Lieve allemaal,
ik heb me net voorgesteld en val nu maar meteen met de deur in huis…hoop echt dat jullie me kunnen helpen met tips…
Robin is altijd een hele makkelijke baby geweest, huilde alleen als hij honger had of een vieze broek en sliep rond dat hij acht weken was lekker door…ik besef heel goed dat we daar heel erg veel geluk mee hebben gehad…
echter sinds dat ie ongeveer een jaar oud is is slapen zo langzamerhand een drama aan het worden…hij gaat rond half acht naar bed en altijd met hetzelfde ritueel, eerst even flink stoeien en knuffelen met papa, daarna lekker in bad en met een flesje pap naar bed…hij slaapt dan doorgaans ook meteen…maar helaas wordt hij standaard rond 23.00 uur wakker …en dan doet hij alleen maar hazeslaapjes van hooguit 2 a drie uur en in de slechte nachten een uur en ik ben zo langzamerhand een beetje wanhopig aan het worden…we hebben alles al geprobeerd…de vijf minuten methode…een schone luier en even knuffelen…wat drinken, een speeltje in bed…geen speeltje in bed…deken erbij…deken eraf…bij hem slapen etc etc echt niks helpt…hij is dan wakker en negen van de tien keer heeft hij dan een enorme driftbui die soms wel anderhalf uur duurt…en als hij eenmaal weer slaapt is het standaard geworden dat hij om de twee a drie uur en soms om het uur weer wakker is…
inmiddels ben ik al met hem bij de huisarts geweest en heeft hij een kuurtje gehad voor keelontsteking…en ik had gehoopt dat dat het probleem zou veroorzaken en dus ook zou oplossen als ie weer beter was, maar helaas is niks minder waar…
mijn vriend is doof en hoort hem niet dus ik ben altijd de klos, kan mijn vriend wel wakker maken, maar dat werkt niet omdat ik er dan toch op ga liggen en ik begin nu na twee maanden redelijk oververmoeid te raken,
overdag is robin het meest vrolijke dreumesje wat je je maar kunt voorstellen…
nou moet ik wel zeggen dat hij nog niet kruipt, staat of loopt, hij is een billenschuiver en geloof me…dat schuiven brengt hem overal waar hij wil, dus kan het me ook niet voorstellen dat het frustratie zou zijn omdat hij meer wil dan hij inmiddels kan…
iedereen in mijn omgeving heeft er wel wat over te zeggen…maar niks helpt dus…zou dit echt een fase zijn waar we doorheen moeten???
help…
liefs marjon