Nou hehe! We hebben haar gesproken. Ze had inderdaad een rouwkaart gehad en heeft alleen naar nummer 11 gelopen om te kijken of daar de kaart heen moest, toen dat niet het geval was heeft ze de kaart in de gang neergezet. En maar wachten dat iemand hem af komt halen!!! Hoe slim kun je zijn!
Dat slaat toch nergens op! Als iemand niet weet dat er een rouwkaart naar hun toe is gestuurd, missen ze die ook niet! Dus komen ze de kaart echt niet ophalen. Wat een flauwe kul! Ze was niet op het idee gekomen om even naar het postkantoor te gaan, even te kijken in het telefoonboek of de kaart retour afzender gedaan. Ze vond het uiteraard vervelend, maar ja daar koop je niets voor.
Ik hoop nu maar dat we het nu een beetje kunnen afsluiten en er vrede mee hebben, maar vervelend en verdrietig blijft het… Eergisteren bij het graf, was het ook best wel moeilijk, een leven gaat en bij mij zit er nu een leven in de buik wat hopelijk gezond en wel over een paar maanden ter wereld komt… Heel raar en een heel dubbel gevoel. Aan de ene kant ben je bedroeft aan de andere kant is het erg duidelijk dat het leven doorgaat…
Gewijzigd door - Judith en Anna op 12 Mar 2009 12:33:19
