Nog steeds problemen op het kdv

[Rainbow]

Ik heb weleens gepost dat het niet goed ging met Eva op het kdv. Dat is een paar weken geleden en nu gaat het helaas nog steeds slecht. Het lijkt erger te worden!

Eerst dachten we dat ze weinig aansluiting vond in de groep, maar dat blijkt niet zo te zijn. Als ze binnenkomt, komen er meteen vriendjes om haar heen staan. Ze wordt dan erg verlegen en gaat huilen. Haar grote vriendin wil ook nog steeds graag met haar spelen, maar Eva weert dat zelf af. Het ligt niet aan de andere kindjes, maar echt aan haar. Ze wilde vanochtend absoluut niet spelen en is zelf in bed gaan liggen. Niet normaal! Ik herken haar zo echt niet! Thuis is ze altijd opgewekt, niks aan de hand. Ze vroeg of het weekend nu voorbij was en of ze nu weer moest gaan spelen. Ja dus. Toen ging het mis en moest papa haar huilend achterlaten. Ze bleef stokstijf in de gang staan. Ze had woensdag toen ze in de groep fruit gingen eten, ook nog flink overgegeven waar iedereen bij was. Dat maakt het er ook niet beter op, want nu denkt ze dat spugen bij het dagverblijf hoort en koppelt ze ziek zijn daaraan. Vervelend!

Wat moet ik hier nu toch mee? Ze sluit zichzelf helemaal af! En wat ik zeg: kindjes willen zeker met haar spelen, dat is het niet. Laatst kwamen we een jongetje uit de groep tegen en dan zegt ze ook helemaal niks? Ik ga met de leidster praten, maar wat kan dit nou toch voor gedrag zijn? Ik ben normaal wel nuchter, maar langzaamaan maak ik me wel zorgen om haar en haar weinig sociale gedrag?

Wat vinden jullie?

Groetjes Rainbow

[MarselenDiana]

Ze is natuurlijk nog wel op een leeftijd dat haar eigen wereldje
van haarzelf is, samen spelen is nog erg moeilijk.

Wat doen de leidsters van de groep er mee?
Als zij haar er goed in begeleiden komt het wel goed.
Ze hóéft ook niet (de hele tijd) met de andere kinderen te spelen.
Rustig op een eigen plekje met wat speelgoed zitten is geen ramp.

M.

[Mriek]

Ik snap dat je het vervelend vindt. Tegelijkertijd denk ik dat er niets ergs aan de hand is, qua haar sociale ontwikkeling. Spelen met vriendjes, het is heel leuk, maar zeker nog niet per se normaal voor deze leeftijd. Lijkt me goed om erover te praten met de leidsters, hoe zij het zien en wat ze er eventueel aan willen/kunnen doen. Vertelt Eva er zelf iets over?

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

[Rainbow]

Nee, ik begrijp inderdaad dat samen spelen nog veel gevraagd is. Maar Eva slaat echt helemaal dicht als andere kindjes iets aan haar vragen. En ik vind het vreemd dat ze liever slaapt dan speelt, terwijl ze dat eerst echt nooit deed? Ze houdt niet van te veel drukte, maar zij heeft wel het andere uiterste? We zijn bang dat ze steeds meer in zichzelf keert en dat kan niet de bedoeling zijn!

Eva zegt zelf helemaal NIKS. En haar leidsters weten het ook niet. Die betrekken haar overal bij en houden het in de gaten, maar ze weten niet wat de aanleiding is voor deze omslag in gedrag? Er is volgens mij een keer iets gebeurd daar (en dan bedoel ik gewoon een kinderakkefietje hoor, ik ben niet bang dat het iets ergs is) en dat onthoudt ze.

Samen spelen hoeft niet constant (wil ik zelf ook niet met haar, soms wil ik ook even gewoon iets voor mezelf doen), maar jezelf afzonderen door te gaan slapen? Mwa, vind ik niet echt ok? Ik ben meestal van: huppakee! Ik ben daar veel makkelijker in dan papa, die soms - vind ik - te zoetsappig is in dit soort dingen. Maar nu vind ik het ook wel minder…Ze moet er wel 16 uur per week heen?

