…zucht! Nog steeds is onze oudste niet echt zindelijk 'snachts!
Is ie wel geweest, van zn 3e tot zn 5e jaar. Toen terugval gehad, heeft een paar ook maanden overdag veel ongelukjes gehad. Dat is toen goedgekomen, maar bedplassen bleef, met periodes soms wel 5x per week (toen een tijdlang luiers gebruikt). Nu ongeveer 1á2x per week, als we hem niet op de wc zetten 'savonds. Doen we dat wel gaat het meestal goed.
Maar… Ik krijg hem steeds moeilijker wakker! Of eigenlijk, gewoon NIET wakker.
Als ik hem uit bed til kijkt hij ontzettend angstig uit zn ogen, weet niet waar hij is of wat hij moet doen (ook niet als ik het hem opnieuw vertel, kom gewoon niet binnen bij hem). Is helemaal in paniek…
Meestal doet hij uiteindelijk wel een plas, maar dan moet ik eerst boos op hem worden, dat hij niet eerder terug naar bed mag voordat hij geplast heeft. Heel sneu eigenlijk. En voor ons eigenlijk ook geen doen meer om een spartelend kind dat helemaal in paniek is de trap af te sjouwen
Vraag ik hem 'smorgens of hij het nog weet dat we hem wakker gemaakt hebben, heeft hij er geen idee van. Hij maakt het dus echt niet bewust mee…
Pffff… komt dit OOIT goed???
Liefde is het enige wat zich vermenigvuldigt als je het deelt