En hoe is hij de nacht doorgekomen? Ben heel benieuwd of het vanavond weer goed gaat, vast wel!
Hier slaapt onze zoon met zo’n Nijntje tut. Ik heb er idd ook 2 en ik was ze regelmatig uit. Ik had zelf vroeger ook een olifantje, die had natuurlijk helemaal mijn geur en als die dan een keer in de was was geweest, was het een drama (tenminste, dat vertelde mijn moeder laatst). Dus ik heb er 2, maar hij kan ook wel zonder slapen, want bij de oppas slaapt hij (overdag) ook zonder.
@ Inge deze is nog heel, maar zodra deze stuk is is het over en dat weet ze, ze moest daarom even huilen want ze vind die andere mooier maar das pech.
Groetjes,
Michèle
Wat ontzettend knap van Rico. Ik sluit me bij de rest aan, ik zou ook geen nieuwe kopen. Die ga je veel te makkelijk weer geven, omdat je hem toch in huis hebt. Wat je niet hebt kun je ook niet geven. En idd als hij het vannacht kon dan kan hij aankomende nacht ook weer zonder. Echt meis, dit is de manier om er vanaf te komen. Want zoals Sje zegt ze moeten er tenslotte eens vanaf. Enne met 2 jaar is helaas de babytijd toch echt voorbij.
Groetjes,
Sandra
Het is supergoed gegaan! hij was pas om half 9 wakker en we hebben gek gezongen en dansjes gedaan papa en ik hahaha hij vond het prachtig, Ik moet zo naar de reumatoloog dus hebben we gezegt dat rico nu zo’n grote jongen is dat hij ook zelf een cadeautje mag uitkiezen papa haalt er 2 of 3 uit het rek en daar mag hijd an tussen kiezen.
hij zei vanochtend wel: mama tutje maken?
haha ik zo: nee dat gaat niet schat, je hebt toch lekker geslapen zonder tutje? hij zo: ja!
dus dat komt wel goed.
ik ga gewoon ook geen nieuwe meer kopen! ik luister naar jullie want als ik me mee laat slepen in mijn onrust over de aankomende nachten dan koop ik toch weer een nieuwe. NIET aan denken en luisteren naar mijn digi-vriendjes
Goed zo Rico!!
Enne, ook heel goed als je geen nieuwe koopt!
Heerlijk toch, als hij ervan af is:D
Liefs, Anne
Super van Rico. Hopelijk gaat het vanavond weer zo super.
Danielle is geboren op 7-1-2010
Goed bezig!
En als-ie toch weer om die tut begint te zeuren: Prima, maar dan ruilen tegen het cadeautje wat-ie vandaag met papa uit mag zoeken!
Wedden dat-ie dan ineens geen tut meer hoeft!
Groetekes, Sje
Gewijzigd door - Sje op 26 Jan 2011 13:49:58
Super goed van Rico zeg! En geslapen tot half 9 nog wel. Knap hoor. Kan me voorstellen dat je in de verleiding komt om toch een (reserve) tut te kopen, maar je weet dat hij goed zonder kan, dus zou ik het (denk ik) ook niet doen.
Goed zeg!
Ennu…geen nieuwe kopen nee!
Zou willen dat Aaron ze ook kapot beet maar helaas nog nooit gedaan!
Dan kan ik ook zeggen “sorry ze zijn op in de winkel”!
Gr, Danielle
Rico is vandaag dus met papa naar de speelgoedwinkel geweest en hij had een vis met tanden uitgekozen van 3 jr en ouder. je weet wel dat spel tandjes indrukken en bij 1 tand klapt die bek dicht haha. nou dat wilde hij persee hebben dus dat heeft ie gekregen.
hij slaapt nu ook zonder tut, hij heeft niet gehuild EN we hebben geen nieuwe meer gekocht… sterker nog ik vond nog 2 tutjes in huis in de la, die heb ik net in de prullenbak gegooit
hij had alleen zn boeken uit zn plankje gepakt maar hij is niet uit bed gekomen (zit zo’n kunststof tafeltje met een boekenhoudertje aan zn bed vast) ik heb ze terug gezet en hij zei daag mama.
hij duwde me zo van zich af, ik zo: maar omdat jij een grote jongen bent mag je mama nog welknuffelen
zei hij: nee dag mama daaaaaag
nou zeg! ik vond dat wat minder eigenlijk maar toen ik vroeg: hou je nog wel een beetje van mama? zei hij: ja jou van je!
mijn dropje! wordt te snel groot maar gelukkig kreeg ik nog een hand kus!
