Hoi hoi, al even geleden weer dat ik langs geweest ben. Maar zit dringend om tips.
Dwergje is inmiddels al weer een jaar en een beetje en zijn karakter en pittige temperamentje worden steeds duidelijker. Alhoewel ik m op kan vreten en het een heerlijk ventje is heb ik soms behoorlijk strijd met hem. Ik merk meer en meer dat hij situaties naar zijn hand wil zetten. Een paar voorbeelden.
Hij is s nachts steeds wakker, krijst de boel bij mekaar en als ik dan bij m ga kijken laat hij zich gewoon keihard naar achteren vallen tegen de spijltjes van het bedje en kronkelt krijsend het bed door om te laten zien hoe boos hij is. Zodra ik hem oppak verschijnt er een lach op zijn gezicht en een taa en een die en een deh.
Als ik m niet snel genoeg een hapje eten geeft graait hij het lepetje / stukje brood uit m ijn hand en smijnt het woest op de grond. Bijt vervolgens op zijn eigen vingers en gooit zijn hoofd vervolgens luid krijsend naar achter.
Als hij in de box zit of staat maakt hij woeste geluiden zodra ik naar hem kijk, als ik hem negeer gaat hij gewoon lief spelen.
Mensen kinderen , hij is net 1 maar af en toe…ist net of het al een groter peutertje met driftbuien is.
Mijn vraag is hoe ga ik hier verstandig doch kordaat mee om.
Ik wil toch op een of andere manier duidelijk maken dat hij een grens overgaat.
K kan net als mijn oudste nog niet op de trap zetten.
Hoe “straf” je zo’n ukkie nou verantwoord.
Ik vind straffen overigens wel een erg zwaar woord voor zon uk.
In iedergeval merk ik wel dat ik het wel moet aanpakken anders heb ik straks een kleine tiran in huis.
