Nog een respect topic, jullie mening

#1

Morgan zit nu in de “kijk mamma die mevrouw is dik he” fase. Ik probeer dit nu al meteen af te leren door haar te leren dat dat niet lief is als ze dit zegt en dat mensen daar verdrietig van worden. Ik ben zelf op gegroeid met een vriendje wiens broer spierdystrofie had. Hij zat in een rolstoel maar dat zag ik niet. Ja ik zag het wel maar voor mij was hij nou eenmaal zo maar niet anders dan een ander mens alleen maar omdat hij in ern rolstoel zat. Mijn broertje is opgegroeid met een jongetje dat door een koortsstuip een zware hersenbeschadiging had gekregen en zwaar gehandicapt is. Ook hij heeft van dichtbij gezien en geleerd dat deze mensen ook mensen zijn, ergens hoop ik bijna dat ik ook kennis krijg aan iemand met een zichtbare handicap en dat morgan zo leert dat iedereen anders kan zijn maar wel gewoon mensen zijn ipv dat ze weg kijkt om ze anders zijn. Ik maakt dit zo vaak mee dat een kind roept mamma die meneer/ mevrouw is raar en dat een ouder zegt ja kijk maar niet. Waarom kan daar niet meer aandacht aan gegeven worden door ouders, die mensen mogen van mij meer respect krijgen.
Laatst zagen wij een meneer met een groot litteken in zijn gezich en nek. Duidelijk een brandwond dus morgan kijkt en wijst en zegt mama wat heeft die meneer. Dus ik antwoord hard genoeg dat ook de meneer het hoorde dat die meneer een ongeluk had gehad en veel pijn had gehad en dat je dat nog kon zien, Oh zegt ze das best wel zielig. De meneer waar het over ging keek ontroerd, want hij kon het niet verbergen en ik was er eerlijk over en morgan accepteerde het zonder dat hij bespot werd of als paria behandeld. Deze mensen vragen er ook niet om om er zo uit te zien.
Ik kaart dit nu aan omdat we het hebben in een ander topic over respect naar leraren en leraressen maar ik vraag me af hoe jullie hier verder mee om gaan.

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>

#2

Ik vind dat je het hartstikke goed verwoord naar Morgan … Zo zou ik het ook doen. Laatst kwamen we een man tegen die een sigaretje aan het roken was op een bankje, zegt Fabienne; mama dat is vies he wat die man doet.
(slik) Ja, dat smaakt niet lekker Fabienne en het s ook niet gezond. Die man kon er wel om lachen … Mjah, ik vind wel dat ik een eerlijk antwoord moet geven aan mijn kind, ongeacht of die man zijn sigaret lekker vind.

#3

ja dat zijn dingen die je ook gaat tegenkomen, vorige week een man bij de winkel in rolstoel,zonder benen, stond madam ook meteen met dr neus bovenop …'waar is jou been ?'
ow kind dacht ik ; maar die meneer die zegt, die liggen onder de auto… (ook handig dadelijk kind autotrauma) maar ze zegt 'owkay en toen was de kous ook af, en in de speeltuin hier speelt ze geregeld met een autistisch meisje van 19 … eerst vond ze het eng… want zij maakte hele ongecontroleerde geluiden en ze dacht dat ze moest huilen, maar de vader van het meisje legde uit dat ze juist die geluidjes maakte uit blijdschap dat ze lekker in het zand speelde zijn ze beste maten hahahhaa

Pippy is geboren 17.07.2009

#4

Prima uitgelegd zo Michèle van die meneer met dat litteken.

Ik denk dat je op zo’n moment best gewoon eerlijk mag zijn tegen je kind als je dat op zo’n manier doet dat je ook duidelijk laat merken dat je de persoon om wie het gaat in zijn of haar waarde laat.

Morgan is niet de enige die zo’n opmerking maakt, misschien was ze wel de tiende die dag!

Gewoon zo netjes en luchtig mogelijk eerlijk antwoord geven op de vraag van je kind, is helemaal niks mis mee vind ik. En als je het genant vindt om antwoord te geven omdat een bepaalde vraag echt gewoon genant is (want je weet maar nooit met die kleine moppen), dan kun je ook gewoon zeggen “Weet je wat, als we straks thuis zijn zal ik je zo goed mogelijk antwoord geven op je vraag. Afgesproken?”

Dan weet de persoon over wie de vraag gaat dat je zelf ook graag zo discreet mogelijk met de situatie omgaat.

Zodra je op zo’n moment geheimzinnig zou gaan doen, of zou gaan fluisteren of wegmoffelen, maak je de situatie voor alle partijen alleen maar vervelender.

Groetekes, Sje

#5

Prima opgelost, zou ik zeggen! J ziet hier natuurlijk genoeg narigheid, maar ook ik ben er eerlijk over, het heeft geen zin om het onder stoelen of banken te steken. En weet je dat mensen met een handicap juist deze open vragen van kinderen waarderen. Mijn moeder heeft een hele tijd ivm bekken problemen bij mijn laatste zusje in een rolstoel gezeten, dan word je dus vooral door volwassenen niet voor vol aangezien, terwijl kinderen gerust naar je toelopen en vragen; wat is er met jou aan de hand? Prima toch, beter dan genegeerd te worden, ik denk dat ze daarom dit jaar ook een rolstoelpiet in het sinterklaasjournaal hebben gedaan, en dat vind ik een prima initiatief!

