Mijn zoontje van 20 maanden is nooit echt een makkelijke avondeter geweest. Het moet allemaal goed geprakt, geen grote stukjes anders eet meneertje het niet.
Maandag was het een compleet drama aan tafel…hij at geen hap.
Daarna heeft hij 's avonds en 's nachts alles overgegeven…
Was een beetje in de veronderstelling dat hij dus ziek zou zijn…
De volgende dag …weer niet eten…
Woensdag bij de oppas zus…weer hetzelfde verhaal. Hysterisch huilen…na een minuut op de gang te hebben gezeten ging hij zitten en at heel zijn bord leeg!
De draak…vreemde ogen dwingen hè!
Dus ik gisteravond vol goede moed zijn eten voor zijn neus gezet. Nou het werd weer een drama…geen hap genomen. Kreeg het er voor geen mogelijkheid in.
Niet eten, betekent bij mij geen toetje/fruit, alleen maar water…
Maar krijg bij hem sterk het idee dat hij daar ook echt niet mee zit.
Overdag eet hij zonder problemen zijn botehammetje en zijn fruit( daar is hij gek op!) . Bij moet hij altijd eerst een hap proeven…en als hij dan geproefd heeft ging zijn mond altijd vanzelf open… Maar nu eet hij zelfs zijn lievelingskorstje niet meer…
Ik weet dat ik het beste kan negeren maar ben bang dat er dan 's avonds gewoon niet meer gegeten gaat worden… Iemand tips?
