Ik trek vanmorgen in alle haast (want weer een werkdag) Erik een leuk bruin broekje aan met uiteraard een mooi bijpassend truitje (haha) en hoppa: op weg naar opa&oma voor hun wekelijkse oppasdag.
Kom ik Erik vanavond weer halen, heeft 'ie ineens een ander broekje en truitje aan. Oma: “Is het je niet opgevallen dat Erik een veel te klein broekje aanhad?” Mama: “Euhm…nee?” Had 'ie maatje 80 aan, terwijl 'ie sinds kort in maatje 92 zit!!! Nou moet ik ter eigen verdediging zeggen dat 'ie qua lengte nog goed kon, dus dat ik me daarom heb verkeken denk ik. En ik had de broek aangedaan terwijl Erik lag en toen was z’n buikje natuurlijk platter dan als 'ie had gestaan. De broek zat zo strak dat 'ie z’n benen niet eens meer kon krommen om op de bank te klauteren…
Dus oma is met hem in z’n maillot (gelukkig was het lekker qua temperatuur) naar de dichtstbijzijnde Prenatal gereden en heeft 'm een mooie nieuwe broek en trui cadeau gedaan. Als het niet zo genant was, zou ik 'm vaker te kleine kleren aandoen als 'ie naar opa en oma gaat…
Groetjes,
M
