hier mijn verhaal over de bevalling van thomas!
op 19-08-2005 werdt ik om 5.00 s,morgens wakker omdat ik naar het toillet moest,op het moment dat
ik op stond braken mijn vliezen,ik heb toen gelijk mijn mannetje wakker gemaakt ,die die dag ook nog jarig was(ben hem toen nog vergeten te feliciteren!).we hebben toen gelijk de verloskundige gebeld en die zou om 8 uur de gynacoloog bellen omdat ik nog geen 37 weken zwanger was ,ik kwam dus onder behandeling van de gynacoloog ,wat ik zelf niet zo fijn vondt ( maar goed het was niet anders) om 8.15 belde ze op om te vertellen dat ik om 9.00 in het ziekenhuis verwacht werdt op de verloskunde ( ik had al behoorlijk weeen)zo gezegt zo gedaan,om 9.15 lag ik al een ecg apparaat om de hartslag van thomas te bekijken,zo heb ik zeker drie uur gelegen zonder dat er iets gebeurde,
om 12.00 werdt ik weer van de verloskamer naar de verpleeg afdeling gebracht en met de mededeling dat er zo een gynacoloog langs zou komen om het een en ander uit te leggen.inmiddels 13.00 geworden komt er een verpleegster binnen met de mededeling dat sam(mijn man) naar huis moet want de mama,s moeten rusten !!!! op dat moment knapte er iets bij mij en heb alleen maar liggen huilen,inmiddels was de gynacoloog nog steeds niet geweest,en het begon al behoorlijk pijn te doen in mijn buik ,maar ik dacht dit is nog niet het echte werk dus stel je niet aan!!!!!!!!!,om 15.00 stond sam weer bij mijn bed en ik lag weer aan een ecg apparaat(nog steeds niemand geweest hoor!!!)zo heb ik tot 17.00 gelegen tot dat sam zei zullen we ff een stukje gaan lopen ,zo gezegt zo gedaan,ik heb niet lang gelopen want op dat moment werdt overspoelt door heftige weeen,ik ben toen gaan zitten in een soort wachtkamer voor de familie ( op een gang waar 10 verpleegsters langs lopen!!!) niet 1 die vroeg wat er was!! tot het moment dat er dus 1 naar mijn toe kwam en vroeg wat er was !!!( wat zal je hebben he op een kraamafdeling!!)dus mijn man zegt ze heeft hefitge weeen,nou ik moets weer verhuizen naar de weeenkamer,daar kom je dus in terecht als je alleen maar weeen hebt,het was ondertussen al bezoekuur en mijn vriendin was ook al gearriveerd,ik heb ongeveer tot 0.00 in die kamer gelegen zonder dat er iemand kwam kijken hoe het ging,0.30 mocht ik onder een douche gaan staan en zou daarna wat krijgen om toch even te slapen,die prik heeft 1 uur gewerkt,2.00 had ik pas 3cm ontsluiting,ik ben de hele nacht in de weer geweest,douche in douche uit ,s,morgens om 8 uur kreeg op verzoek van de verplegen een ruggeprik zodat ik toch even kon gaan slapen en daarna kreeg ik weeen opwekkers om de weeen op gang te krijgen,ik lag nog niet op de verloskamer of de weeen opwekkers werden er gelijk bij gedaan,(dus niks slapen)inmiddels was het al 11.00 en het was nog geen 4 cm( ik had het gehad ondertussen) ik was moe en wou slapen!!!!!
die ruggeprik heeft geen zak geholpen en heb er flink langs af gehad met die ween opwekkers ,ze kwamen nu om de minuut,om 13.30 kwam eindelijk na 24 uur de gynacoloog ff kijken,die heb ik de huid vol gescholden en niet zo vriendelijk gevraagt of hij de kamer wou verlaten hahahahaha! hij is braaf vertrokken!ik had toen 6 cm onsluiting. na nog een 6 uur moeten liggen in de weeen had ik eindelijk 10 cm het was nu 19.30 en ja hoor ik mocht mee persen hehe!,ik weet niet waar ik de kracht vandaan gehaald heb maar ik heb geperst voor me leven,na 2 uur persen was alleen zijn schedeltje nog maar te zien en werdt de zuignap erbij gehaald, het eerste kapje vloog eraf die was te klein,en bij de tweede poging ging het niet en vertelde de gynacoloog dat het een keizersnee werdt(mijn man vloeken,waarom hij dat niet eerder gedaan had)ik hoorde op dat moment de kerkklokken luiden van haleloeja,ik werdt klaar gemaakt voor de operatie,ik kreeg een plaatselijke verdoving,die heeft precies 45 min geduurt voor dat die erin zat en dat in de persweeen,je mag absoluut niet bewegen en moet je zo bol mogelijk maken,dat lukt niet echt als je persweeen hebt hoor!!!,maar goed op den duur kreeg ik hele warme voeten en dat was een teken dat de verdoving goed zat ,dus ik werdt als een geslacht varken op dat bed gelegt en vastgebonden,nog geen 15 minuten later was thomas geboren het was 20-08-2005 tijd 23.18
na de bevalling krijg je dan verschillende argumenten te horen waarom het toch een keizersnee is geworden ,de ene verpleegster verteld omdat ik uitgeput was en de ander verteld weer dat ze zolang gewacht hebben met een keizersnee omdat je wat aan de zware kant bent en een keizersnee te riskant kan zijn,en de uiteindelijke reden was ,thomas lag met zijn hoofdje scheef en had er met geen mogelijkheid er gekunnen,ik moet wel zeggen de week dat ik in het ziekenhuis heb gelegen, hebben de dames van de verpleging mij wel behandeld als een prinsesje,ze zaten ook elke avond bij mij op de kamer te kletsen,ondanks alles heb ik er wel een heel mooi ventje aan over gehouden en is nu inmiddels al 13 mnd en stap al lekker rond in het huis ( op naar nummer twee hahahahahah!!!!!!!!!)