Dit mooie gedicht wil ik graag met jullie delen. Het is geschreven voor mensen die lijden aan klinische depressies zoals ik. Dit vond ik zo mooi, opbeurend, treffend en warm dat ik het graag wil doorgven aan en ieder die er wat aan heeft. Het komt uit een recent verschenen boek waar lovende recensies over verschenen zijn dus bij interesse, mail me maar! Groetjes Esther
Liefde na liefde
Er komt een tijd
dat je opgetogen
jezelf zal begroeten als je aankomt
bij je eigen deur, in je eigen spiegel,
en elk zal glimlachen bij de begroeting van de ander
en zeggen, ga zitten. Eet.
Je zult de vreemdeling weer liefhebben die je zelf was.
Geef wijn. Geef brood. Geef je hart terug
aan zichzelf, aan de vreemdeling die al je hele leven
van je houdt, maar die jij negeerde
voor een ander, die jou door en door kent.
Pak de liefdesbrieven van de boekenplank,
de foto’s, de wanhopige krabbels,
pel je eigen beeltenis van de spiegel.
Ga zitten. Geniet van je leven.
