'Nee' leren

#1

Ha meiden,

Al weer 2 weken terug in la France na 10 dagen in een toch wel zonnig Nederland. De vliegreis is fantastisch verlopen, Emilie heeft zich geweldig gedragen. Tijdens onze vakantie heeft ze geleerd te kruipen (zandzakken voor de deur!!!), en bij tuiskomst is het leven hier in huis daardoor ook flink veranderd. De kleine kruipt uiteraard overal naartoe en wil overal haar handjes in, op en tussen zetten. Gevolg: Ik loop de hele dag ‘nee’ te zeggen en probeert dus op allerlei mogelijke manieren haar te leren wat ze wel en wat ze niet mag. Hetzelfde geld voor het op de grond gooien van speelgoed, maar ook eten en drinken, als ze in de kinderstoel zit. Op een gegeven moment probeerde ik het door na een paar keer ‘nee’ te zeggen haar een tik op haar hand gegeven als ze het weggooide maar ook dat hielp niet, ze werd alleen maar boos en ging zelfs het spelletje ‘wie houd het het langst vol’ spelen door uit boosheid haar eten juist op de grond gooien en me zo uitdagen.
EErlijk gezegd ben ik ook niet zo voor slaan (dwz corigerende tik). Ik begreep dat in nederland nu het zelfs niet meer mag volgens de wet?! Gaat een beetje ver denk ik, maar goed… Slaan is onmacht en als je er eenmaal mee begint, waar eindigt het dan?
Dus, ik vroeg me af hoe jullie je kleintjes van 9 maanden’ die graag van alles willen doen wat niet mag, het ‘nee’ leren.
Wie o wie?
Groetjes en liefs

Anouschka en Émilie

#2

Hoi,

Stijn kruipt niet maar tijgert, dus is ook overal te vinden. Een pedagogische tik vind ik nog wel kunnen, maar doe dat nu nog niet bij Stijn, vind ik hem toch iets te jong voor. Wel zeg ik aldoor ‘nee, nee, nee’. Daar kun je niet vroeg genoeg mee beginnen vind ik.
Dus gewoon volhouden met nee zeggen en er boven blijven staan, ze hebben vanzelf een keer door dat ze niet van mama kunnen winnen, dus ook niet 1 keer toegeven want 1 keer toegeven is al te veel. Nu begrijpen ze het nog niet zo goed, maar rond een jaar wel hoor. Dan hebben ze wel door dat het de ene keer wel mocht en zullen ze het lang vol houden om het nog eens zo ver te krijgen.

Gewoon doorgaan met ‘nee’ zeggen dus

Groetjes Wiets

#3

Gewoon “nee” blijven zeggen en haar weghalen bij plekken waar ze niet mag komen. Meer kun je niet doen. Er komt een moment dat ze het echt gaat begrijpen en dat ze naar je luistert. En dat duurt echt geen maanden.

Draai het maar eens om: je kon tot voor kort alleen maar vanaf een plek de interessante wijde wereld in kijken en opeens kon je van je plek af. Wat zou je dan doen? Precies, je ging die wijde wereld in en wilde alles van dichtbij zien, aanraken, vastpakken, meenemen naar een ander leuk plekje.

En als iemand dan “nee” zou zeggen, zou je dan meteen luisteren? Nee, je zou net zo lang blijven zitten genieten op het verboden plekje tot je daar handmatig weggehaald werd. En zodra je de kans kreeg was je weer op dat verboden plekje of op een ander verboden plekje te vinden.

Maar uiteindelijk geef je die verboden plekjes in die wijde wereld op, want je wordt er toch steeds weggehaald. En trouwens, inmiddels heb je alles al wel een keertje van dichtbij gezien en aangeraakt, dus zo interessant is het niet meer. Eigenlijk is je eigen speelgoed veel leuker!

Als je het van die kant bekijkt, heb je ineens veel meer begrip voor die kleine ondernemer die je huiskamer onveilig maakt! Hihi!

