Hehe, hier ben ik ook weer even. Ik zat er even doorheen, maar het gaat nu weer beter.
Ik zat lichamelijk (moe, moe, moe en misselijk) en geestelijk (zorgen, zorgen, zorgen) even niet lekker. Ik ben nog wel moe en misselijk, maar dat komt (en dat had ik al aan een aantal meiden hier verteld) door een leuke reden: ik ben in verwachting!
Die zorgen waren dus voornamelijk om werk, mijn beoordelingsgesprek kwam eraan en ik werd opeens erg onzeker, maar ik heb voornamelijk maar lovende woorden gehoord, dus dat viel 200% mee, en of ik wel ‘echt’ in verwachting was, en dat is vanochtend bevestigd door een kloppende hartje bij de huisarts.
Nu flink bijlezen: Ik zal vanavond even alleen de pakkende koppen lezen, de rest morgen.
Groetjes Carola 04.09.1972, moeder van Jens 20.03.2001 en Mats 08.02.2003