hoi,
Etenstijd…samen aardappelen schillen en in de pan met water doen, groente klaarmaken. Soms samen tafel dekken, ik doe mijn best.
Maar dan stort mijn meisje rond 18.00 uur in en is het eten bijna klaar en zet ik haar even voor de tv. Iets anders wil ze dan niet, ook geen voorleesboek of spelletje.
Dan is het etenstijd. In het begin zei ik ’ na dit verhaaltje op de dvd gaan we eten". En dat werkte…nu, sinds een maand dus niet meer. In het begin haalde ik haar dan van de bank af en zette haar in de kinderstoel om te eten, mega drama. Nu laat ik het…en heel soms komt ze zelf ineens eten, een paar hapjes, maar op haar tijd. Ik zit echt met een dilemma. Ik wil het gezellig hebben aan tafel, dus laat ik haar voor de tv ( zonder eten). Maar ik vind het ook belangrijk dat ze weet dat als het etenstijd is we aan tafel gaan zitten.
Nu weet ik wel dat er mama’s zijn die zeggen 'ik ben de baas, pak haar op en laat maar gillen". Maar ik ben bang dat dat niet gaat werken bij mijn pittigheidje. Misschien is het wel de manier hoor maar heeft iemand hier ervaring mee?
In ieder geval, ben benieuwd…
Niet aan tafel willen komen eten
Tja ieder kind heeft zo z’n eigen aanpak nodig en er is geen perfecte oplossing die bij alle kinderen werkt. Dat zou handig zijn!
Ik ben zelf altijd meer iemand geweest van de strenge aanpak: mijn huis, mijn regels. Dus als ik je roep kom je eten (wel uiteraard op een voorspelbaar moment zoals je zegt, als dit verhaaltje op de dvd afgelopen is o.i.d.).
Maar bij mijn zoon werkt dit dus absoluut niet … nu zeg ik 5 min. van tevoren dat het eten bijna klaar is, en als het eten op tafel staat roep ik hem nog een keer.
Als het hem dan uitkomt komt hij eten, komt het hem niet uit komt ie 10 minuten later…
Ik sta zelf niet heel erg achter deze aanpak, maar dit is het enige dat werkt, dit is de enige manier hoe wij het gezellig kunnen houden aan tafel.
Ik weet niet hoe oud je dochtertje is, maar die van mij is natuurlijk bijna 6… bij een peutertje kun je deze aanpak beter niet proberen denk ik want dan neemt ze een loopje met je!
Uit jouw verhaal kan ik opmaken dat ze erg moe is rond etenstijd. Misschien helpt het om haar wat eerder een rustmomentje te geven? Dus ipv jou helpen met het eten, om 5 uur of half 6 alvast een dvd’tje kijken.
Of een half uurtje eerder gaan eten?
Ik lees ook dat je haar voor de tv laat zitten. Wat ik zou doen is die tv hoe dan ook uitzetten en zeggen: of je komt eten of niet, maar de tv gaat uit. En als je moeilijk gaat lopen doen, dan ga je maar even op de gang lopen mopperen. Dit hebben wij ook bij de onze gedaan en na twee avonden gaf hij op, want hij vond er geen klap aan.
En inderdaad zo’n vijf minuten van te voren zeggen dat jullie gaan eten. Hoewel ze nog geen tijdsbesef heeft. Je kunt bijv. ook een dvd opzetten met kleine filmpjes van vijf minuten ofzo en dan zeg je op een gegeven moment: als dit filmpje is afgelopen gaan we eten. Dan is dit voor haar ook gelijk duidelijker…
Succes!
Ze is net twee geworden en in alles heel duidelijk en pittig. Heel handig maar ook heel moeilijk. Ik heb vaker ‘strijd’ met haar op de dag. Vaak om niks, mevrouw wil schommelen en ik ga net boodschappen doen…drama. Er zijn echt wel regels maar ik wil ook graag de sfeer goed houden.
Over het eten maak ik me op zich niet druk, als ze honger heeft eet ze echt wel…
Maar ik wil inderdaad graag baas zijn, maar dan wel met een gezellig kind aan tafel.
Eerder eten ga ik wel proberen, dan geen tv van te voren maar na het eten, misschien is dat een goed idee.
Ik denk ook wel dat ik in sommige situaties strenger moet zijn. Ze weet al heel goed wat er gaat gebeuren als ik zeg, dit verhaaltje en dan is het klaar, want ze gaan dan ook naar bed. Nou…drama als de tv dan uitgaat, nog een verhaaltje!! Nee dus. Dan ga ik die ’ strijd’ ook aan maar dat wil ik niet steeds moeten doen.
Op de gang heeft hier ook nog niet gewerkt, doet haar eigenlijk niks. Ook al leg ik uit waarom ze op de gang moet staan. Als het me echt te gek wordt dan laat ik haar alleen en loop ik zelf weg, krijgt ze even totaal geen aandacht. Dat wil wel eens helpen, maar verder…
En zoals je zegt, ieder kind heeft zijn eigen aanpak nodig, maar het blijft wel eens zoeken naar de beste manier!
Bedankt voor je reactie!
Gewijzigd door - denise44 op 09 May 2011 20:46:22
Tja, wil je niet aanvallen hoor, maar als ze net 2 is???
Volgens mij geef je haar veel te veel vrijheid!!!
