Moeder zijn, soms best wel zwaar

[mamavantwan]

Hoi,

Ik ben ontzettend blij en trots dat ik mama mag zijn van mijn zoon Twan, maar af en toe, pffff, valt het me toch wel even zwaar hoor.
Ik hoor altijd iedereen om mij heen zeggen; oh, moederschap fantastisch, het gaat allemaal super en geen reden tot klagen.
Nou moet ik zeggen dat Twan op zich een heel makkelijk mannetje is hoor, maar toch heeft hij heel sterk een eigen wil. Wat hij niet wil of juist wel wil laat hij ook MERKEN!!! Je kunt dan van alles doen, maar niks helpt.
Hij schreeuwt/is boos etc en houdt hier dan niet snel mee op. Soms doe ik hem gewoon in bed omdat ik hem dan zat ben.
Wat ik ook erg jammer vind, is dat Twan (nooit geweest ook) geen knuffelbaby is. Hij kan alleen heerlijk tegen je aanhangen of knuffelen als hij ziek is. Ik vind dat persoonlijk erg jammer, misschien komt dit nog, maar denk van niet.
Ik vind het allemaal niet rozegeur en maneschijn, dat had ik van te voren ook niet gedacht hoor. Ik moet er niet aan denken om nu al aan een tweede te beginnen.
Dat ik het zo voel, ligt misschien ook wel aan mezelf. Vooral als ik zelf erg vermoeid ben. Ik doe na de buitenwereld altijd superpositief, maar soms denk ik wel eens ander. Maar nogmaals, zou het moeder zijn voor geen goud willen missen.
Ben ik de enige die dit zo voelt?

Groetjes tamara

[Michele1]

Nee hoor meid. Zo denk ik er ook over soms. Morgan is nu bijna een jaar en dan is het ook knap vermoeiend. Afgelopen zaterdag heb ik heerlijk genoten met haar en is ze lief en makkelijk, maar de zaterdag ervoor ben ik afgedraaid als madame een dag heeft lopen dreinen en huilen en schreeuwen. En ik ben dan van 6.00 tot 19.00 alleen met haar en das soms best vermoeiend dan.

Ik moet ook nog niet aan een tweede denken hoor

Groetjes,

Michèle

[gytha_en_Lieke]

nee je bent niet de enige!
ik denk dit ook wel eens. al die zorgen!
maar ik geniet ook met volle teugen van mijn twee meiden! maar soms ben ik ook blij als het savond’s half 8 , 8 uur is dat ik tijd voor mezelf heb.
Ik vondt het ook niet fijn dat lieke geen knuffelbaby was. die wilde na haar fles meteen alleen liggen en niet op schoot! pas sinds ze 1,5 is begint ze even te kroelen en te knuffelen.
En Mirte is ook geen knuffelbaby! die wringt zich na het flesje los om maar gewoon lekker zelf te mogen liggen! Weet je… Daarom vondt/vindt ik die flessen van 23.00 zo fijn. Lekker bij mij in bed flesje opdrinken en dan slaapt ze op mijn arm! Heerlijk! Zal die laatste fles nu ook bij mirte, weer erg gaan missen! noem dat ook mijn knuffel halfuurtje! haha

groetjes gytha

[Michele1]

Nu morgan ouder wordt knuffelt ze wel meer dan daarvoor overigens. Als ze moe is vraagt ze of ze op schoot mag en dan nestelt ze zich sinds kort tegen me aan met der duim in der mond en dan knuffe we even en dan gaat ze naar boven. Kan op de dag zijn maar ook 's avonds. Dus wie weet wat niet is kan nog komen.

Groetjes,

Michèle

[Jolan]

Lijkt me niet meer dan normaal dat je er soms gewoon even doorheen zit.

Ik heb soms hier als er bijv 1 wakker is en de ander in bed…dat het zooo rustig is dat ik wel eens gedacht heb; had ik er maar 1 ipv 2, dan was het een heel stuk rustiger en makkelijker … (niet dat ik 1 van de 2 zou willen missen hoor)
Dat geruzie onderling en dat gegil…dat is niet aan de orde wanneer er maar 1 onder is en dat scheeld zoveel!!

Ach ja, het gaat zoals het gaat.

<img src=“http://lilypie.com/pic/090607/Aj9q.jpg” alt=“Lilypie 6 - 18 Pic” width=“100” height=“80” " border=0>

[Saro]

Tamara, heel herkenbaar.
Ik heb best wel wat vriendinnen die de afgelopen periode een kindje hebben gekregen en ondanks dat we goede vriendinnen van elkaar zijn heeft niemand (op 1 vriendin na) ooit gezegd dat ze het wel eens echt moeilijk hadden en het gaat eigenlijk altijd goed…Ik heb daardoor enorm aan mezelf getwijfeld. Hoe kon het dat ik het af en toe gewoon echt niet zag zitten, of wel weer even terug wilde naar mijn oude leventje…vond dat zo erg en dacht dat ik gewoon een slechte moeder was…Ben daarom ook zo blij met dit forum!! Het is onwijs leuk om alle stoere/spannende en leuke momenten te delen. Maar iedereen is ook heel eerlijk over de wat mindere leuke kant. Het is inderdaad niet altijd rozengeur en manesschijn. Tuurlijk de liefde voor je kindje is er en die zal nooit weg gaan!!

Ook Dani is geen knuffelbaby en wil alleen maar bewegen en dingen ontdekken. Nooit is even lekker kroelen met mama en papa. Vind ik ook echt jammer!!!

