Nu al oud en nieuw stress

#1

ik heb nu al geen zin in oud en nieuw ik heb het al 10 jaar niet gevierd maar heb aan mijn kids beloofd om het dit jaar wel te vieren
ik zal even uitleggen waarom ik het nooit vier.
tijdens de eeuwisseling lag ik in het ziekenhuis en heb ik na vier maanden zwangerscahp ons kindje verloren en dus sinds die tijd heb ik het niet meer gevierd ik kan het gewoon niet opbrengen ik blijf altijd denken ons kindje zou nu zo oud zijn
ik weet dat het overdreven is na 10 jaar maar ik kan niet loslaten.misschien komt het omdat het op zo´n feestdag is gebeurd.het is niet zo dat ik elk jaar in huilen uitbarst maar het speelt wel af in mijn hoofd.
kom ik er ooit nog vanaf en hoe kan ik op een sobere manier toch voor mijn kids een oud en nieuw feest organiseren want zij weten ook niet eens waarom we het niet vieren.natuurlijk komen ze elk jaar even naar het vuurwerk kijken en wensen we elkaar gelukkig nieuwjaar maar dat is het dan ook.
maar ik ga het liefst voor 12 uur mijn bedje in!

before you judge me, try hard to love me

#2

He gatsie kan me voorstellen dat je dat niet leuk vind. Msschien als je dit jaar ziet hoe je kinderen genieten van al het moois en lekker dat het het voor jou een beetje nmakkerlijk maakt. En misschien als je je bedenkt dat jouw engeltje daarboven net zo geniet van alle mooie kleurtjes dat er misschien een klein lachje op je gezicht komt. Heel veel sterkte meid. Oh ja en praat er wel met je man over he. Dan kan hij je steunen.

Groetjes,

Michèle

#3

jeetje zeg, even een paar vraagjes. Ben je ook niet van plan dit ooit aan je kinderen te vertellen? Wil je het dan nu weer elk jaar gaan vieren, of is dit eenmalig?

Goh moeilijk hoor! Weet eigenlijk niet zo heel goed wat ik moet schrijven!

#4

ja voor mijn kinderen wil ik het wel elk jaar gaan vieren en of ik ze ooit zal vertellen weet ik niet want ze hebben er eigelijk niks aan om te weten maar ja andere andere kant hebben ze er ook recht op wie weet in de toekomst ooit

michele …

quote:
En misschien als je je bedenkt dat jouw engeltje daarboven net zo geniet van alle mooie kleurtjes dat er misschien een klein lachje op je gezicht komt
</BLOCKQUOTE id=quote>
dat heb je heel mooi gezegd je je hebt helemaal gelijk kreeg spontaan tranen in mijn ogen

before you judge me, try hard to love me

#5

helemaal nie gek hoor meid dat je hier na 10 jaar nog mee zit het is ook heel wat om iemand te verliezen geboren of ongeboren!
aan de andere kant je hebt 2 mooie kindjes die hun mama ook nodig hebben… en oud en nw is natuurlijk een rottige avond… maar hun zegt het misschien niet zo veel probeer het gewoon een jaartje… en misschien door het plezier van je kindjes kan je het een beetje loslaten, vergeten gaat toch nooit lukken en da hoeft ook noway!

#6

suger ja juist daarom ! dat is ook de reden dat ik het dit jaar wel ga vieren hoe uitgebreid weet ik nog niet maar zij hebben er recht op
ze hebben er nooit wat van gemerkt ofzo het is iets wat zich binnen in mij speelt.
iig gaan we het ditjaar gewwon proberen om er iets leuks van te maken

het gekke is ook dat ik de rest van het jaar er niet veel meer aan denk maar echt als het zicht van oud en nieuw in beeld komt dan komt het weer omhoog dat is dan wel echt een nadeel dat het juist op die dag is gebeurt want dan vergeet je het niet zo snel (weet niet of je het anders uberhoupbt wel kan vergeten)maar er moet nu maar eens een punt achter komen te staan.
wellicht even een kaarsje branden met de kids en dan lekker smullen van de appelflappen en oliebollen.we gaan er gewoon voor!

before you judge me, try hard to love me

#7

ja, of samen met je man een sierpot ofzo voor hem afsteken,
zodat hij daarboven ook kan meegenieten van de mooie kleuren,

#8

Ik kan mee heel goed voorstellen dat je dit moeilijk vind! Ik kan je verzekeren dat dat verdriet nooit weg zal gaan, en dat je die dag altijd er aan zal denken. Maar ik denk dat het wel goed is om oud en nieuw gewoon te vieren, ook voor je zoons. Wat al eerder verteld werd, steek een mooie sierpot aan voor je engeltje, of een kaarsje branden.

Wij zijn ons eerste kindje na 24 weken zwangerschap verloren. De avond voor de verjaardag van mijn schoonmoeder realiseerde ik me dat ik de baby nog helemaal niet gevoeld had. De volgende ochtend ben ik naar het ziekenhuis gegaan en hoorden we dat de baby was overleden. Het was dus de verjaardag van mijn schoonmoeder. In februari zullen we voor de vierde keer een hele dubbele dag hebben. Het feestje van mijn schoonmoeder, maar ook het terugdenken aan die verschrikkelijke dag! Ik vind het heel moeilijk om die dag blij te zijn, en ook mijn schoonmoeder vind dat. Ze heeft zelfs voorgesteld haar verjaardag niet meer te vieren, maar dat wou ik niet. Mijn zoontje Jayvey* is twee dagen later geboren, en die dag hebben we als ‘‘zijn dag’’. De de verjaardag moet gewoon weer de verjaardag worden, al lukt dat in mijn hoofd nog niet

Wij willen zelf trouwens wel dat Joey en Jessey weten dat ze nog een oudere broer hebben. Ze gaan ook gewoon mee naar zijn grafje. Ik heb zelf namelijk een oudere broer die bij de geboorte is overleden, en mijn ouders hebben dit pas aan mijn broertje en mij verteld toen wij 11 en 12 jaar waren. Dat was hun keuze, (was ook een hele andere tijd dan nu) maar ik vond het vreselijk dat mijn ouders dat verdriet nooit eerder hebben gedeeld met ons. Ik had het graag eerder willen weten, dan had ik nu waarschijnlijk meer het gevoel gehad dat ik eigenlijk een broer zou hebben, nu is het alleen een wetenschap, en geen gevoel, snap je?

Ik hoop dat je ondanks je verdriet toch een mooie oud en nieuw kunt hebben. En jullie engeltje zal vast meegenieten van bovenaf, als hij zijn broertjes en papa en mama zo’n gezellig feest ziet vieren!

Groetjes Anouk

#9

10 jaar, 1 jaar, 25 jaar, het maakt allemaal niets uit.
Tijd heelt alle wonden, zeggen ze, maar dat vind ik niet waar.
Verdriet is niet iets wat je zomaar “wegzet” omdat het “al” een aantal jaar geleden is gebeurd.

Probeer het eens dit jaar, misschien valt het wel mee.
Misschien ook niet, en dan ben je ook vrij om het de volgende keer weer anders aan te pakken.

Hoe dan ook, zolang het uit je hart komt, is niets vreemd.

Lilypie First Birthday tickers