Zitten we gezellig op Kerst te vieren bij mijn ouders, samen met mijn opa en oma, oom en nicht. Natuurlijk komt er dan iets lekkers op tafel, in dit geval schuimkransjes. Luka vind ze heerlijk en natuurlijk mag hij er ook een hebben!
Die dingen zitten barstenvol suiker, en Luka wil daar de laatste tijd nog wel eens last van hebben met slapen… Hij slaapt dan moeilijker in, en dat willen we natuurlijk niet met Kerst!
Dus Luka heeft er eentje op, en ‘vraagt’ ( lees: wijst en zegt :“Tie!”) om nog een kransje. En papa zegt dus nee. Luka gaat gewoon zonder te muiten verder met spelen, maar begint mijn oma te zeuren! ’ Ach, laat die jongen, het is Kerst!'
Het een en ander uitgelegd en verder niet meer over gehad, zie ik ineens dat ze Luka stiekem nog zo’n kransje geeft!!!
Natuurlijk wat van gezegd, wat niet aankwam, maar goed…
Om een heel lang verhaal kort te maken, dit heeft mij oma ‘s avonds tot Luka om 19.00 uur naar bed ging nog zo’n 2x gedaan met de kransjes (terwijl mijn moeder die al van tafel had gehaald), 2x een ‘drupje’ geven van haar borreltje en dan nog eens een slokje koffie ’ want dat kan geen kwaad’ !!!
Echt waar! Als je al 3x hebt uitgelegd waarom het niet mag en dat wij bepalen wat er gebeurt, en zelfs mijn moeder er wat van zegt tegen mijn oma, welk deel snap je dan niet? Hoe duidelijker moeten we het maken?
Vreselijk! Ik was zo boos, ook mijn man natuurlijk!
Volgende keer ga ik gelijk naast mijn oma zitten en zorg ik dat Luka er niet bij kan komen, tjonge!
Moest het ff kwijt hoor, ik snap dit soort dingen echt niet!
En wat leuks, hoe waren jullie kerstdagen?