Maar meid ik moet wel zeggen dat het wel steeds een stukje makkelijk wordt. Of misschien is het zo dat jezelf een stukje makkelijker wordt. Wil niet zeggen dat ik het allemaal makkelijk vind…zeker niet, maar naar mate ze ouder worden kan je meer, kunnen zij zelf meer. Met een ondernemend en driftig mannetje betekent dit ook zeker veel boze en gefrustreerde momenten (hier in ieder geval wel), maar ook weer hele leuke momenten.

Als ik heel eerlijk ben vond ik in het begin misschien 20% leuk, fijn en kon ik er echt van genieten en misschien wel 80% moeilijk, zwaar en onzeker etc. Dat is nu zeker niet meer zo.

[mamavantwan]

Hoi,

Bedankt voor jullie lieve reacties allemaal! Heb ik echt wat aan. Voel me alweer een stuk beter hierdoor!

Tamara

[Dootje]

Ik denk dat alle moeders zich wel eens zo voelen. Het valt ook niet mee, helemaal als ze een hele dag hebben lopen jengelen, of als ze slecht geslapen hebben. Meestal zijn de moeders degene die continue met hen bezig zijn, en dat is vermoeiend, ook al zouden we het aan de andere kant voor geen goud willen missen.
Jedidia vindt knuffelen wel leuk, maar moet niet te lang duren. Sinds een maandje doet ze eindelijk een middag slaapje, dat geeft mij wat rust.
Sterkte ermee!
Groetjes, Daniella

[miremady]

Ook hier geen knuffelaar en mijn oudste was dat ook niet maar goed daar doe je niets aan en het is heel normaal dat je het niet altijd ziet zitten, ik ook niet hoor we zijn ook maar mensen.

Ik heb het soms ook dat ik denk pf ik begin weer helmaal opnieuw, ik had het intussen zo makkelijk maar zou dat kleine mannetje voor geen geld willen missen.
wat wel mijn nachtmerrie is dat ik net zo jong zou sterven als mijn eigen moeder en dan denk verdorie dan is hij pas 20, Maar goed dat hebben we niet in eigen hand gelukkig en ik ga er gewoon vanuit dat ik ouder wordt als mijn eigen moeder.

Ik moet wel zeggen je gaat je grenzen verleggen (zei mijn moeder al) ik zei eerst altijd als madelon 18 is kan ze in ieder geval op eigen benen staan als er iets met mij gebeurt en nu is het ik wil wel mijn kleinkinderen geboren zien worden hoe egostisch kunnen we zijn

Liefs Michelle

[Mriek]

Heel herkenbaar hoor. Ik ben altijd eerlijk tegen de mensen om me heen. “Leuk hè, het moederschap?” “Nou, meestal wel maar niet altijd.” En dan zijn ze haast geschokt, haha. Tja, we kunnen elkaar wel in de waan laten, maar daardoor denkt elke kersverse moeder juist dat ze de enige is die het moeilijk heeft.

Je bent heel normaal hoor, alles heeft z’n positieve en minder positieve kanten, dus ook het moederschap. Al moet ik zeggen dat de positieve kanten zwaar in de meerderheid zijn inmiddels.

Groetjes,
M

[x-shirley-x]

Wat ben ik blij dat ik dit topic lees!
ik wilde twee weken geleden ongeveer al zo’n topic openen maar durfde het niet, bang dat mensen toch gaan zeggen ziejewel dat een tienermoeder geen moeder kan zijn Maar gelukkig hebben meerdere moeders niet altijd plezier.

En natuurlijk houd iederen zielsveel van haar kind/eren. Daar tijfel ik ook neit aan

xxx.

[Michele1]

Oh het zwaar hebben heeft niets met de leeftijd te maken hoor Shirley. Misschien dat jij alleen weer wat sneller hersteld van een slechte nacht dan iemand die ouder is. Dat is dan wel weer in je voordeel

Groetjes,

Michèle

[miremady]

dat is iets wat ik wel beter weet was op mijn 22 ste lang zo moe niet als nu, Kan het me in ieder geval niet herinneren, maar ook dat kan de leeftijd zijn natuurlijk

Liefs Michelle

[Tries]

Ohhhhh hihihi heeel herkenbaar hoor, er wordt niet voor niks gezegt dat het een van de zwaarste beroepen is, ouderschap

En tuurlijk ben jij niet de enige, ik zeg ook wel eens mennnnnnn was dit het nou wat we wilde!!! Op dat moment denk je wel eens aan vroeger en dan ineens besef ik dat ik bijna niet eens meer weet hoe het was zonder kinderen…

En soms heeeel soms gaan ze eens een nachtje logeren en ohhhhhh wat ben ik dan blij als we weer thuis zijn…

Nee hoor heeeeeel normaal!

sterkte en een digi arm van al die mama’s die dat ook wel eens hebben. (wedden zijn er heeeeeel veel)

gr Tries

[Tries]

Oja en mensen die zeggen oh, moederschap fantastisch, het gaat allemaal super en geen reden tot klagen.

Ik denk dat die toch echt wel een beetje aan het jokken zijn

[mamaJa]

Heel normaal hoor!!! Heb het er met vriendinnen wel eens over, en die vinden het ook niet alleen rozegeur en manenschijn!!!
Dan zitten er tot 9 mnd nog allerlei hormonen in je lichaam!

Bij mij begint nu (pas) de verlengen voor een tweede!!! En ergens wel zo praktisch!! Jade loopt kan goed luisteren, begint nu veel te begrijpen…
Het knuffelen is sinds 2 maanden ook begonnen (heerlijk), kan nog komen dus!
Doe het lekker rustig aan, en morgen is er weer een dag!

Ga eens eens dagje weg o.i.d.

Succes en veel plezier!

Groetjes Frauk