahah ja tis me er een. Ik ga de tips die jullie hebben gegeven uitvoeren. Vooral dat negeren. Overigens; zijn brood eet hij wel zelf, warm eten idd nog niet. Brood graait hij (althans hij doet pogingen) uit mijn handen als ik het aan het klaar ben maken en op zijn bord leg. Als ik dan klaar ben met snijden of in stukjes breken dan gooit hij t soms met bord en al boos op de grond.
Dat zelf warm eten zal ik vanaaf eens uitproberen.
Hoe staan jullie overigens m even van de tafel weg schuiven met kinderstoel en al op het moment dat hij boos en dwars gaat doen.
Gebruiken jullie ook wel eens andere time out plekken zoals bv de box of…weet ik het…kinderstoel ofzo. Even een minuutje wegzetten?
Of vinden jullie dat nog niet kunnen?

#5

Lastig he. Ik zou ook zeggen negeren ( is idd moelijk ik ken het) en vooral ook positief gedrag benoemen en belonen ( met leuke aandacht). Dat laatste vergeet je wel eens ( want dan kan jij net even wat voor jezelf doen, haha) maar dat is wel heel belangrijk denk ik.