Niet altijd op één lijn zitten met opvoeden

[Rainbow]

Het was me al vaker opgevallen, maar vandaag was het echt duidelijk: mijn vriend en ik zitten niet altijd op één lijn als het om Eva gaat. Ze wilde vanmiddag bij papa zitten, maar die zat op de laptop en daar mag ze niet bij. Brullen. Ze bleef bij hem staan. Ik zat op de bank en zag het gebeuren. Harder brullen, handjes de lucht in. Papa, met lieve stem: ‘Eva, papa is bezig’. Nog harder brullen, ze liep rood aan. Ik dacht: ‘Als hij haar nu maar NIET haar zin geeft!’ Hij bleef heel lief tegen haar praten. Toen was ik het beu, want inmiddels was Eva veranderd in een duivel zowat en ze krijste alles bij elkaar van pure nijd. Ik pakte haar bij de arm, zei: ‘En nou is het afgelopen!’ en nam haar mee naar de gang, waar ik haar achter de glazen deur zette. Met de deur dicht, zodat mevrouw af kon koelen. Dat hielp niet, ze sloeg tegen het raam en bleef krijsen. Ik zei aan de andere kant: ‘Je mag pas terug als je lief bent en stopt met huilen!’ Ze keek lief en dus opende ik de deur. Metéén liep ze naar de laptop en begon ze opnieuw. Dus mocht ze opnieuw achter de deur van mij…Ik zag mijn vriend kijken van: ‘Zielig voor Eva!’ Ik zag in zijn ogen dat hij het er niet mee eens was en mij streng vond. Uiteindelijk bekoelde mevrouw.

Mijn vriend zegt regelmatig dat Eva veel aandacht wil en huilt als hij alleen met haar is. Bij mij doet ze zo niet. Ik speel met haar en laat haar dan. We gaan lekker naar buiten en bij mij is ze eigenlijk nooit echt vervelend en huilerig. Dat komt denk ik toch doordat ze weet dat ik haar strenger toespreek. Ze weet dat ze bij papa een potje kan breken en daar maakt ze misbruik van. Ze gaat dan echt bij hem hangen, zo van: jij bent mijn vriend. Terwijl ze mij ook knuffelt, dus ze zal mij ook echt wel lief vinden! Papa is wat dat betreft een stuk weker dan ik als het om zijn meisje gaat.

Zitten jullie wel op één lijn? Wij met veel dingen wel, maar dus niet zo met consequent zijn en vervelend gedrag de kop in drukken. Ik heb hem wel uitgelegd hoe ik het doe, maar of dat echt overkomt? Ik wil hem niet de les lezen, maar ja, hoe kunnen we haar nu opvoeden als ze van papa straks 10 ijsjes mag en van mama maar 1? Ik heb het gevoel dat ik het dan steeds gedaan heb straks, dat ‘van mama niks mag’. Ik zou graag tips hebben hoe jullie dat doen en hoe ik toch duidelijk kan maken dat ik wil dat mijn vriend strenger optreedt. Dank je!

De rode draak ligt nu trouwens te slapen, na een dramatisch optreden met tandenpoetsen weer. Echt zware PPP!

Groetjes Rainbow, trotse mama

[MamavanRico]

ooh meid, heel herkenbaar ik lees mee, heb totaal geen tips want ik voel me ook belabberd als het zo gaat

[Freubeltje]

Heeeel herkenbaar, het lijkt wel manneneigen… Hier is Julian ook veel hangeriger bij papa (als mama niet in de buurt is), maar ik heb ze een beetje hun gang laten gaan zo van: dit is jullie conflict, niet het mijne en los het maar even zelf op. Als ik hoor dat het weer even mis is, blijf ik nog maar even uit de buurt tot het weer wat bedaard is. Ze zullen er toch ook zelf uit moeten leren komen. Zo was papa hier ook erg toegeeflijk als Julian om koekjes of fruit vroeg met als resultaat dat hij tussen de middag niet meer wilde eten. Komt papa zijn beklag bij mij doen dat hij zo slecht had gegeten. Daar hebben we het toen samen over gehad en nu krijgt Julian alleen nog maar een klein tussendoortje van papa als ze samen zijn. Misschien hebben mannen wat meer tijd nodig om dingen te beseffen???

Ik heb hier ook wel eens gezegd: als jij er aan toegeeft, dan los je het ook maar zelf op…
Niet dat dat altijd goed gaat hoor, ook wij hebben wel eens onenigheid over hoe we met Julian om moeten gaan. Manlief gaat graag de confrontatie met Julian uit de weg (hoewel hij daar met mij nu weer geen moeite mee heeft haha).