Jij hebt de leiding thuis, en dat moet je haar ook laten merken. Niet alleen maar om autoritair te zijn tegen je kleintje, maar ook omdat dat haar veiligheid geeft. Op deze leeftijd gaan ze grenzen verkennen, het lijkt alsof ze je pest en dr eigen zinnetje doordramt, maar eigenlijk is het een schreeuw om duidelijkheid.
Dat gaat natuurlijk gepaard met strijd, maar hoe duidelijker jouw regels zijn, (en hoe consequent jij daarin bent), hoe sneller zij weet waar ze aan toe is en hoe ver ze kan gaan bij jou.
Natuurlijk moet je wel rekening houden met wat ze kan, dus zoals ik al aangaf, als ze erg moe is proberen iets eerder te gaan eten, maar wel altijd onder jouw voorwaarden!
is geen aanval, ik ben het me zelfs bewust maar vind het zoooo moeilijk omdat ik bang ben dan hele dag een strijd te hebben.
en soms vind ik iets wel goed en soms niet, echt heel erg consequent ben ik niet, van nature zeker niet maar heb wel een aantal vaste regels, nou ja…
ga in ieder geval kijken wat ik met dit dilemma kan gaan doen en dan op naar het volgende, stapje voor stapje want ik wil straks wel een leuk meisje hebben en geen verwende prinses!
Fijn dat je het positief opvat het is ook echt alleen maar bedoeld om je te helpen he!
Maar echt geloof me, als jij haar duidelijk laat merken hoe jij het hebben wilt (en dan uiteraard wel altijd hetzelfde - een enkele uitzondering daar gelaten, want je kunt nu eenmaal niet áltijd consequent zijn om het consequent zijn alleen-) komt ze er snel genoeg achter welk gedrag wenselijk is en wat niet.
Enne tja ik weet hoe moeilijk het is! Hier een dametje die over een paar weekjes 2 wordt, en ook behoorlijk aan het stieren is af en toe! Om dan vervolgens als ik daar niet aan toe geef haar liefste snuitje opzet en het nog maar eens probeert met een knuffel en lief vragen (op haar manier, want echt praten doet ze nog niet).
Wat ik hier vaak doe als ze eigenlijk te moe is terwijl ik nog aan het koken ben, is haar alvast in de kinderstoel aan tafel, en dan op de laptop een youtube filmpje aanzetten.
Zit ze dus wel alvast aan tafel, en ik hoef alleen maar als het filmpje is afgelopen de laptop weg te zetten en dr bordje op tafel. (uiteraard meld ik dat wel even vantevoren)
Tuurlijk ook wel eens verzet hier als ik de laptop wegdoe maar ze zit wel alvast op dr plaats, en het is haar tot nu toe nog niet gelukt om zich daaruit los te wurmen. Gaat ze toch nog relschoppen aan tafel? Dan maar met kinderstoel en al in de gang.
@Bakmama, hahahah met uitzondering van het bordje uitlikken liggen wij volgens mij ook wel redelijk op 1 lijn he?
Bart heeft hier vd de week omgedraaid gezeten met zn kinderstoel.
Hij zat te slaan in zn bord en en te "klieren"
na 2x waarschuwen hebben we zijn stoel omgedraaid en daar zat meneer achterstevoren. Hij dacht eerst dat het een grapje was maar nadat we hem negeerde zat hij met zn rug naar ons toe te wachten tot we hem weer terugdraaide.
Mijn man en ik hebben er stilletjes om moeten lachen want het was wel een grappig gezicht. Het klieren is de rest vd week niet meer voorgekomen.
Een half uur voordat bart naar bed gaat gaat hier de tv uit en gaan we nog even rustig met m spelen. boekje lezen of blokken bouwen.
Even opslomen voor het slapen gaan.
5 minuten voor hij naar bed gaat waarschuwen we hem dat hij bijna naar bed gaat. na 5 min gaan we naar boven.
Dat is wat hier werkt maar ja geen 1 kindje is hetzelfde.
hoi,
ik ben het helemaal eens met bakmamma en suzje.
Bij ons thuis is het aan tafel eten… en sinds kort eet je niet van je eten omdat je “zogenaamd” geen honger hebt… (nou hebben we met de creche wat hommeles gehad, omdat ze daar om 17.00 uur d’r steeds 2 boterhammen in stopte… tja dan heb je idd geen honger om 18.00 uur…) wat betekend dat ze er geen zin in heeft en lekker tegen de regels aan wil schoppen, dan ga je alleen zitten aan een tafeltje met je rug naar ons toe… en je komt er niet eerder vanaf tot je gegeten hebt… en naar de gang sturen, gebeurt bij ons ook… vooral als mevrouw van tafel af loopt… terwijl ze dondersgoed weet dat dat dus niet de bedoeling is… dan is het heel simpel, wil jij van tafel da’s prima maar dan in in de gang (op d’r strafplekje). nou dat heeft ze gauw afgeleerd… en de test momenten komen ook wel steeds terug… maar iedere keer zit er dan net ff iets langer tussen…
Ik vraag me af wat je liever hebt… nu een paar dagen misschien 2 weken een strijd en dan een dametje die gezellig aan tafel zit en d’r eten eet… of dit?
En ik geef toe het strijden met je kind vind ik ook echt niet leuk… ik vind het ook veel gezelliger als we allemaal gewoon aan tafel zitten zonder poespas… maar ja… grenzen zijn zo belangrijk…
