Morgen operatie keel- en neusamandelen (pff)

#5

heeeel veeeeel sterkte toegewenst. dikke kus van mij.

maureenmaureen

#6

en hoe is het nu met hem

veel liefs marielle knuffels van tanja

#7

he ik dacht dat ie morgen moest maar het was vandaag dus al, hoe is het gegaan?

groetjes,
Kim,mama van Sofie en Victor!

#8

ja klopt armanda maar ik had in mijn hoofd zitten dat ie vrijdag moest vandaar mijn opmerking!

groetjes,
Kim,mama van Sofie en Victor!

#9

Sorry, kon niet eerder reageren i.v.m. Stephan.

We waren er om negen uur en er werden in totaal maar 4 kinderen geholpen vandaag. Normaal 8, dus dit was wel prettig.

We werden naar de speelkamer gebracht en daar werd ons uitgelegd hoe het zou gaan allemaal.

We moesten eerst in de kamer ernaast (waar de bedjes stonden) de kids hun pyjama aandoen en een zetpil + vloeistof toedienen.

Daarna mochten ze lekker spelen in de speelkamer.
Was op zich wel lachen, want al die kleintjes werden een beetje “dronken” van die medicatie (suf bedoel ik natuurlijk, maar het leek meer op dronken haha!).
Allemaal waggelen op de beentjes, omvallen en praten ging ook al wat lastiger

Later werd het minder leuk natuurlijk.
Rond kwart voor tien werd de eerste weggeroepen om geholpen te worden.
Ongeveer 10 minuutjes later was Stephan aan de beurt.
Ik ben met hem meegegaan en was bijj hem toen hij onder narcose werd gebracht.
Ze lieten eerst heel lief zijn Giraffe slapen met dat kapje (zijn lievelingsknuffel) maar daar had hij geen oog voor.
Hij wantrouwde al die artsen en rare apparatuur (geef hem eens ongelijk!).
Daarna het kapje op zijn eigen mond.
Eerst ging het redelijk, maar hij raakte maar langzaam onder zeil (vond ik) en op een gegeven moment begon hij er een beetje tegen te vechten. pfff…wel moeilijk hoor!
Zeker om daarna weg te lopen.

Maar goed. Het allermoeilijkste vond ik dat we dus een paar minuten later Stephan keihard hoorden huilen (krijsen) en nog niet naar hem toe moesten. We hoefden maar een paar minuten te wachten hoor, echt niet lang, alleen omdat ze zijn mond even wilden uitzuigen enzo.
Maar toch… het is echt vreselijk om je kleine mannetje zo te horen huilen en weten dat hij pijn heeft en er niet bij kunnen.

Gelukkig werd ik vrij snel daarna geroepen (er mocht eerst maar 1 persoon mee, mijn vriend mocht later, toen alle kinderen weer op zaal waren).
Stephan was behoorlijk overstuur en heeft ongeveer een half uur gehuild op mijn schoot.
Hij moest dus drinken maar wilde dat niet.
Uiteindelijk wilde hij het ijsje wel gelukkig.

We mochten alemaal vrij snel naar huis.
Rond kwart voor 12 mochten we weg en kregen de kids nog een mooie blauwe ballon mee (“kampioen balonnenblazen” stond erop, omdat ze in dat kapje geademd hadden).

De autorit van een half uurtje naar huis ging goed. Hij is in slaap gevallen halverwege.

Thuis was hij heel stil en lijkwit.
Al het bruin van de vakantie was ver te zoeken! Maar ja, dat weet je.
Het is ook niet niks.
Hij had veel pijn en we hebben hem helaas wel moeten dwingen om af en toe een slokje te drinken of een ijsje te eten.
Hij heeft de hele dag verder op de bank gelegen/gehangen en bij mij.

Eén keer heeft hij een hoop oud bloed gespuugd, maar dat was te verwachten.

Verder spuugt hij nu alleen nog “water” soms.