Groetekes, Sje

#4

Jawel, jullie hebben gelijk en zo had ik ook al gedacht in het begin. Maar onze lieve kleine dame begrijpt al aardig het woordje nee, hoor. Ik ben daar namenlijk zo vroeg mogelijk mee begonnen. Nu met kruipen, als ze dus met de deurtjes van de kast wil spelen (open en dicht doen, etc) en ik zeg ‘nee’ dan brabbelt ze ‘euhhhehhheuhh’ en schrikt dan even op en gaat meestal dan iets anders doen, of draait zich weg. Maar sinds vandaag heb ik dus het gevoel dat ze me uit probeert door het gewoon, al kijkend, toch te doen. Vandaar dat ik me dus afvroeg hoe je dat aan pakt. MAar ik denk dat het is zoals jullie zeggen, gewoon nee blijven zeggen, weghalen en afleiden.
De pedagogische tik, ik ben daar ook niet op tegen, alleen vind ik dat we op moeten passen (kijkend naar mezelf) om deze niet te makkelijk te gebruiken, maar alleen als het echt nodig is (als het kind gevaar loopt als het op dat moment echt niet wil luisteren)
Thanks meiden voor jullie advies!!

Anouschka en Émilie

#5

Heeeeeeeeeeeeeel herkenbaar die blik van “Ik doe het lekker toch!”, maar ook daarvoor geldt, vol blijven houden met nee zeggen en weghalen bij waar ze niet aan mag komen.

Bedenk maar zo: de aanhouder wint! En nu denkt die kleine meid nog dat zij de aanhouder is, maar ze zal snel genoeg doorhebben dat het geen zin heeft om tegen jou op te boksen!

Groetekes, Sje

#6

oooohhhhh geweldig om dit te lezen vooral omdat je er zelf uit bent van die leefdtijd

maar ik zie het inme nichtje ook hoor,11 maandjes was hier 2 weken gezellig een dagje,en dan echt aan kijken als je nee zegrt,en dan die blik ik doe het toch en de grootste lol hebben ze dan

ik verzete mijn kids toen die tijd,als iets niet mocht,en na 3x nee,pakte ik ze beet en zette ze of in de box of bij klein doosje gevuld met speelgoed,niet dat het lang hielp hoor maar ja volhouder wint

suc6 met deze fase

Groetjes Bianca, mamma van Kevin*
Dylan & Kaitlyn

#7

Zooo, Emilie is er vroeg bij zeg. En helemaal al ze je ook nog uitdagend aan gaat kijken. Ongelovelijk boefie zeg.
Je doet het vast goed. Succes

Groetjes Wiets

#8

Ha meiden!! Nou, ik moet zeggen dat het een heel stuk beter gaat na jullie adviezen. Ik realiseerde mij ook, toen ik 's avonds in Emilie’s dagboekje opschreef wat er die dag allemaal weer was gebeurd, en wat ze weer voor nieuws heeft gedaan, dat ik het arme kind ook veel te veel wil behoeden voor vallen enzo. Elke keer als het arme kind wat wil ontdekken zit ik er weer bovenop met ‘nee’. Ik heb dus de dagen erna haar alleen weggehaald bij het kastdeurtje met DVD en videa apparatuur en als ze te dicht bij de stopcontacten kwam (ook al zijn die beschermd, en als er een stekker inzit, wil dat niet zeggen dat het veilig is. Als je kind namenlijk de stekker er een klein beetje uittrekt en met haar vingertjes het ijzer van de stekker die dan nog gedeeltelijk in het contact zit aanraakt kan ze dus toch echt een schok krijgen. En mijn man weet door zijn werk heel veel van electriciteit af).
Het gaat dus een stuk beter, want ze voelt zich al een stuk vrijer. Ik hou wel continu mijn hart vast en ik probeer haar toch echt niet met deuren enzo te laten spelen, maar ze moet wel bewegingsvrijheid krijgen… Tja, we willen onze kindjes zo graag voor alles beschermen, he. Is niet altijd makkelijk.

Anouschka en Émilie

#9

las je verhaal anouschkarosa, en je had de vraag wat je nu precies moest doen bij het gooien van speelgoed op de grond en drinkbeker en eten!!! jammer genoeg heb ik niet gelezen, wat je daar nou aan zou moeten doen… alleen dus Nee zeggen!!!
MMM het zal allemaal we,haha, ik doe het wel maar doe dat al zolang, duurd echt al een vele maanden.
hij is nu bijna 14 maanden, en meneer weet wat ie wil, ook een echte boef hoor,die van mij.
T ene kind is het andere niet…daar ben ik wel achter
groetjes butterfly

Ik heb een zoontje van 13 maand met eczeem en erg druk gedrag, als jullie tips hebben hoor ik ze graag