Oef


#1

hoi allemaal sinds twee dagen word sofie helemaal overstuur wakker uit haar middagslaapje, ik krijg haar dan het eerste half uur niet stil, ze krijst, slaat,strekt zich uit, tranen van woede stromen over haar wangen… is dit nu peuterpubertijd
?
net wilde ze me ook nog effe bijten omdat ik haar armen in de houdgreep had omdat ze zichzelf aan het slaan was

Kussies


#2

Gefeliciteerd! Ja, jullie zitten midden in de begin fase van de peuterpubertijd… Fijn he Kim?? Tis hartstikke zielig, want Sofie voelt zich ook totaal onbegrepen. Dit gaat allemaal nog wel weer over, dan zijn er ook weer leuke tijden, maar het blijft voorlopig wel terug komen, in meer of mindere mate…

Zo weer op naar een heldendaad, zoefff SuperMoooo


#3

ja hoor kim hier ook

kaitlyn word ook krijsend wakker,en als je dan wilt troosten gaat ze zich verweren pfffffffff.en dan moet ik ff met stem verheffen ff tot haar door dringen en dan gaat het weer en dan komt ze mama aaaiiiii

en dan zijn we beneden en dan lijkt er wel of er niets is gebeurd gaat ze als een vrolijke meid verder

groetjes bianca


#4

nou bianca, ze kijkt gewoon langs me heen hoor, lief zijn strelen, stem verheffen niets dringt tot haar door, zal hopelijk minder worden maar ik moet de toverformule nog vinden voor dit gedrag

Kussies


#5

Ja Ja kim hier net ff anders maar ook erg driftig geen land mee te bezijlen dan stampen op de grond gewoon gillen noem maar op, ze zeggen het gaat over ik hoop ook erg snel want pffffff…

Tries


#6

Kan het ook zijn dat ze te druk is geweest Kimmie? Dat ze dat doorvoert in haar slaap? Mandy had dat ook zo erg!

Maar inderdaad je moet er even doorheen! Mandy begon op een gegeven moment met haar hoofd te bonken op de grond/muur/bedje! Errug vervelend vond ik dat!

Liefs ellen


#7

Dan denk ik dat ik er ook zo een heb.
Bonkt gelukkig niet met zijn hoofd ergens op, maar wat niet is kan nog komen

Heeft de laatste tijd wel vaker van die nukken, als hij zijn zin niet krijgt dan gaat hij gillen. Heb nu alleen al een paar dagen gehad dat het niet over gaat, gaat over in huilen en dan weer gillen. Als ik hem dan troost dan is het weer over.
Is helemaal niet de lucas die ik ken. Eigenlijk best wel zielig.

Zal dus ook wel een beetje aan het “puberen” zijn.

Groetjes Miriam


#8

hoera, ik ben net uit deze fase, maar ik weet uit ervaring dat je er helemaal maf van kan worden, maar met heel veel engelen geduld kom je er wel! Mijn persoonlijke ervaring is wel, dat als je altijd probeerd rustig te blijven, dat op een gegeven moment mijn dochter ook weer wat rustiger werd. Ze is nu 2 en een half en als ze nu s’nachts wakker word roep ze heel hard mamma en als ik dan snel kom, blijft de paniek achterwege!
Dus hou vol en stay kalm. Succes!

joepie