Op dit moment ligt hij in zijn bed boven.
Ik vind het wel een beetje moeilijk want hij praat dus helemaal niet omda dat zo’n pijn doet.
Maar wat nou als hij vannacht wakker wordt?
Dan heeft hij helemaaaaal pijn in zijn keel omdat hij dan een tijd niet geslikt heeft.
Maar ik ben bang dat we dan niet merken dat hij wakker is omdat hij niet durft/kan praten door de keelpijn.
Nou ja, wie weet maak ik me wel zorgen om niks.

Gelukkig hebben we de operatie zelf in ieder geval achter de rug!!!

Liefs, mamma van Stephan

Gewijzigd door - Bieb op 17 Jun 2004 20:07:08

#10

P.S.

Hij heeft een half uurtje geslapen en werd net dus alweer huilend wakker.
Zielig hoor!
Benieuwd hoe het de rest van de avond/nacht gaat…

#11

jeetje bieb ik zit je verhaal met open mond te lezen… dat moment wat je aangaf dat je hem hoorde huilen… oh wat lijkt me dat vreselijk. ik hoop ook voor jullie en stephan natuurlijk dat hij lekker zal slapen want dat zal betekenen dat hij er geen last van heeft. heel veel sterkte ermee. dikke kus van mij.

maureenmaureen

#12

jee biebwat een rot dag zeg .en zielig nou ik hoop dat hij veel ijs eet of ijs koud drinken ,ja het doet heel veel pijn nou heel veel sterkte met je mannetje .veel liefs en knuffels van tanja en de mama van tanja marielle

#13

goede morgen hoe is het met ons kleine mannetje stephan heeft hij nog een beetje geslapen

veel liefs en knuffels van tanja en der mama

#14

ja daar ben ik ook wel benieuwd naar… ik hoop goed natuurlijk.

maureenmaureen

#15

Ehm…hij is gisteren dus verder wakker geweest tot half 11.
Daarna is hij gaan slapen en hebben we zijn kamerdeur wagenwijd open laten staan.
Om 5 uur vanmorgen (vannacht? hihi, voor mijn gevoel wel) werd hij huilend wakker dus stondd ik binnen no-time naast zijn bed.
Hij was een beetje in paniek en wilde water drinken. Daarna wilde hij pappa bellen.
Maar ja, die had geen nachtdienst dus die WAS er al .
Hij wilde toen bij ons in bed en dat hebben we maar eens gedaan (eerste keer, maar dit is toch wel een uitzonderings-situatie hoor. Vonden hem zo zielig!!!).
Hij kon niet meteen slapen en toen mijn vriend vroeg of hij nog wat wilde drinken zei Steef: Nee, een ijsje
Dus is ie met zijn vader beneden een ijsje gaan eten.
Verder nog een zetpil gegeven en rond 6 uur is hij weer tussen ons in komen slapen.
Net om 9 uur werden hij en ik wakker en nu is hij vanuit bed tv aan het kijken (film van ome willem. Hij is momenteel helemaal gek van het woord: broodje poep )

Benieuwd hoe het vandaag verder gaat.
Ik hoop dat hij zometeen even vla wil eten.
Gisteren wilde hij niks.

Bedankt voor jullie belangstelling trouwens!

Liefs, mamma van Stephan

#16

wat een geluk dat hij vanacht in ieder geval goed heeft geslapen en ach voor een keer bij jullie in bed lekker knus hihihihihihihi .en dat hij meteen een ijsje wilde is heel goed het klonk wel leuk nou veel sterkte hopelijk gaat hij nu een beetje pap of drinken nemen

veel liefs en knuffels van tanja en der mama

#17

heel veel sterkte en een dikke knuf van ons

#18

hoi bieb hoe gaat het met het stoere mannetje minder pijn .was even benieuwd

groetjes marielle knuffels an tanja

#19

Hoi Marielle,

Leuk dat je er naar vraagt!

Het gaat gelukkig wel beter met hem. Hij heeft minder pijn. We hebben hem sinds vandaag ook geen zetpillen meer gegeven (voorheen 3x per dag, was ook wel nodig).

