Morgen de eerste schooldag. Snik Snik

[Boukje_Sarah]

Morgen middag moet ik voor het eerst naar school. Een introductie middag.
En dan de dag erna ook 3 uurtjes, rondleiding op school zelf.
Volgende week maandag is dan de echte eerste lesdag.
Gister heb ik al mijn studentenpas gekregen.

En nu voel ik me zo verschrikkelijk verdrietig.
Sta op het punt om te gaan huilen, maar ik ben bang dat ik erin blijf dan.
Want morgen gaat Sarah dus naar het KVD. Vanaf volgende week gaat ze dus 5 dagen in de week naar de opvang.
Altijd heb ik heel hard geroepen dat ik lekker ouderwets de eerste 4 jaar thuis wil blijven. Een peuterspeelzaal was nog enigszins te bespreken, en nu dan dit…

De afgelopen twee weken heb ik vrij gehad, en dat was héérlijk. Ik heb ook zo’n vrolijk Fransje rondkruipen hier.
Sinds deze weken is ze ook heel erg pro-mamma, ik denk dat ze ook al knuffelt. Als ze me ziet, duwt ze haar neus keihard in mijn been, of arm, of borst. Dat is toch een baby knuffel…? (compleet met hard knijpen).

Ik wil haar niet 5 dagen missen, IK HAAT DIT.
En dan gaat ze morgen ook voor anderhalve week naar het KDV, wat natuurlijk helemaal mis gaat, want dan komt de verlatingsangst.
Ik zie het al helemaal voor me, dat kleine mupje in een groep met heel veel kinderen en mamma die haar alleen laat.
(Vanaf de 3e september gaat ze gelukkig weer naar haar vertrouwde gatsouder, waar ze dus ook zo met die moeder knuffelt. Ik denk dat het dan makkelijker is)

Help me, kan iemand me iets beter laten voelen?

Groetjes, Boukje

[Michele1]

Ik kan je alleen maar zeggen weet ook waar je het voor doet. Dat het niet eeuwig is en dat je je vrolijke frans straks alleen maar meer toekomst kan bieden… enne het is zo 3 september meid.

Groetjes,

Michèle

[Mriek]

Moeilijk! Je weet waar je het voor doet op lange termijn, maar op de korte termijn is dat even moeilijk om voor ogen te houden. Dit is echt een enorm zure appel waar je even doorheen moet bijten, maar het zal vast wel lukken. Alle moeders met kindjes op een kdv hebben ooit voor het eerst hun ukkie moeten achterlaten (en Erik huilt 's ochtends bij het afscheid nemen nog steeds vaak, dus ik weet hoe dat voelt).

Drie september is al heel snel meis en zet 'm op!

Groetjes,
M

[Jmama]

Juist voor haar doe je het toch? Dat je goed voor haar kan zorgen! Gaat helemaal top worden joh! komt helemaal goed! Nieuwe uitdaging, nieuwe vriendinnen! en dit is maar 1,5 week! komt echt allemaal goed! Gewoon denken het is maar 1,5 week KDV! Daarna is het haar “andere” moeder En als ze straks zelf moeder is, zal ze heel goed begrijpen wat je voor haar hebt gedaan! Ik begreep mijn ma ook ineens veel beter!

[Jaantje]

Weet je wat bij de meesten het geval is: de kinderen hebben er minder last van dan de ouders! De eerste keer stond ik ook met tranen in mijn ogen, moest echt weg gesleept worden en nog krijg ik soms een brok in mijn keel, sta er ook stipt om half vijf als ik hem weer mag ophalen

Vorige week nog, is hij vier weken niet op de kdv geweest, dus ik denk dat wordt hem niet vandaag, zet hem met heel veel moeite op het laatste moment af, had zo zitten treuzelen en knuffelen. Wat denk je, meneer heeft er helemaal geen last van gehad, kon hem zo bij de andere kinderen neerzetten, kijkt nog wel een keer na me als ik wegloop en gaat lekker zitten spelen. Ze zeiden al het is net alsof hij nooit is weggeweest. en ik zit de hele dag me maar rot te voelen