Succes en veel samen praten over dingen die gebeurd zijn, over hoe jij het misschien zou hebben aangepakt of ze het toch soms maar even lekker samen laten uitzoeken???

Jij zal niet de boze mama worden waarvan niets mag, jij zal de mama worden met duidelijke grenzen waardoor ze weet waar ze aan toe is (en dus ook iemand waarbij ze zich veilig kan voelen!).

[miremady]

Ook hier is papa toegeeflijker (wat een rot woord) maar hij begint hem door te krijgen

Liefs Michelle

[Michele1]

Wij zitten meestal wel op 1 lijn. Al is pappa wel makkelijk met snacken. Niet in de zin van wat maar van hoeveel. Ik vind 2 mandarijnen genoeg, pappa maakt er soms 4 van. Of hij blijft dingen geven. Net mandarijnen op, heeft ze alweer rozijnen, zijn die op sleept ze hem weer mee naar de keuken want daar pappa op de koelkast liggen liga koeken. Laatst vertelde hij me dat ie haar om half acht 's morgens op weg naar het kdv toen ze langs de koelkast liepen een soepstengel gegeven had want dat wou ze zo graag.

Verder zitten we aardig op 1 lijn. En als we het niet eens zijn met elkaar dan praten we erover maar nooit waar zij bij is want ze hoeft niet te weten dat pappa en mamma wel eens niet op 1 lijn zitten, hoe jong ze ook is

Groetjes,

Michèle

[miremady]

Enne rainbow je hoeft niet op een lijn te zitten zolang Eva het maar niet door heeft.
Jij greep in maar hij zei er op dat oment niets van dus heeft Eva niet door dat hij het niet zou doen. Alleen zou hij hetzelf moeten doen
Maar voor hetzelfde geld haalt hij haar terug.

Liefs Michelle

[Mriek]

Ook wij zijn het niet altijd eens, maar wel redelijk over wat wel en niet mag en in het consequent en streng zijn. Maar desondanks zitten er natuurlijk verschillen tussen ons. Ik denk dat dat ook niet erg is.

Eva kan prima omgaan met een papa en mama die dingen verschillend aanpakken. Dat weet ze op zeker moment gewoon. Als Eva zo bij papa staat te krijsen, is het het probleem van papa (en Eva) vind ik en had jij misschien niet eens in hoeven grijpen. Als jij achter die laptop had gezeten, had je dat wél gedaan. Eva weet straks dat papa misschien minder streng is en jij iets meer, maar dat zal heus niets afdoen aan haar liefde voor jou hoor! Het is juist heel duidelijk voor d’r en daarmee gewoon heel fijn.

Groetjes,
M

[MamavanRico]

ja bij ons is het zo:
papa is veeel strenger dan mama!
maar is wel makkelijker in bepaalde dingen.
ja vat je hem nog?
als papa vind dat het NU afgelopen is is het ook NU afgelopen,
rico probeert het daarna nog wel een paar keer, maar uiteindelijk wordt het een brulpartij.
ik vind dat dan zielig en heb heel erg de neiging hem te troosten, omdat hij dan met open armen op mij afrent: maaaaamaaaaaaaaa wheee!!!
zo echt, en dan voel ik me zo rot als ik hem moet afwijzen.
Ik doe het wel maar toch!
maargoed, als het soms bij mij echt klaar is, vind papa dat ook weer zielig en zegt dan ook tegen mij van: aaaah inge hij is helemaal overstuur!
ja so be it, hij moet gewoon luisteren.
snapje, we vinden het ALLE 2 niet tof als we boos zijn op rico.
maar vinden ondertussen dat we het van elkaar moeten begrijpen.
we zijn hier ook een weg in aan het zoeken, en dat gaat opzich sinds rico aan het puberen is gegaan redelijk goed,
maargoed Rainbow wat ik wel vind,
we zijn allemaal nog maar net ouder,
we hebben deze leeftijd nog nooit meegemaakt (michelle wel en nog een paar maar je snapt wat ik wil zeggen)
het is logisch dat je nog niet 100% op 1 lijn ligt denk ik.
het moet ook van onze kant nog geleerd worden en dat kan niet in 1x perfect gaan.
ik denk door het gewoon te doen en met elkaar te praten dat je vaneigens wel in dezelfde richting gaat lopen.
Ook al begrijp ik heel goed wat je schrijft want ik voel me ook altijd belabberd als ik dan maar de boosdoener ben

[lalala]

Ik ben het wel een beetje eens met wat Inge zegt, het is uitproberen ook voor ons, wat het beste werkt.
Ik moet zeggen dat ik met sommige dingen wat moeite heb met consequent zijn, vooral als hij moe is of niet zelf wil spelen, maar andere dingen ben ik heel streng in, zoals niet aan dingen komen en knoeien met eten.

