Netjes eten en gillen


#1

even toch nog weer een paar vraagjes… dacht dat ik er laatst al een topic over gezien had, maar kan m niet meer vinden…

De oudste heeft sinds kort door dat ze kan gillen. Echt hard. En ik denk dat ze dat nu juist doet omdat G erbij is en ze aandacht wil. Net ook toen ik telefoon had… vind dat niet kunnen.
maar… hoe moet ik ermee omgaan?? Als ik het negeer gaat ze door, als ik zeg dat t niet mag, gaat ze door of kijkt heel ondeugend en doet t weer. Haar in een hoek zetten ofzo heb ik nog niet gedaan, maar vind haar daar ook nog te jong voor.
hoe zouden jullie reageren? Gewoon negeren?? Het is met name volgens mij bij haar uit frustratie, aandacht willen. Wat zij wil lukt niet altijd. Als ik heel boos wordt gaat ze huilen. Ik weet dt ik het beste standaard op dezelfde manier kan reageren… maar wat is de juiste aanpak??

En ditzelfde met brood eten… ze heeft een vorkje waar ik haar brood aanprik en dat zij dan afhapt. Met zelf prikken zijn we aant oefenen. als ik haar bordje op haar ‘eigen’ tafeltje van de kinderstoel zet gooit ze die op de grond.
Waar ik het meest mee zit is dat als ze dat hapje wat ze aangeboden krijgt, niet wil, ze t meteen op de grond gooit. ze pakt t aan en smijt ermee. Veegt soms alles van tafel. Dat wil ik niet, mag neit. heb het haar al vaak verteld. Soms na paar keer gooien brood weggehaald onder mom van ‘E gooit met eten, ze is klaar met eten’. Ze slaat ook naar haar beker drinken. Het gebeurt veel… en dus op dit moment denk ik dat ze ook aan de krappe kant aan vocht binnenkrijgt.
het is een dametje met een sterk eigen willetje. En als het niet naar haar zin is, slaat of gooit ze er dus mee.
Hoe daarop reageren? Negeren, brood op grond laten liggen? Maar daar ligt haar vork dan ook en dan wil ze niet meer eten.
Soms doet ze het expres… maar dat zie je dan aan haar gezichtje, uitdagend.
Ik vind dat ze nu absoluut de leeftijd heeft dat ze kan begrijpen dat eten niet op de grond gegooid moet worden.
Dat doet ze bijv ook al als ze mijn boterham lekkerder vind en die wil. We hebben dat wel eens gedaan (een paar maand terug was dat nog leuk) maar nu snijden we ons dus in de vingers.
Ik zeg tegenwoordig heel duidelijk ‘die is van mama’ en dat bordje is van E.
maar bij de 3e hap eten op de grond bordje weghalen ofzo??
Hoe doen jullie dat??

Beetje warrig geworden volgens mij… sorry!


#2

Dat gillen zou ik niet negeren, zeker niet als je aan de telefoon bent. Haar in de hoek zetten kan echt al wel hoor, ook al is ze nog jong. En wat betreft het bord/eten op de grond gooien; 1x waarschuwen en doet ze het dan nog een keer, bord weghalen en kans verkeken. Sneu misschien, maar dan leert ze het wel snel genoeg. En volhouden: zij heeft haar eten en jullie dat van jullie.

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”


#3

Hihi ja dat was ik met dat topic over gillen Hier is het over
Ik heb het niet genegeerd maar elke keer als ze het deed gezegd nee mag niet. Ze stopte dan elke keer wel meteen met gillen maar later deed ze het vrolijk nog een keer. Ik zei dan gewoon weer Sylvie denk er om anders word mama boos. Die zin werkt erg goed
Nu gilt ze af en toe nog, maar heel zachtjes en dat vind ik helemaal niet erg. Dat hoort bij haar spel en als ze het zacht doet is het ook niet vervelend, dan tuiten mn oren niet
Op de gang of in een hoek zetten heb ik hier nog nooit gedaan. Wel als ze heel stout is en echt niet wil luisteren haar ver van me weg zetten op de grond. Dus als ik in de keuken ben zet ik haar dan in de woonkamer neer. Dat vind ze al erg genoeg om daarna niet meer stout te zijn.
Gelukkig is Sylvie bijna nooit stout, maar word ze vooral erg vervelend als ze moe is. Dan gaat ze juist dingen doen die niet mogen.

Wat het eten betreft, ook heel consequent in zijn inderdaad. 1 keer vertellen dat het niet mag wat ze doet en dan haar eten wegzetten. En haar vooral aan tafel laten zitten zodat ze kan zien hoe jullie wel lekker zitten te eten. Dan leert ze het heel snel af.
Gelukkig hebben wij dat probleem hier (nog) nooit gehad. Sylvie lust alles wat wij eten en ik heb meestal hetzelfde op mn brood als haar.

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie


#4

Echt, alsof je Luka beschrijft in je verhaal!
Van het gillen tot het bord van tafel vegen, Luka doet het ook allemaal nu.

We merken dat hij nu een beetje jaloers begint te worden op Jenthe, het is een week of 3 geleden begonnen.
Het gillen negeren we, dat werkt bij hem het beste.
Als hij zijn bord van tafel veegt gaat hij per direct de gang in en na 2 minuten halen we hem terug, dan krijgt hij nog 1 kans om te gaan eten. Doet hij het weer? Gaat hij weer de gang in en is hij verder klaar met eten.
Als hij echt honger heeft zou hij wel eten.

