Niet willen slapen


#1

Hallo .
Ik ben jessica en heb een dochter van bijna een jaar.
Nu wil ze overdag rustig in haar bedje slapen maar s´avonds is het een regel rechte ramp.
huilen en krijsen. niet meer stil te krijgen en vooral moe zijn en niet toegeven aan de slaap.
Wij worden er zelf ook super moe van ,en hebben van alles geprobeerd, bed verplaatsen liedjes zingen en verhaaltjes vertellen ze heeft 3 muziek doosjes met een andere melodie.
Zodra wij haar uit bedje halen en op de commode zetten of tegen ons aan houden is ze tevreden en lacht.
zodra ze weer in bed word gelegt is het weer mis.
ik hoop dat ik hier op het forum een oplossing krijg.

Groetjes Jessica.


#2

het klinkt als uitproberen als ze stil wordt in je armen dan zou het best eens kunnen zijn dat ze weet dat jullie haar gaan oppakken bij het huilen. de mijne huilt nog steeds wel een keer per dag als ik hem op bed leg. maar ik loop nu gelijk zijn kamer uit en is met de dag stiller geworden. eerst lag hij een uur te huilen. nu nog maar 1 minuut als ik de deur achter me dicht trek. hij weet dat hij er niet uit mag. heeft ze dit altijd gedaan? ik weet dat er toevallig met 1 jaar een sprongetje is en die kan best eens heftig zijn heb ik begrepen…ik zou niet uit haar kamer verlaten als je haar oppakt maar haar tot rust brengen in haar kamer en dan op bed leggen. en dat een paar keer herhalen om de 10 min. of je kunt natuurlijk ook voor kiezen om haar te laten huilen zonder naar haar toe te gaan. want ben bang dat je te veel probeeert en daar wordt ze niet mee geholpen en wordt ze nog meer moe om in slaap te komen. geef haar lekker de kans om zelf in slaap te vallen. gewoon deur dicht en tv hard aan zetten. ze zal de eerste keer lang huilen waarschijnlijk. maar de dagen erop zal het steeds minder worden. wij hebben maar 1 playmobiel en die zet ik ook maar 1x aan. meer niet. je moet het gewoon zo zien, geef haar de kans om zelf in slaap te vallen en die geef je niet als ze haar bed constant uit mag. gewoon consequent blijven en laten liggen. dus je hebt 2 keuzes, namelijk om de 10min. even uit bed halen tegen je aan drukken en wat lieve woorden fluisteren tot ze rustig wordt en dan op bed leggen of! gewoon laten huilen tot ze huilend in slaap valt zo weet ze dat het geen zin heeft om met je te sollen!

dit is de enige tip die ik je kan geven. zo hebben wij het ook gedaan en ook hebben we elke sprong hiermee overleefd

succes ermee!

Lilypie First Birthday tickers


#3

Heej,

Lijkt me echt vervelend zeg!
Misschien zou je, je moeten houden aan 1 bed ritueel. Als ze bijvoorbeeld om 19,00 op bed gaat. Dan lekker samen in een half donkere kamer gaan zitten. Lekker wiegen en klein verhaaltje.
Even een liedje zingen of afspelen. (geen mobiel boven het bed hangen) en dan lekker onder de wol. Wanneer ze begint te huilen, heen lopen, aai over de bol, niks zeggen en er weer uitlopen. Even wat boven gaan doen zoals was op vouwen of iets dergelijks en laten horen dat je nog wel dichtbij haar bent.
Absoluut niet laten huilen hoor maar niet toegeven aan haar wens tot uit bed tillen etc. (zou ik alleen doen als ze er in blijft hangen met het huilen). Dit herhaal je tot dat ze zich toegeeft.
Wij zijn hier al eerder mee begonnen en werkt uitstekend. Niet teveel prikkels 's avonds (geen wilde spelletjes met papa) maar lekker knuffelen. Misschien is ze ook wel angstig voor het donker dus een nachtlampje zou misschien ook werken (wij hadden vroeger thuis altijd onze deur op een kier met de lamp op de overloop aan)
Ik duw altijd Leonie haar oogjes dicht als ze niet wil slapen maar zeg nooit wat. Ook tijdens haar huilbuien heb ik haar maar 1x uit bed getild omdat ze echt niet te kalmeren was. De kamer bleef wel donker en ik suste alleen maar. Ik zeg ook nooit wat als ik de kamer in loop.
Jullie meid is natuurlijk alweer een jaar maar des te meer dat ze je aan het uit testen is. Maak er geen gewoonte van, ze zal de volgende keer alleen maar meer krijsen om je zover te krijgen… Collega van mij slaapt nog altijd met hun meisje van 3 tussen hun in omdat ze niet op haar eigen bedje wilde slapen.
Wat zul je inmiddels de wanhoop naar bij zijn.!! Maar even door de zure appel heen denk ik… Hier heeft het een week geduurd voordat ze het begreep en ik heb vaak om mijn tanden moeten bijten en een traantje gelaten hoor… Nu hoor ik haar nooit meer voor de nacht maar ook hier zal wel weer een tijd van uit testen komen en het is altijd moeilijk niet toe te geven en ik zal ook wel weer een keer in dezelde valkuil trappen
Voor nu succes voor vannacht!!

