Daar ben ik weer met het slapen. Dit is echt iets wat me zo onzeker maakt. Ik was hier bij Dani ook zoveel mee bezig. Zo zonde eigenlijk om me om zulke dingen zorgen te maken, maar vind het echt heel lastig.
Eigenlijk is Megan de eerste weken een hele goede slaper geweest. Sliep eigenlijk de hele dag door. 's nachts bij ons in bed of in de wandelwagen en overdag in de wandelwagen, bij ons of in de box en wipper.
Nu is het de laatste week of heel goed of heel slecht met slapen.
Gister was bijvoorbeeld een top dag. Lekker in haar eigen ledikant op haar eigen kamer geslapen. Wakker in bed gelegd en ze heeft heerlijk en lang geslapen. En ook 's middags heeft ze lekker in haar bedje geslapen.
Maar vandaag…pffff ze is alleen maar aan het huilen. De hele nacht heeft ze eigenlijk ook al lopen spoken. Wilde niet slapen (dit wat overigens in haar wandelwagen bij ons op de kamer), uiteindelijk bij ons in bed geslapen. Na de nachtvoeding (wat overigens wederom om 05.00 uur) heeft ze wel goed in de wandelwagen geslapen.
Vanochtend na de fles in haar eigen bedje…alleen maar huilen, op de 5 minuten heen, eventueel speentje geven en weer weg. Dan leek ze in slaap te vallen en toch weer huilen. Na een uur heb ik het opgegeven…in badje gedaan, flesje en in mijn armen viel ze inslaap. Weer naar haar bedje gebracht en nu is het alweer alleen maar huilen en huilen.
Wat is jullie advies? Hoe moet ik het aanpakken met het slapen, ben ik nou de enige mama die zich zo druk maakt om het slapen? Oh ik heb echt even ervaringen van jullie nodig. Gister op het CB gaven ze aan inderdaad wakker in bed leggen, ze moet ook leren op haar eigen kamer te slapen etc. Ben ik het helemaal mee eens. Maar nu draait mijn hele dag alweer om het slapen…weet het even niet
Sorry voor mijn gezeur hoor. Had me ook zo voorgenomen om me met Megan niet druk te maken om het slapen en huilen, maar doe het dus weer…baal er zo van!!!
<img src=“http://lb3f.lilypie.com/jXGZp1.png”" border=0>
<img src=“http://lb1f.lilypie.com/jNljp2.png”" border=0>