Wij praten over dingen, zoals: Als Seth die dag heel de tijd aan het gillen was, bespreken we die avond hoe we het aan gaan pakken en doen het dan zo.
Dat werkt goed.

Vandaag hadden we ook iets met eten: Seth had een hap brood in zijn mond, en hij wilde drinken en wees ernaar. Dus ik pakte het vast en zei dat hij eerst zijn mond leeg moest eten. Best, dacht hij, dan gooi ik het er toch uit
Dus hij gooide het eruit, maar ik was er optijd bij, en duwde het terug in zijn mond, vervolgens at hij het netjes op en daarna drinken.
Ik dacht dat ik misschien wel iets te boos reageerde oid, maar papa zei gelijk: goed aangepakt! En dat is ook weleens fijn om te horen.
Elkaar complimenteren om wat je goed doet qua opvoeding!

Liefs, Anne

[mama_snoekie]

Ook wij zitten lang niet altijd op een lijn. We hebben niet echt verschillende ideeen over wat goed is. Het is alleen vaak zo dat Danny anders omgaat met het vervelend gedrag van Joey, en dan geef ik hem een tip over hoe het beter op te lossen is. Dat werkt dan vaak ook, en zo gaat alles toch nog op mijn manier.
Ik ben bijvoorbeeld meer van het afleiden. Als Joey naar het computerkastje kruipt, en ik zie dat, roep ik hem gauw bij me en vraag hem bijvoorbeeld zijn autootje mee te nemen. 9 van de tien keer werkt dit. Als het niet werkt, pak ik hem rustig bij het kastje weg en geef hem een boekje en wijs wat plaatjes aan en zeg hem dat hij moet gaan lezen. Dan is hij het kastje alweer vergeten en is er geen strijd. Danny begint direct streng te doen en zijn stem te verheffen. Joey ziet dat als een spelletje en kruipt dan nog 20 keer lachen naar het kastje, tot hij helemaal overstuur is, papa helemaal in de stress en Joey vervolgens de rest van de ochtend vervelend en hangerig.
Gelukkig ziet hij het wel in als ik hem uitleg wat er beter werkt, ik ben tenslotte hele dagen alleen met Joey, dus hij weet wel dat ik hem wat dat beterft ‘beter ken’.

Met eten knoeien, daar ben ik dan weer heel streng in. 1 waarschuwing en anders borje weg en geen eten. Papa vind dat zielig en gaat nog op allerlei blije manieren proberen en een mini hapje in te krijgen (vliegtuigje met de lepel enzo) Nou ja, als hij daar het geduld voor heeft prima, maar mij niet gezien!

[Michele1]

Pappa heefft nu net aan mij gevraagd of Morgan een paar rozijntjes mag. Ze had er nog een paar in een bakje gevonden en is aan het oefenen met een vorkje. Dan mag een paar, maar wel fijn dat ie het even vraagt

Groetjes,

Michèle

[mama_snoekie]

Ik word soms ook helemaal tureluurs van al Danny’s vragen… Moet ik Joey al uit bed halen? Moet hij dan ook een schone luier? En verder nog iets? Hoe lang moet de pap/groente/melk/pyjamapap in de magnetron? Moet hij in de kinderstoel of op de grond? Welke jas moet hij aan? Wel of geen muts? Jeeeetje Danny, het is ook jouw kind, beslis zelf iets. Als je er achter komt dat het een bende word als je hem op de grond een koekje laat eten, dan leer je daar van, en zo ook als je een half uur de fles pyjamapap onder de koude kraan moet houden als je hem te lang in de magnetron hebt gedaan… pffff
Maar opvoedingsvragen steld hij dan weer niet, daarmee doet hij wat denk dat goed is, om er keer op keer achter te komen dat mama’s aanpak beter werkt hihih

[Michele1]