Groetjes Rainbow

[lalala]

Lastig hoor!!
Ik zou toch proberen er bij Eva naar te vragen en dan geen suggestieve vrgen stellen, maar gewoon open vragen, zoals:
Vind je het leuk op het kdv?
Met wie speel je weleens en wat dan?
Je was zo stil, was was er? Waar dacht je aan, enz…
Ook kan je naar specifieke situaties vragen waarin Eva dit gedrag vertoonde bij de leidsters en dan aan Eva vragen waarom dit zo was. Wellicht kom je dan verder…

Seth heeft het ook erg moeilijk gehad met naar het kdv gaan, had het wel naar zijn zin, maar vond het wel lastig. Hier praatte ik veel met hem over en nog steeds elke avond voor we naar het kdv gaan, hierdoor heb ik wel het idee dat het hem rust geeft dat ik aan hem denk, ik weet wat er is. Maar ik kan hem dan ook uitleggen dat het wel noodzakelijk is dat hij erheen gaat (hij leert dat het erbij hoort).

Ik hoop dat het werkt. Ik probeer in de gesprekken met Seth wel begrip te tonen voor wat hij denk, maar ik probeer hem ook de positieve kanten te laten zien.
Succes!! Ik begrijp je gevoel echt helemaal!

Liefs, Anne

[Rainbow]

Ja, we laten haar ook altijd over het kdv vertellen. Wat ze hebben gedaan, wat ze heeft gegeten, wat er leuk was…laatst waren ze bij de dieren gaan kijken en dat vertelt ze dan wel. Maar als ik vraag met wie ze speelt, zegt ze: ‘Met niemand’. Wie zijn je vriendjes? ‘Niemand’. Terwijl ze wél vriendjes heeft, ik ken de kindjes waar ze graag mee speelt. Raar dat ze net doet alsof ze alleen is? Verder zegt ze er nooit wat over, je moet alles er uit trekken. Dan denk je na een tijdje ‘Laat maar’. We willen er ook niet te veel over doorzagen. Ik denk dat ik het nog eens overleg op het kdv, verder doen wij eigenlijk alles om haar te helpen.

Gisteren zei een schoonzusje van mij dat haar zoontje ook zo was op het kdv en dat het nu op de basisschool nog steeds zo is. Ik vind het jammer dat ze het zo moeilijk heeft, maar gelukkig steunt het me wel dat ze niet de enige is. Het blijft wel moeilijk zo!

Groetjes Rainbow

[kringeldingetje]

Heel herkenbaar. Merel heeft het ook en hier op het kdv geven ze juist aan dat we er wel wat mee moeten. Merel trekt heel erg naar de leidsters toe en die proberen haar dan weer terug te leiden naar de andere kinderen. Dat gaat wel stapje voor stapje iets beter. Maar dan ook echt met hele kleine stapjes. Bij Merel merk ik wel dat ze heel onzeker is en bang is om wat fout te doen. Ook loopt ze qua motoriek wat achter en dat merken we nu heel goed aan haar.

Groetjes Natasja

[Rainbow]

Oh wat je zegt Kringeldingetje herken ik bij Eva ook. Laatst hadden ze carnavalskleding op de groep en Eva zocht een Hawairokje uit. Ze trok er lintjes uit en haar favoriete leidster zei terecht dat ze dat niet zo leuk vond. Was Eva helemaal door van slag. Ze vindt het erg als ze iets fout doet. Ik denk ook dat het onzekerheid is en daarom wil ik er zelf ook wel meer mee. Niet meteen hoogdravend, maar ik wil er wel serieus mee omgaan. Ik snap die onzekerheid alleen niet, want wij prijzen haar altijd als ze iets goed doet en thuis is ze gewoon zo anders.

Groetjes Rainbow

[Jmama]

Ze is er klaar mee en wil naar school! hahah dat is het enige dat ik kan bedenken! J had namelijk ook een tijdje dat ze heel vervelend was op haar schooltje!