groetjes, Marja

Leonie
13-12-2009: 3574gr./ lengte 48cm
4 weken: 4600 gr./ lengte 52,5 cm
8 weken: 5500 gr./ lengte 57cm
3 maanden: 6685 gr./lengte 60cm
4 maanden: 7470 gr./lengte 63 cm
6 maanden: 8700gr./lengte 67 cm


#4

Net wat de andere mama’s zeggen…het klinkt als uitdagen/uitproberen.
Onze boef heeft het ook een paar dagen geprobeerd. Want ja het is toch wel gezellig zo bij papa en mama in de woonkamer.
Bij ons is ook een vast avond ritueel. Pyama aan, tandenpoetsen, vit D druppen. Dan papa of mama, het is maar net wie haar op bed brengt een dikke zoen geven en dan op bed. In de slaapkamer wordt mama of papa nog even geknuffeld en dan onder de wol. Onze meid begon toen ook. Staan in bed. Knuffels uit bed gooien en dan de speen…en dan huilen. Wij er heen. Niks zeggen. Instoppen, aai over de bol. Knuffels ernaast en speen weer in en weglopen. Soms moest ik er 2 x heen, was ook wel eens drie keer. Maar binnen een paar dagen was het klaar.
Nu leggen we haar neer en gaat ze slapen.

Succes, het is even doorzetten…maar mama of papa is de baas.

Gr.

O, ja. Welkom op ikkeben.

Lilypie Second Birthday tickers


#5

Heey hallo,

ik zelf ben niet zo’n sterke in het laten huilen. Ik zou zodra het huilen start er heen gaan en oppakken, sussen, rustig praten (dat werkt hier) en dan weer terug in bed. Dan weet je in ieder geval zeker dat er geen boertje of zo meer dwars zit. Daarna als hij weer begint te huilen terug naar kamertje niet meer oppakken en speen erin. Dit zou ik herhalen totdat het huilen is gestopt. Maar het ligt eraan hoe het huilen klinkt. Als mijn ventje begint te huilen ga ik er altijd direct heen, voor nu werkt dit bij ons. Mijn ervaring is dat als ik hem overstuur laat worden dus door laat het huilen het van kwaad tot erger gaat. Hier werkt dat dus niet, ieder kind is anders. Het is altijd lastig, want wellicht is het een fase waarin ze je even wat meer nodig hebben. Maar idd wat Map84 al zei, je wilt ook niet dat ze met 3 jaar nog tussen je in liggen. Nou hebben wij hier dat nooit gedaan. Onze kleine sliep als met 11 dagen oud in zijn eigen bedje (ik kreeg de griep…) Succes ermee en hopenlijk gaat het snel beter. Maar vooral niet teveel prikkels geven in de avond.

