Omgaan met agressief gedrag


#21

ja weet je, wat ik al zei ik heb soms ook net als jij een kort lontje, we blijven toch allemaal mensen?? het zou raar zijn als we dat nooit zouden hebben.
MAAR wat je zei over dat kindje, ja als die moeder echt zo erg is is dat voorspelbaar dat hij ontwikkelingsproblemen krijgt (of zij)
maar rico b.v. die stapt ook op vreemde af en daagt ze uit tot spel. is dat raar of afwijkend dan als kinderen dat doen?? of bedoel je echt de combinatie van de dingen die je noemde? ENfin…
voorbeeld: we stonden op de bus te wachten in een bushokje. daar zat een vrouw en hij ging haar ineens kietelen op haar rug en zei : KIELE KIELE en lag helemaal in een deuk. zij ging erop in en binnen de kortste keren gierde ze beide van het lachen.
nog een voorbeeld; gisteren zaten we bij de huisarts voor controle voor Rico ivm die pseudokroep, en wij zaten er met ons 3tjes (papa ik en rico) en langs mij zat een oud vrouwtje.
Rico pakt die speelgoed dokters koffer, pakt er zo’n “spuit” uit, prikt mij en papa, en loopt vervolgens zonder twijfelen op die vrouw af om haar ook een prik te geven. zij vond het allemaal prima, maar dat bedoel ik dan met dat Rico echt niet 1kennig is. nooit geweest ook niet volgens mij. hij legt heel makkelijk contact en deinst nergens voor terug.
Maar echt een vreemd iemand ineens knuffelen? dat vind ik echt vreemd gedrag, of ligt dat aan mij? als dat nou het enigste is wat ze deed maar als ze ook echt heel extreem gemeen is… lijkt me niet gezond nee.

Ik heb dat ook hoor wat jij zei, ik leg Rico ook soms uit dat mama gewoon haar dag niet heeft. mama een beetje boos of verdrietig is, maar dat rico daar niets aan kan doen. tja meer kun je niet doen!
zij moeten natuurlijk niet de dupe worden van ons verleden… dus het minste wat we kunnen doen is excuus maken als we een keer te chagerijnig hebben gereageerd ofzo.


#22

Esther waarom meld niemand dat voor het kindje helemaal ontspoort?

Liefs Michelle



#23

@Michelle … ik heb buurtbewoners gesproken en als puntje bij paaltje komt, is iedereen bang voor escalaties, men roept maar iets doen? … Ondanks dat je tegenwoordig anoniem mishandeling kan melden. Als meer mensen melding maken dan gaat jeugdzorg ook actie ondernemen. Zoals een van de leidsters zei … het eerste wat ouders doen als je met signaleringen komt is; dat doen wij niet of wie zegt dat! De ouders voelen zich direct aangevallen … het is niet dat ze niets doen maar ze gaan uiterst secuur te werk. Inmiddels zit het kindje in een plus groep dwz een extra ochtend PSZ om vaardigheden te leren en volgens mij wordt het gezin wel in de gaten gehouden. Hoop ik!


#24

Dat hoop je dan maar voor het kindje, je kunt indd anoniem melden en als ze dat allemaal doen gebeurt er misschien wat.
En dan kan er weinig escaleren.

Liefs Michelle



#25
quote:
@Michelle ... ik heb buurtbewoners gesproken en als puntje bij paaltje komt, is iedereen bang voor escalaties, men roept maar iets doen? ... Ondanks dat je tegenwoordig anoniem mishandeling kan melden. Als meer mensen melding maken dan gaat jeugdzorg ook actie ondernemen. Zoals een van de leidsters zei ... het eerste wat ouders doen als je met signaleringen komt is; dat doen wij niet of wie zegt dat! De ouders voelen zich direct aangevallen ... het is niet dat ze niets doen maar ze gaan uiterst secuur te werk. Inmiddels zit het kindje in een plus groep dwz een extra ochtend PSZ om vaardigheden te leren en volgens mij wordt het gezin wel in de gaten gehouden. Hoop ik!

Die psz moet melden als ze dit niet met de ouders kunnen bespreken. Kom nou, je kan dit toch niet laten voortduren als professionals? En in de gaten houden, daar kom je ver mee…niet dus. Professionals kunnen niet anoniem melden, maar laten we hopen dat dit hen niet tegenhoudt. Zou ik wel heel zwak vinden.

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

Gewijzigd door - Mriek op 14 Dec 2011 20:27:01


#26

Ik weet verder ook niet wat er achter de gesloten deuren gebeurt. Ze hebben het met de directie besproken en ja dan kun je alleen maar hopen dat er iets aan/mee gedaan wordt … Zelf heb ik er wat afstand van genomen want ik voelde toch wel dat ik er teveel me bezig was. Willen helpen terwijl het mijn taak niet is. Je kunt nu eenmaal niet al het leed op je nemen …


#27

Nee hoor Esther, dat kan je zeker niet. Dat bedoelde ik ook niet hè?!

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”