Oh nee dat doet Mervin niet althans zelde. Alleen als ik hem erop gewezen heb dat te veel eet of dat ie iets niet ‘goed’ doet dan vraagt ie het wel. Wat hij wel doet is soms vragen of ze al naar bed moet. Laatst bijvoorbeeld moesten we nog weg en ze was al vroeg moe dus dan vraagt ie wel naar bed of nog even wakker houden zo van wat denk jij omdat we nog een lange dag hebben anders. Maar de rest zoekt ie zelf maar uit hoor, hij heeft niet voor niks een pappa dag

Groetjes,

Michèle

[MamavanRico]

nee dat doet rijco ook niet,
toen rico geboren werd was rijco handiger dan mij,
ik stond versteld van zijn kunnen en vroeg: heb je er nog ergens 1 rond lopen?
nee kwa dat betreft totaal geen probleem.
maar over dat slapen heeft ie wel ooit gevraagd, hoelaat ik hem s’middags op bed leg (als rijco dan de middag hier is en ik weg moet ofzo)
maar dat snap ik opzich ook wel dat ie dat dan vraagt.
maargoed hoeft ie nu ook niet meer te vragen want de tijden veranderen niet hier.

[Rainbow]

He, blij te lezen dat ik niet de enige ben die niet altijd op één lijn zit qua streng zijn zeg maar. Ik geef duidelijk grenzen aan en uiteindelijk is dat voor een kind toch belangrijk! Met eten knoeien gebeurt hier dus ook echt niet he? Dan denk ik meteen: weg ermee. Ze mag alleen knoeien als ze probeert om zelf te eten, niet als ze het expres doet. Papa haalt haar bordje dan ook meteen weg, daarin zijn we hetzelfde. Ik zei gisteren nog: ‘Eva is bij jou wel sneller huilerig, bij mij is ze meestal rustig en lief’ en toen zei mijn vriend inderdaad dat dat zo is. Vrijdag zei hij nog: ‘Eva is geïrriteerd vandaag’, maar 's middags bij mij was ze hartstikke rustig. Dus daar zit wel verschil in. Bij mij komt ze ook als ze een knuffel wil, bij papa komt ze als ze druk wil doen en wil vliegen ofzo. Maar zo is dat dan goed verdeeld!

Groetjes Rainbow, trotse mama

[Sandra1980]

Ik denk idd dat je het altijd wel houd dat papa en mama niet helemaal op 1 lijn zitten. Belangrijkste is dat je er gewoon samen over praat en vooral geen ruzie gaat maken waar de kleine bij is.

Wij zitten ook niet altijd op 1 lijn, maar gelukkig gaat het meestal maar om kleine dingen. Zolang de een niet compleet anders denkt dan de ander en voor elkaars ideeen openstaat is het prima.

Groetjes,
Sandra

[Michele1]

Rainbow merk jij ook wel eens dat pappa meer ‘in’ is dan mamma. Zoals bij ons op het moment even is. Pappa krijgt alle kusjes en mamma bij godsgratie een knuffel. En pappa is lief en mamma stout. Dat merk je door haar reactie.

Groetjes,

Michèle

[MamavanRico]

zou het verschil hem inderdaad zitten in jongens en meisjes?
dat meisjes toch meer op papa hangen en jongens bij mama?

[mini-boy]

Weet je opvoeden is erg moeilijk …! We zijn allemaal in het diepe gegooid toen we ons kindje kregen … we werden niet ingewerkt zoals bij een werkgever het geval is. En we wilde ook allemaal in het diepe gegooid worden, want de liefde die het kind geeft is veel mooier dan de centen van onze werkgever …

Hier zitten we ook niet op een lijn, vooral nu ik veel ziek ben etc ben ik het soms zat om heel de tijd te corrigeren. Papa daar en tegen is strenger als mama en daarom gaat het bij papa er gezelliger en gemoedelijker aan toe… Mama doet haar best… Maar het verschil is dat papa er maar zelden is en mama bijna 24 per dag… snap je het verschil??

[MamavanRico]

ja ik snap hem
maar zoiezo wat ik al eerder zei, jongetjes zijn toch meer mama’s kindjes in het begin en meisjes meer papa’s kindjes.
over het algemeen dan he, hoeft niet bij elk kind zo te zijn natuurlijk.
ben allang blij dat rico nu steeds beter gaat luisteren,
nu helpt stem verheffen ineens wel heel goed
en de box hebben we nu ook als afkoel plekje gebruikt,
als ik hem gewooon even in de box zet is het prima,
maar als ie er voor “straf” in moet dan vind ie het niet leuk, dus hij weet zelf heel goed wanneer hij daarin moet als ie niet lief is geweest, en het is prettig dat hij de box zoiezo ook nog als speelplekje blijft accepteren