Léony

Léony


#6

over prikkels gesproken, sinds een maand geleden zij wij begonnen met rustig de dag afsluiten en het werkt hier prima. ook met de andere slaapjes doen we dat de laatste tijden. dus dan ga ik de laatste half uurtje naar mijn eigen slaapkamer waar het lekker donker is en ga hem eerst voeden dan een beetje knuffelen en dan pas naar bed. voorheen ging ik hem altijd in de woonkamer voeden waar altijd wel wat te beleven viel. papa die tv keek etc. hij is nu veel rustiger geworden en maakt zichzelf al klaar om naar bed te gaan en weet dat de speeltijd voorbij is. ik zou persoonlijk niet gelijk op je kind af rennen omdat het begint te huilen, het is bewezen dat babys op deze manier hun prikkels verwerken. en als jij ze de kans niet geeft en het erger maakt dan duurt het alleen maar langer tot ze in slaap vallen. ik denk persoonlijk dat je ze soms gewoon niet kunt helpen en ik denk dat je het zelf ook niet zo leuk zou vinden als je even verdrietig was en hup iedereen kwam over je heen om je te troosten. soms wil je ook even alleen uithuilen toch? maar goed dit is mijn mening…

Lilypie First Birthday tickers


#7

Wij hebben hier trouwens ook vast bedritueel. Hier wordt in de avond niet meer gespeeld in de box of op mat. Mijn kleine kijkt hier 's avonds baby tv bij mij op schoot. Tjaa, ze zeggen dat ze daar veel prikkels door krijgen (van tv dan) maar bij mijn kleine nog niets van gemerkt. Hij weet nu dat hij 's avonds tv mag kijken flesje en nog even knuffelen bij mama op schoot en naar bed. Dus een vast bedritueel helpt zeker.

Léony


#8

Ja ook hier lekker rustig in onze slaapkamer flesje geven en knuffelen. Daarna pamp verschonen, slaapzak aan, liedje zingen, zoen en lekker slapen.
Zodra ze begint je jammeren loop ik even heen. Dek haar oogjes even met de hand, speen er in en loop er weer uit. Soms doe ik dit ook 3x maar vaak hoeft het niet eens.
En wat Selma zegt: soms moeten ze even huilen om de prikkels te verwerken. Je voelt vanzelf wanneer het de verkeerde kant op gaat.
Ik ben trouwens echt anti mobielen boven het bed! Dat trekt alleen maar de aandacht van je kindje op een verkeerde manier… ik zou ook niet kunnen slapen met zo’n hangend ding boven mijn hoofd.
3 verschillende liedjes afspelen zou ik persoonlijk niet doen laat dat hoofdje lekker leeg worden of zing een mooi liedje wat je elke avond weer zingt zodat ze weten dat het slaaptijd is.

Nou we zijn benieuwd hoe het verder bij jullie gaat! Hou ons even op de hoogte!

X Marja

Leonie
13-12-2009: 3574gr./ lengte 48cm
4 weken: 4600 gr./ lengte 52,5 cm
8 weken: 5500 gr./ lengte 57cm
3 maanden: 6685 gr./lengte 60cm
4 maanden: 7470 gr./lengte 63 cm
6 maanden: 8700gr./lengte 67 cm


#9

ik heb een mobiel boven zijn box gehangen maar die is best klein het helpt heel erg goed als ik een fles moet maken en hij de halve buurt bij elkaar schreeuwt hahahaha maar dan kijkt hij bewonderend naar de schaapjes die boven zijn hoofdje draaien in zijn kamer heb ik een schommel gehangen met een paar grote knuffels erop en aan de staart van de krokodil heb ik een klein mickey mouse op een ster hangen met een muziekje…deze schommel hangt niet boven zijn bed maar ik zet hem iedere keer aan is een teken van je moet nu slapen ben het ook eens met Marja…geen 3 verschillende liedjes draaien. vanaf de geboorte van Meric heb ik schaapje schaapje voor hem gezongen dat stelt hem nu nog steeds gerust als hij naar bed moet. hoop dat je watt aan onze tips hebt die wij ook op zijn tijd via deze site of uit boeken hebben meegekregen…vele moeders zijn het hiermee eens en doen vaak hetzelfde…maar natuurlijk moet je altijd naar je eigen gevoel luisteren! laat het even weten hoe het gegaan is…