Toch merk je wel dat hij zich stiekum nog niet helemaal 100% voelt (hij wil het alleen niet laten merken omdat hij bang is dat hij dan naar bed moet )

Verder lijkt het alsof hij heel erg neusverkouden is. Ook hoest hij regelmatig (niet zo’n droge hoest).
Vraag me af of dat hoort.

En zijn stemmetje is wat veranderd, haha! Gelukkig trekt dat met twee weken ofzo weg (had ik gelezen). Klinkt wel grappig hoor, maar voor altijd…nee, toch maar niet, haha! Het klinkt meestal net alsof hij helium ingeademd heeft uit zo’n ballon, haha!

O ja, verder droomt hij alleen wel naar ons idee angstig. Maar dat schijnt door de narcose te kunnen komen.

Groetjes, mamma van Stephan

Gewijzigd door - Bieb op 20 Jun 2004 17:56:47

#20

nou ik vind dat zo’n operatie nog best wel wat met zich mee brengt. fijn dat het weer beter met hem gaat. ik weet het eigenlijk ook niet of dat zo hoort die hoest. heb ik eigenlijk nog nooit gehoord.

maureenmaureen

#21

Nee, ik ga morgen ook gewoon maar eventjes bellen met de kno-arts. Voor alle zekerheid.
Of het normaal is dat hij zo neusverkouden is en hoest.
Hij heeft het al vanaf donderdagavond (de dag dat hij geholpen is).

Groetjes, mamma van Stephan

#22

Ja, het is wel degelijk ingrijpend hoor, ook voor een uk van bijna 3.
En natuurlijk reageerd elk kind anders. Dat merkte je daar ter plekke al.
De ene liep bijv. al vrij snel na de operatie door de kamer heen en de andere nog helemaal niet (Steef bijv.).

Maar nu nog merk ik dat het bij Stephan wel impact heeft gehad.
Als ik zijn pyjama aan wil doen wordt hij bijv. heel kwaad.
Dat had hij voorheen dus echt NOOIT!
Waarschijnlijk doet hem dat nog denken aan het ziekenhuis. Daar moesten ze natuurlijk ook allemaal hun pyjamaatjes aan.

Verder kan hij bij vlagen (gelukkig niet vaak) heel boos op ONS zijn als hij pijn in zijn keel heeft en zich daardoor nog niet lekker voelt.
Tsja…in zijn ogen hebben WIJ het natuurlijk gedaan (logisch, wij brachten hem daar tenslotte heen. Weet hij verder veel).

Maar hij is goed verwend hoor!
En het gaat gelukkig al een heel stuk beter!

Groetjes, mamma van Stephan (die toch wel erg blij is dat we het gehad hebben nu!)

#23

Hee jeetje, wat vervelend, maar waarschijnlijk dus wel nodig dat Stephan aan zijn amandelen moest worden geholpen. Wat moet dat verschrikkelijk eng zijn om je kind onder narcose te zien gaan!

Ik ben blij dat het goed is verlopen en ik hoop dat ie gauw over zijn ziekenhuistrauma (pyama) gauw over is.

p.s. ik ben nieuw en ik heb me voorgesteld bij desbetreffende forum

Groetjes Carola, moeder van Jens 20.03.2001 en Mats 08.02.2003

#24

Hoi Carola,

Ja, ik had me net alvast aan je voorgesteld bij die topic

Het was zeker nodig dat Stephan geholpen werd aan zijn neus- en keelamandelen.
Hij had erg vaak oor-ontstekingen en was non-stop verkouden.
Verder had hij om de paar weken zomaar een dag (of 2) koorts. Dat schijnt van zijn keelamandelen gekomen te zijn (las ik in het boekje dat we van het ziekenhuis kregen).
Hij scheen echt hele grote keelamandelen te hebben (K.N.O.-arts reageerde met: “Wow!!” toen hij in Stephan’s mond keek. Zegt genoeg ).

Maar gelukkig hebben we het gehad nu!

Groetjes, mamma van Stephan

Gewijzigd door - Bieb op 20 Jun 2004 21:37:47