@ sugars; ik denk dat die man het best kon waarderen, en kinderen denken echt nietzo ingewikkeld als wij met bloed etc, misschien dacht ze wel dat ze achter gelaten zijn in de wagen!


#6

Helemaal goed toch?! Gewoon eerlijk zijn en dat weet zo’n iemand ook dat er met hem/haar niet wordt gespot. Ik val zelf ook onder de categorie dikkerds en als iedereen reageerde zoals jij, zou ik heel tevreden zijn. Er zijn genoeg ouders die gewoon beginnen te lachen als hun kind dat zegt…

Wij stonden laatst in een winkel en toen kwam er een man binnen die net zo groot was als Merel. Ze stonden bij elkaar bij de toonbank en toen zei ze tegen mij: “die meneer is klein hè?!” Ja dat klopt en die man moest lachen. Ik zei ook tegen hem dat ze vast niet de eerste was en toen gaf hij ook aan dat het kinderen gelijk opvalt. Zo’n opmerking moet ook wel kunnen vind ik. Had ze een gemene opmerking gemaakt, dan had ik het haar ook goed uitgelegd en waarschijnlijk hetzelfde gezegd als jij.

Groetjes Natasja


#7

Ha ha ha morgan heeft een keer een klein persoon gezien en toen vroeg ze of hij ook een buggy had voor als hij moe werd net als zij. Hij had het niet gehoord maar ik schoot toen wel even in de lach mede door haar enorm serieuse gezichtje.

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>

#8

Nou dan zou ik toch ook flink moeten lachen! En ik denk die man die wij in de winkel zagen ook.

Groetjes Natasja


#9

@ Kringeldungetje ja maar die dingen zijn ook niet gemeen bedoeld het is gewoon bloedserieuze peuter logica want zij zien wel dat dat geen kind is maar hoe het nou wel zit ja dat snappen ze nog niet.

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>

#10

Was laatst met Dion bij de dokter en er kwam een mevr. binnen met één kruk, dus Dion vraagt aan mij wat heeft die mevrouw nou? dus ik zeg die heeft een zeer been en met de stok kan zij beter lopen en later komt er een man binnen op twee krukken zegt Dion; oh kijk mam die heeft twee zere poten
Ja schatje ik denk het ook, maar het zijn benen, en Dion zegt dan altijd heer droog; Oh
Ik moest eigenlijk zo hard lachen en moest het heel erg inhouden.

Laatst zei Dion kijk zwarte piet tegen een surinaamse mevrouw, gelukkig hoorde ze het niet.

Het begint hier dus ook te komen dat hij zich bewust wordt van van alles en nog wat en er het fijne van wil weten of zijn menig geeft zonder dat er om gevraagd wordt.
Ik zie hem soms kijken naar iets en dan denk ik hou je mond en leid hem dan gauw af voor hij iets raars kan zeggen hahahahaha

Dion geboren op 26 maart 2009

Gewijzigd door - vlokje03 op 03 Dec 2011 22:43:50

#11

Ik vind het ook niet erg als er een keer een opmerking komt. Iedereen weet dat peuters het niet kwetsend bedoelen, maar gewoon nieuwschierig zijn.
Idd gewoon eerlijk vertellen wat er aan de hand is.

En gaat het erover zoals Michèle begint, “die mevrouw is dik he”, tja dat vind ik weer wat anders als een litteken of met krukken lopen ofzo. Maar ook dan kun je bijvoorbeeld zeggen dat alle mensen weer anders zijn.

Hihi, hier zag mijn dochter vanochtend een donkere man met 2 kindjes, zij riep heel hard: “die is BLAUW he?!” Hahahaha ze kent de kleuren nog niet maar zag dus wel dat t anders was. Maar dat klonk wel heeeeel grappig.

Kinderen zijn geboren naäpers, ze gedragen zich precies als hun ouders, ondanks alle pogingen ze goede manieren bij te brengen.
(Joh 13:15)

#12

Inderdaad prima opgelost. Zo leg ik het Tim ook altijd uit als hij met vragen komt. Vind het zelf jammer dat sommige mensen zo geheimzinnig doen als hun kind er naar vraagt. Je kunt maar beter eerlijk zijn, dat is voor de persoon in kwestie ook het minst kwetsend.

Groetjes,
Sandra

#13

ja inderdaad ik denk dat je er ‘leeftijdsgebonden’’ mee om moet gaan, en natuurlijkmoet je wel uitleggen dat de dingen die ze zeggen sommige mensen een beetje verdriet doen… (maar dan misschien wel wat verder op) …
denk dat iedergeval toch opgelost word, zoals de situatie is, want ze zeggen de raarste dingen op de meest achterlijke momenten, zo weet de hele apotheek sinds vanmorgen dat ik in de achtertuin ben gevallen en ik mank loop want ik heb auw aan me ‘een’… de b is moeilijk…deze week…

Pippy is geboren 17.07.2009

#14

@ Sugars fijn he zo’n kleine stadsomroeper

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>