Knappe grote knul die Rico! Super zeg dat-ie weer zonder problemen zonder tut is gaan slapen!
En mama is ook stoer dat ze die 2 tutjes gewoon weggegooid heeft! Stoer wijf!
Groetekes, Sje
haha ja ik ben op rico erg trots!! hij heeft weer tot half 9 geslapen en hij vroeg gisteren eigenlijk niet echt naar zijn tut, 1 keer liet hij er vaag wat over vallen.
maar ik snap helemaal niet hoe dit kan. hij heeft vanaf zijn geboorte altijd getut, hoe kan het zo zijn dat hij dat ding eigenlijk niet eens mist?
en hoe kan het dat nu hij ineens dingen doet die een grote jongen doet: drinken uit een beker, van een lepel eten (best goed) in een peuterbed slapen EN zonder tut ineens… dat hij ons ineens bijna weg kijkt als hij gaat slapen? zovan: ja daag mama laat me nou maar?! ik vind dat best wel moeilijk eerlijk gezegt. het is niet zo dat ik er heel erg mee zit omdat ik toch wel weet dat ie me de liefste mama vind haha… maar het is wel effe een hele switch!
Daarentegen brult hij wel de boel bij elkaar als ik de deur uit moet… dus dan zit ik wel weer tegen school op te hikken, ik bedoel, nu is papa er om hem op te vangen en dan gaat het na een paar minuten weer beter. Dadelijk moeten wildvreemde hem opvangen, ik vraag me af hoe dat gaat…
maar hij wordt ineens zo groot! en het is net alsof hij afstand creeert op bepaalde momenten zovan: nee IK doe dat, jij hoeft niet te helpen!" en"ga maar ik hoef niet geknuffelt te worden als ik ga slapen. 1 snelle kus en dan: dag dag mama, en hij duwt me zo weg.
is dat normaal?
hahaha dat had hij zeker! nmaar wel echt toevallig michelle, eerst dylano nu rico en het was zooo noodgedwongen hier! misschien juist alleen maar goed want ik durfde zo’n situatie zonder dat het noodgedwongen was vast toch niet aan
Zeggen ze niet dat loslaten en zich losmaken van de ouders begint in de pubertijd? Misschien geldt dat ook wel voor de peuterpubertijd
Super hoor dat het nog steeds goed gaat. Zo zie je maar dat die speen een gewoonte was geworden en die zuigbehoefte allang weg is
@Freubeltje: ja inderdaad, maar ik denk dat het voor hem niet zo zeer een zuigbehoefte was maar een manier om met 1 ding bezig te zijn: tot rust komen om in slaap te vallen. en eventueel als troost bij een nachtmerrie.
Maar over dat loslaten.
of loskomen of wat dan ook. ja dat begint idd in de echte puberteit, dat weet ik, maar hij heeft nu zo’n behoefte om alles zelf te doen en hij duwt me gewoon elke avond weg als ik hem een kus heb gegeven.
danwil hij een kus knuffel en dan is het snel: dag daag . terwijl voorheeen hij moeite had als ik wegging.
dus nu is het ineens van het ene naar het andere uiterste en heb ik moeite met die switch, want dan is het net zovan: ik heb jou niet echt nodig mama.
ja ik weet dat dat niet zo is natuurlijk maar zo voelde dat wel op dat moment.
Nu heb ik zoiets van: hij wordt gewoon groter en is een geheel eigen individue en dat wil hij me gewoon laten weten. dat hij ontdekt heeft dat hij een eigen persoontje is en dat hij best al een grote vent is en mama niet meer zo nodig heeft als eerst. OF dat hij zoiets heeft: ga maar gewoon want ik weet dat je er morgenvroeg weer bent! Terwijl het eerst heel erg was he die angst om alleen te zijn of dat mama of papa niet terug komt. en daarom gaan ze huilen als papa of mama weg gaat. En nu hij wat ouder is beseft hij dat we toch wel terugkomen, hij is inmiddels gewoon gewend dat je hem naar bed brengt, hij gaat slapen en dat wij er s’ochtends weer zijn.
Als hij over een paar weken naar de psz gaat dan is dat weer even crisis vrees ik, omdat hij dan op een vreemde plek achterblijft en hij dan misschien wel denkt: komen ze nou wel of niet terug?
ik hoop dat hij uberhoudt meteen de link legt van: ik dacht dat eerst ook als ik naar bed ging en toen kwamen ze ook gewoon terug, dus dan zal dat nu ook wel zijn
