Nieuw hier

#1

Hoi ik ben sjoukje en een mama van twee kindjes justin 5 jaar oud en zoe 3,5
IK maak me een beetje zorgen over mijn zoon heellief kind praat graag door de klas heen word er nu op gecorrigeerd.
Heeft bijna geen vriendjes word nooit ergens gevraagd vandaag ook kerstkaarten krijgt er geen eentje van geen enkel kindje uit de klas.
Speelt wel met kindjes samen op schoolplein en word ook altijd hey justin geroepen door kinderen.
Vandaag bij de schoolarts geweest loopt gewoon bij met zijn leeftijd (had eerst last van emotioneel en sociaal gebied zijn kleine en grote motoriek)
Op feestjes word hij nooit uitgenodigd.
Nu weet ik via mijn man dat ze mij niet mogen loop er met makeupje bij gewoon leuke kleding en mijn kinderen lopen er ook altijd leuk bij.
Mijn zoon is een leuke spontane knul met blauwe ogen en donkerblond haar die tegen volwassen heel sociaal is en altijd een praatje maakt.
Wij hebben een groot sociaal netwerk en dus komen er ook kids langs hij vind het heerlijk om met ze te spelen(6 en 7 jaar).
Ik maak me gewoon zorgen omdat ze mij niet mogen dat ze hem ook pakken.
Ik ben echt geen arrogant type zeg zoveel mogelijk hoi en gedag maar je hebt allemaal van die groepjes op school en ik ben net hier 6,5 jaar geleden komen wonen het is een dorp.
Herkennen jullie dit?

s.vd wekke

#2

Lastige situatie lijkt me.

Maar als de kinderen wel met hem willen spelen,
dan lijkt me daar geen probleem zitten.
En als je man op school is is er geen probleem?

Je denkt dat het probleem bij jou ligt,
dat ze jou niet mogen?
Misschien kun je proberen erachter te komen
waarom dat dan zo zou zijn.

M.

#3

Bedankt voor je reactie!

Het gaat nu in elk geval beter ze hebben nu allemaal 1 kaart voor in de klas.
De juff vond het niet leuk dat sommige kindjes wel kregen en sommige kindjes niet…

Hij speelt in elk geval op het schoolplein met andere kindjes en heeft nu eentje vriendje mee naar huis genomen voor het eerst!

Maar sowieso ziet hij 1 jongentje in de week via een vriendin van ons die heeft twee kindjes een jongen en een meisje mijn zoon en hij zijn twee handen op 1 buik.

Miss moet ik het maar nemen zoals het is en ligt het gewoon bij de ouders ik durf er ook niet op af te stappen wat hun probleem is want dan zet ik mezelf voor aap en ik las hier dat sommige andere moeders hier ook geen contact hebben met moeders op school.

Ik ben gewoon een type wat andere graag leert kennen en mensen neem zoals ze zijn snap je?

Mij boeit het niet hoe je eruit ziet hoe je bent wat je achtergrond is maar ja wie ben ik?

s.vd wekke