Luka is op dit moment ontzettend zijn grenzen aan het verkennen en aan het kijken hoever hij kan gaan.
Straffen, zoals de gang of de hoek, lijkt hem niets te doen, maar we houden wel vol. Anders is er echt geen houden meer aan!

Lilypie First Birthday tickers


#5

Gillen doet COlin niet echt. Wel aandacht trekken als ik aan het praten ben ofzo, maar dan zeg ik er iets van of ik leid hem even af met iets.
Wat het eten betreft, misschien kun je haar zelf met de handjes laten eten? Colin eet zijn brood al heel lang zelf zijn brood en gaat ook moeilijk doen als ik hem wil voeren. Hij gooit ook vaker iets op de grond, bijvoorbeeld een stukje korst of een champignon, maar dat is onze schuld omdat wij ook vaak iets naar de honden gooien. Hij doet dat dan ook. Is hier ook niet zo erg, want het is meteen opgegeten.

Als hij gaat stieren met avondeten dan loop ik weg en laat hem zelf klooien. Hij zit dan wel van top tot teen onder, maar zonder problemen. Als ik in de buurt blijf dan gaat hij zich aanstellen.

22-12-2009 colin geboren


#6

@ Bakmama: Thanks voor je tips! Klinkt goed wat je beschrijft. Denk dat ik dat maar eens ga doen, fluisteren proberen.
Vandaag haar kinderstoel wel weggedraaid van tafel en gewoon gevraagd of ze weer lief kon doen en teruggedraaid. Verder gedaan alsof er niks aan de hand was (na t gillen). Ze hield wel gelijk op en mijn man kon verder even t stukje voorlezen.

Netjes eten: begin al strenger te worden. E is klaar, ze gooit eten op de grond. En meestal is ze dan ook klaar…

ik geef nu flesvoeding aan G (sinds een paar weken) en meestal speelt E met haar boekjes e.d. Ze heeft dierenboekjes. Meestal wijst ze dan de beestjes aan en maak ik de geluidjes. Bij varken en eendje doet ze t zelf al . En ik klets tegen haar terwijl ze zelf speelt en G. flesje krijgt. Inmiddels werkt dat wel na weken eraan wennen…

@mamavanColin: ze hoeft van mij niet gevoerd. Ze krijgt stukjes aan een vorkje of soms stukjes gewoon op haar plankje die ze zelf mag pakken. Maar als er teveel keus ligt gooit ze op de grond wat ze niet wil.
T is een eigenwijsje ook… ze weet heel goed wat ze wil. Eerst vlees bijv en kom je aan met aardappel/groente wordt dat weggemaaid. Tot ze bedenkt dat ze genoeg vlees heeft gehad en wat anders wil proberen. Dan wordt vlees weggegooid / gemaaid en iets anders geaccepteerd. Op zich leuk dat ze weet wat ze wil… maar niet altijd handi! Alleen laten eten waar ik niet bij ben wordt een drama, dat doen we maar niet… En ze draait zich dan om om te kijken wat ik aan het doen ben, eet dan helemaal niet meer.


#7

op dit moment haar al paar keer in achter in de kamer op de grond gezet als ze hard aan t gillen was (omdat ze even geen aandacht kreeg, of niet bij haar speeltjes kon). Daar kan ze niks pakken nl… Ze huilt dan wel maar gilt niet. even later pak ik haar gewoon weer en doe of er niks aan de hand is (wel even benoemd waarom ik haar daar neer zette). Geen idee of t werkt… vind t wel even lastig en weet neit of dit voor haar de juiste methode is.
Bij t verschonen, wassen etc heb ik inderdaad maar t fluisteren toegepast.


#8

@bakmama: dank voor je reactie…
Op de gang ben ik ook geen voorstander van… zo wie zo niet omdat daar tegels liggen en we onder geen traphekje hebben. Nu loopt/kruipt ze nog niet, maar ze zal maar net beginnen… zet haar dus nu af en toe bij verwarming neer en negeer haar even. kweet niet of dat echt gaat werken. Wel weet ze inmiddels heel goed dat ze niet mag gillen…
Op t verschoningskussen begint ze soms ook zomaar te gillen, maar ze sloeg vanmiddag gelijk haar handje voor d’r mond. Zo van ‘oh oh dat mag ik niet doen’. Maar ze maakte er wel een spelletje van… 'hoe zou mama reageren?". tja opt verschoningskussen kan ik er niet zo veel mee… maar dan maar bevestigen dat dat niet mag. Fluisteren helpt (nog) niet, ze gaat dan door en lijkt zich niet te interesseren voor wat ik zeg. Alhoewel ik dat wel blijf doen.
Deel van de tijd negeer ik het, zeker als t maar een keer. Maar als ze echt gaat gillen om mijn aandacht te trekken op een negatieve manier dan zet ik ze weg. Ze gilt met name als G niet in de buurt is, maar ik even iets anders doe dan met haar spelen. Tja ze krijgt veel aandacht maar kan haar niet elke minuut aandacht geven,d at moet ze ook leren…
t blijft zoeken maar we gaan gewoon door. Vind het wel belangrijk en goed om te zien dat ze weet dat ik niet wil dat ze gilt. En wil haar leren dat ze wel op een positieve manier aandacht mag vragen en dan krijgt, maar niet op een negatieve manier.

Ze kletst al aardig wat maar dierengeluidjes… een paar: t knorren van een varktentje en een eendje doet ze na. Oh en sinds gisteren ‘waf’ . zo grappig!