Je kan altijd zorgen dat je er wat eerder bent dan dat je weg moet, als je alleen al maar een kwartier hebt, kan je zelf nog wat rond kijken, kan je Sarah alvast overgeven en van een afstandje kijken hoe ze reageerd op de nieuwe leidsters, kinderen, of dat ze al lekker aan het spelen is als je ziet dat ze op haar plek is geeft je dat al wat meer zelfvertrouwen

Ik hoor weleens dat kinderen huilen als je weggaat, maar dan is het meestal dat als je weg bent dat de leidster binnen 5 minuten heeft weten af te leiden n dat ze dan tevreden ergens zit te spelen of op schoot zit en als het echt niet gaat, dan bellen ze je op en kun je haar ophalen en zelf mag je ook zovaak opbellen als je wilt om te kijken hoe het gaat.

Dus heb je morgen even tussendoor tijd, bel gewoon even op

Succes morgen ik hoop dat je een hele leuke en gezellige klas krijgt!

Gewijzigd door - Jaantje op 25 Aug 2010 21:45:02

[Jaantje]

Heej Boukje

Hoe ging je eerste schooldag enneh de eerste dag kdv?

Krabbel je ook nog wel even

Liefs Jana

[Kimmetje]

hoe rottig dit ook klinkt…

jij weet dit nog over 20 jaar

zij herrinnert zich dit echt niet meer

groetjes Kim, mama van Sofie,Victor ,Alexander & Emily!!


“Opvoeden is een kind te helpen worden wat het is”

[Boukje_Sarah]

Hoi hoi allemaal
bedankt voor jullie reacties.

Gister was ik zó moe, ik had één berichtje beantwoord op Hyves, en toen dacht ik, IK GA NAAR BED.

Maar gister was goed gegaan. Het was een introductie van een paar uurtjes, dus ook gelijk een goede introductie voor Sarah op het KDV

Op school had ik in het begin eventjes zoiets van Oh God, waar begin ik aan, al die studenten van 18, maar dat was gelukkig snel weg toen ik terug in de trein zat en Sarah ging halen, Dáár doe ik het voor idd, en met dat in mijn achterhoofd gaat het gewoon lukken.

Sarah deed het ook goed, maar toen ik om 18:30 binnenliep hoorde ik haar huilen, heel erg hard. Ze was net klaar met eten en ze had het wel gehad allemaal. Ze was helemaal klets nat! Serieus, het leek of ze onder de douche was geweest. Haar haren waren helemaal nat van het zweet van het huilen en schreeuwen.

Gelukkig was ze het zo kwijt, en het was volgens de leidster alleen deze 10 minuten. Ze had ook 2 uur geslapen (14:00-16:00) wat thuis ook zo is. En daarna gespeeld en met de binnenkomende vaders geflirt, hihi.
Dus al met al, ze vonden het voor de eerste keer erg goed gegaan.

@Kim, ja ik weet t Toen ik deze plek had uitgezocht op het KDV zeiden ze dat ik heel pedagogisch onverantwoord bezig was, om mijn dochter maar anderhalve week op een vreemde plek te brengen. Tja, wat moest ik dan, de eerste week van mijn studie missen is ook geen optie. Dus dat DACHT ik idd ook al, op haar 18 zal ze heus geen trauma hebben van deze week. Maar ik heb het maar niet gezegd.

Dus al met al ging het goed, en het blijft spannend, zo’n heel nieuw leven in ene. Moet er wel heel erg aan wennen, maar ik ben heel blij dat ik weer wat doe!!

Groetjes, Boukje

[Liske]

Kan me voorstellen dat het spannend was, maar je weet waar je het allemaal voor doet. En zo weer lekker twee dagen met je vrouwtje!

Nora was 3,5 maand toen ze voor t eerst naar het KDV ging. Ik vond het toen ook heel moeilijk, ondertussen vindt ze het altijd leuk. Tegenwoordig met de grote kindjes!

Voor je het weet is ze weer bij de vertrouwde gastouder en dan zit jij ook met een fijner gevoel in de schoolbanken.

Tis gewoon weer even wennen, maar ook wel weer fijn bezig te zijn met je toekomst, of niet?

liefs