Lilypie First Birthday tickers


#10

Hoi Jessica,
Ik lees even met je mee, want hier nog zo’n volhouder bij het naar bed gaan.
Ik denk dat het bij ons echt een fase/sprongetje is, want we hebben nooit problemen gehad bij het naar bed gaan s’avonds, maar nu ineens is het huilen huilen huilen, terwijl we volgens mij niets anders doen dan anders.
Ik probeer zoals de anderen ook al aangeven, hem niet uit bed te halen. Bij ons heeft het geen zin als ik om de 10 minuten even een aai over z’n bol kom geven, want dan gaat ie nog harder krijsen (zelfs als ik denk dat het niet harder kan!) dus ik ga naar beneden en volg het met de babyfoon op een zachte stand.
Maar hij kan het gerust een uur volhouden, en steeds meer overstuur. Wel sneu hoor! Soms haal ik hem er toch uit (ook al weet ik dat het beter is van niet) want dan is ie zo aan het hoesten/kokhalzen dat het hem ook echt niet meer gaat lukken om nog rustig te worden. Ik hou hem dan even bij me, en geef hem wat water te drinken en probeer het later opnieuw, meestal lukt het dan wel. Maar ja, dan is ie dus zo anderhalf uur slaap kwijt…
Ik blijf nog even met je meelezen, misschien voor mij ook nog nieuwe tips

Succes, hoop dat het een korte fase is!
Groetjes Carolien

Lilypie Premature Baby tickers


#11

Carolien: ook de mijne doet nu vreemd zoals je gelezen hebt. is midden in een sprongetje. maar gelukkig kan ik er nu beter mee omgaan als een paar maanden geleden en gelukkig weet ik nu dat het maar een fase is. ik merk aan mezelf dat ik heel erg rustig en kalm ben. dat helpt vaak al. bij zijn vorige sprongetjes werd ik zo onzeker en ging steeds stressen en denken dat hij wat heeft…nu is het gelukkig allemaal een meevaller…ik merkte vanmorgen al toen ik hem om 8 uur op bed had gelegd en hij om 9.45 nog lag te krijsen…de tijd zo voorbij was gevlogen en ik intussen een hoop had gedaan! de was gehangen, slaapkamer opgeruimd etc…normaal kon ik niets doen wilde perse naar zijn gehuil luisteren tot hij stil werd afwachten…maar nu ga ik er makkelijker mee om. natuurlijk ging ik ook naar hem toe even sussen en troosten maar hup weer in bed slapen! en uiteindelijk gaf hij zich wel over en sliep 2 uur aan 1 stuk door…dus wat ik wil zeggen is, dat het vaak helpt als je zelf ook rustig bent…dat voelen ze echt aan.

Lilypie First Birthday tickers


#12

@ Selma; Ja je hebt gelijkt, hoe rustiger je er zelf mee omgaat hoe makkelijker. En ik heb een hoop geduld, maar het is zo sneu voor het kereltje dat ie zo zit te vechten tegen z’n slaap en daardoor dus eigenlijk ook te weinig slaap krijgt.
Ik neem de babyfoon wel mee naar beneden, maar dat is meer omdat Jasper verborgenreflux en astmatische klachten heeft, en wanneer hij zo overstuur huilt dan verergeren deze en hou ik het liever wel even in de gaten.
Ik ben nog steeds niet zo goed in het herkennen van fases/sprongetjes, en heb ook nog steeds niet duidelijk hoelang zo’n fase/sprong dan duurt , maar dit is er vast eentje dus ik ga er maar vanuit dat dit ook wel weer verdwijnt!

Groetjes Carolien

Lilypie Premature Baby tickers


#13

Hallo carolien,

Wij hebben ook net zo’n fase gehad en ik ben er ook gemakkelijk mee om gegaan.
Ze wilde constant niet slapen overdag ('s nachts wel) en ik heb haar gewoon beneden gehouden… ik ga niet een uur lang naar boven om haar in slaap te krijgen. En dan zijn we ook alweer bijna aan de volgende voeding toe.
Ik heb haar vaste schema even aan de kant gezet en zoals het boek oei ik groei zegt ze willen weer terug naar mama. Dus lekker veel geknuffelt en zo lang gewacht tot ze echt moe was en niet meer kon. Binnen een week was de sprong voorbij en zat ze weer gewoon in haar oude ritme.
Ik zou nooit een overstuur kind op bed laten liggen… als je het een aantal keren heb geprobeert en ze zijn niet te kalmeren dan sla ik gewoon een slaapje over hoor. Dan maar kapot beneden in mijn armen of box liggen en na het volgende eetmoment het weer proberen.
Ik probeer dan wel dat ze tot die voeding niet te veel prikkels krijgen zodat ze niet overgeprikkeld raken en helemaal niet willen slapen.
Het maakt jezelf veel rustiger als je denkt dat ze gewoon niet willen slapen en je ze er gewoon af kunt halen… in een sprongetje kun je toch weinig met ze worden. Ik zou dat trouwens 's avonds niet gaan doen als ze de nacht in moeten… dan zou ik doorzetten maar overdag iets gemakkelijker worden.
Direct na de sprong was ze haar zelf weer dus had ik weer wat meer tijd voor alles.
Leonie heeft ook astma klachten trouwens en piept veel op de borst… daarnaast is ze vanaf de geboorte al neus verkouden, zo zielig voor die kleintjes van ons hè? Zit hier in de familie