[Kimmetje]

tja als ik zo kijk naar die 4 van mij die weliswaar niet naar kdv zijn gegaan maar wel naar Psz…

3 verschillende kinderen , wel 3 keer erg in zichzelf gekeerde kinderen alledrie op andere manier en met andere gevoelens van mams. maar nu nog zijn ze erg op zichtzelf gericht en niet de populairste kinderen van de klas zeg maar.
Sofie is nu 10, wat ze deed op de PSZ wa gewoon zich terugtrekken en rustig 1.5 uur schilderen op het zelfde A4tje… als die leidsters niet ingrepen zat ze er nu nog bij wijze van… in gr 7 zit ze dus met 32 kinderen helemaal in zichzelf gekeerd heerlijk verdiept in haar boek, rekenwerk of geschiedenistoets… als haar meester haar er niet bij terug haalt dan merkt ze niet eens dat de bel gaat etc…

Victor heeft op de PSZ geen woord gezegd in 1.5 jaar, er werd me zelfs geadviseerd naar logopedie te gaan… want hij kon niet praten… zodra we naar buiten liepen kletste hij mij de oren van het hoofd dus daar lag het niet echt aan,
hij zit nu in gr 5 en krijgt pas nu door hoe het werkt in de maatschappij! dat je vrienden kan maken en daarmee afspreken… dat het niet erg is dat je niet van voetbal houd maar dat je wel kan zeggen dat het leuk is dat Fc twente gister van Psv heeft gewonnen als het gesprek van je vriendjes daarover gaat.

Alexander op de Psz heeft 1 vriendje gemaakt, door dik en dun waren ze samen… alleen hij ging naar andere basisschool maar woont wel gelukkig dichtbij

Toen dat jongentje hier van de week voor de deur stond met zijn papa en zei: Alexander ik heb je soo gemissst… smolt mijn hart maar dat van Lex ook en hij zei, Oké thije ik ga met je voetballen, maar alleen vandaag daarna nooit meer…

zo sociaal was ie dus…

en ik denk dat madam emily een pedant trutje gaat worden wat gaat stampvoeten als de andere meisje op de Psz niet gaan doen wat zij wil…

groetjes Kim, mama van Sofie,Victor ,Alexander & Emily!!




“Opvoeden is een kind te helpen worden wat het is”

[Rainbow]

Ik heb maar een raar kind! Ze was vanmiddag helemaal vrolijk op het kdv en ze speelde ook prima. Thuis was ze enorm druk, dansen, zingen, grappen maken. Niks aan de hand en de Eef die ik ken! En dat na een ochtend vol gebrul? En dat was allemaal nog voordat ik met een nieuwe fiiets (overgenomen hoor, ze krijgt niet zomaar een gloednieuw fiets!) aan kwam zetten! Kun je nagaan. Toen ze die fiets zag, ging ze uit haar dakje en wilde ze metee n fietsen. Het gaat dus duidelijk op en af.

Ik hou het wel in de gaten en ga haar zelf woensdag halen. Eva kan soms ook echt helemaal niks zeggen, alsof ze je niet hoort. Misschien wel een idee om ze eens op te laten schrijven wat ze doet, want wij weten dat niet en soms zou ik wel willen dat ik mee kon kijken. Ik ga het eens vragen!

Groetjes Rainbow

[kringeldingetje]

@Rainbow; Hebben jullie geen welbevindengesprek gehad rond 3,5 jaar. Wij hadden deze vorige week en daaruit bleek wel dat ze Merel heel erg goed en veel observeren. De leidster heeft bij ons in december ook al aangegeven dat we wel wat moeten met het sociaal-emotionele van Merel. Ik herken mezelf heel erg in haar. Ik was vroeger net zo en heb daar in mijn schooljeugd veel last van gehad met pesten en zo. En dat wil ik koste wat het kost voor haar vermijden. Voor zover dat kan. Wij proberen het wel zoveel mogelijk op te pakken, maar ik probeer ook weer een beetje afstand te nemen ervan. Omdat ik haar door mijn schoolverleden soms teveel wil pushen en dat werkt weer averechts. Het blijft lastig vind ik.

Groetjes Natasja