Ik weet even niet zo goed hoe ik dit onder woorden moet brengen, maar het valt mij steeds weer op dat ons zoontje (2 1/2) heel slecht zelf kan spelen als we bij oma 1 op bezoek zijn. Dit is vanaf het begin al zo geweest. Hij trekt het ene na het andere kastje open, zit aan lichtknopjes, springt op de banken en vraagt constant om snoepjes! Pffffffffff…die bezoekjes zijn zoooooooooo vermoeiend, want bij oma 2 heeft hij dat niet. Die bezoekjes zijn gewoon een verademing voor mij omdat hij zich daar wel heel goed kan vermaken. Maar bij oma 1 ben ik alleen maar politieagentje aan het spelen en ben ik blij als we weer kunnen gaan. Van de week was hij daar een keer een hele dag zonder ons en oma 1 was afgedraaid omdat hij constant in beweging was en haar geen rust gunde… (en is hij die nacht erna heel onrustig en aan het dromen geweest - dat heeft hij alleen na een heel indrukwekkende dag)
Ook als we zijn favoriete speelgoed meenemen kan hij zich niet vermaken en het speelgoed van oma interesseert hem niet. Ja, voor een minuutje en dan is het klaar. Dan klimt hij weer op de bank of gaat door het huis heen springen. Op de gang zetten of samen met hem gaan spelen werkt niet want hij springt zo weer op… Komen we na zo’n bezoekje thuis, dan is het eerste wat hij doet: heeeeeeeeeeerlijk alleen spelen! Alsof hij zoiets heeft: ik ben blij dat ik weer thuis ben.
Herkent iemand dit of heeft iemand tips voor ons? Nu staat het huis van oma 1 ook wel aardig vol met meubels en heeft hij bij oma 2 en thuis wat meer bewegingsvrijheid, maar zou het daar aan liggen? Of moet oma nu ook maar eens een grens gaan aangeven van wat wel en niet mag?
Gewijzigd door - Freubeltje op 01 Jan 2011 21:25:22
Gewijzigd door - Freubeltje op 01 Jan 2011 21:25:44