X Marja

Leonie
13-12-2009: 3574gr./ lengte 48cm
4 weken: 4600 gr./ lengte 52,5 cm
8 weken: 5500 gr./ lengte 57cm
3 maanden: 6685 gr./lengte 60cm
4 maanden: 7470 gr./lengte 63 cm
6 maanden: 8700gr./lengte 67 cm


#14

@Mama van Jasper: ik herken het aan de volgende signalen als hij in een sprong zit:

  • ongeduldig zijn voor de fles en huilen (buiten de sprong wacht hij rustig af)
  • niet willen spelen in de box of op het kleedje (gewoon letterlijk stil liggen)
  • huileriger dan normaal, dus ook als ik hem wil knuffelen op de schoot dan begint hij ineens te huilen/jengelen
  • zeuren en piepen om alles
  • opeens korte slaapjes van een half uurtje of een lange ruk van 2,5 uur lang!
  • het belangrijkste! om 5 uur of om 6 uur wakker worden en echt uit bed willen! terwijl buiten sprongetje word hij standaard niet voor 7 uur wakker…

herken je hier iets?

Lilypie First Birthday tickers


#15

@Marja; Het slapen overdag is geen probleem, nou ja, daar maken we geen probleem meer van. Hij slaapt gewoonweg niet op vaste tijden, en ook niet veel overdag. Dat is eigenlijk op de eerste drie maanden na, altijd al zo geweest. We hebben de structuur in eten en activiteiten maar zijn hazeslaapjes gaan daar gewoon ergens tussendoor. Ik heb inmiddels de illusie dat ie overdag meer gaat slapen opgegeven en aangezien hij verder de dag door wel vrolijk is, vind ik dat ook niet zo’n probleem. Het is nu alleen het naar bed gaan s’avonds, het inslapen (en vannacht ook het doorslapen…) wat ineens niet meer lukt. En ik was altijd zo blij dat dat in elk geval geen problemen opleverde…ik kon hem gewoon wakker in bed leggen, niets aan het handje. Maar nu…oefff. Ik probeer daarin wel vol te houden idd en hem gewoon in bed te laten liggen, maar het echt overstuur zijn in combinatie met het hoesten/kokhalzen maken het me wel lastig!

@Selma; Het jengelige, en meer huilen, en het om 5 uur wakker worden, herken ik wel van vorige periodes, en het huilen tijdens de fles. Dat waren dus duidelijk sprongetjes! Dat om 5 uur wakker worden is nog niet zo lang geleden, maar inmiddels weer gestopt. In plaats daarvan levert nu het s’avonds naar bed gaan problemen op, en slaapt ie uiteindelijk veel later in. Of hij wordt zoals vannacht ook weer midden in de nacht wakker. Hij is ook gewoonweg niet fit, het astmatische speelt weer flink op, en hij heeft nu ook nog eens ontstoken oogjes. Als het lijkt dat het weer wat beter gaat…dan komt er wel weer iets nieuws voor in de plaats

@Jessica; Nog steeds moeite met het naar bed gaan s’avonds? Ik realiseerde me dat onze kids beide bijna 1 zijn…wel toevallig dat ze dit rond dezelfde leeftijd hebben. Lijkt toch een fase/sprong dan! Heb je al iets nieuws ontdekt wat werkt?

Groetjes Carolien.

Lilypie Premature Baby tickers